Charakterystyczne dla Gdańska były ciasne zaułki otaczające prawie każdy kościół śródmieścia. Wojna zniszczyła większość z nich. Za najlepiej zachowany można uznać Zaułek Świętojański (dziś „Zachariasza Zappio”). Uliczka otaczająca kościół św. Jana, a właściwie plac, na którym stoi, był od początku związany z kościołem. Określano go jako Cmentarz Świętojański (1577 Johanniskirchhof), lub – do 1945 – Przy Kościele Św. Jana (1822 An der Johanniskirche). Tego rodzaju nazwy oddawano po polsku jako Zaułek, w tym przypadku Świętojański, ale w 1945 o tej uliczce zapomniano. W 1999 roku nadano jej nazwę Zaułek Zachariasza Zappio – nie wiedząc, że zasłużony dobroczyńca kościoła w XVII wieku ma już swoją ulicę: Czopową. Prawidłową nazwą jest Zaułek Świętojański.

Karta z publikacji „Alt-Danzig (Charakteristiche Giebelbauten und Portale in Danzig aus der Zeit vom 14. bis 18. Jahrhundert)”.

Targ Węglowy z budynkiem Teatru Miejskiego oraz widoczną fasadą Wielkiej Zbrojowni i budynkami pierzei Targu Węglowego.

Panorama miasta Gdańska jaka roztacza się z ul. 3 Maja (do 1945 r. Promenade)- widok przede wszystkim na Główne Miasto z charakterystyczną wieżą kościoła Wniebowzięcia NMP, a także Ratusza Głównego Miasta. Po lewej stronie widoczna siedziba dowództwa gdańskiego garnizonu (od momentu utworzenia WMG - siedziba Wysokiego Komisarza Ligi Narodów) wzniesiona przy skrzyżowaniu ul. Wały Jagiellońskie i Hucisko.

Widok od strony wody na Halę Plażową w Brzeżnie. Widoczne jest tez pobliskie molo. Obieg 1904.rok.

Sień Główna znajdująca się na I piętrze Ratusza Głównego Miasta Gdańska (przy ul. Długiej 46). Misternie rzeźbione dębowe schody prowadzą na II piętro. Malowidło umieszczone niegdyś na suficie nie przetrwało II wojny światowej (ob. znajduje się tam obraz wykonany przez Józefę Wnukową przedstawiający wjazd Jana III Sobieskiego do Gdańska w 1677 r.