Widok od strony Wyspy Spichrzów na Bramę Zieloną i nabrzeże na tyłach ulicy Powroźniczej. Liczne nadbudówki, wiszące pranie na dachu.

Malownicze ujęcie statków na Motławie. Po lewej majestatyczna bryła Domu Przyrodników.

Widok z Mostu Zielonego w stronę Długiego Pobrzeża i Wyspy Ołowianki. Pocztówka z rysunkiem wchodzi w skład albumu Gdańsk taki, jaki był (Danzig wie es war).

Ogólny widok na Motławę, Długie Pobrzeże i Bramę Żuraw. W oddali dostrzec można Ołowiankę, a zupełnie po prawej stronie obrazu fragment Wyspy Spichrzów.

Długie Pobrzeże zwane do 1945 r. Długim Mostem. Widoczne kamieniczki ze sklepami na parterach. Przystań dla parowych statków pasażerskich w pobliżu Żurawia. Widoczna charakterystyczna wieżyczka Domu Towarzystwa Przyrodniczego obok Bramy Mariackiej.

Na zdjęciu pokazana jest wschodnia fasada Bramy Zielonej, która widoczna jest od strony Mostu Zielonego. Wzniesiono ją w latach 1564 - 68 według projektu budowniczego z Amsterdamu, Regniera, który początkowo kierował jej budową. W 1565 r. nadzór przejął Hans Kramer z Drezna. Brama miała trzy przejazdy; czwarty przebito w XIX w. podczas jej przebudowy. Bramę cechuje bogaty wystrój rzeźbiarski obu fasad. Miała służyć jako rezydencja królewska w czasie pobytu królów polskich w Gdańsku; skorzystała z niej tylko Maria Ludwika Gonzaga, przyszła żona Władysława IV, która drogą morską przybyła do Polski. W sali biesiadnej na drugiej kondygnacji wydano ucztę na jej cześć.