Długi Targ razem z ulicą Długą należy do najstarszych części Prawego Miasta (wspólna nazwa Langgasse aż do XVII w.) . Część Długiego Targu między ratuszem a Studnią Neptuna nazywano w 1653 roku Ferkelmarkt (Prosięcy Targ - nazwa ironiczna).

Widok z Zielonej Bramy na Długi Targ, budynek Ratusza, kamieniczki i Kościół Mariacki. Na kartce napis Długi Targ i Ratusz.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Długi Targ (Langemarkt) widok od strony Zielonej Bramy. Na środku fotografii Ratusz Głównego Miasta. Widoczne też tramwaje.

Widok z Zielonej Bramy na Długi Targ, budynek Ratusza, kamieniczki i Kościół Mariacki. Na kartce opis: Gdańsk - Ratusz i Kościół Panny Marji Kartka pochodzi z albumu złożonego przez R. Czarlińskiego. Album zawiera 11 kartek pocztowych wydanych przez wydawnictwo Stengel &Co., G.m.b.H, Dresden. Okładka albumu tekturowa, kolor bordo. Na okładce znajduje się napis Gdańsk, dane wydawcy i ozdobne, secesyjne motywy roślinne.

Ulica Długa widok w kierunku Złotej Bramy. Z prawej strony widoczne wejście do Ratusza Głównego Miasta.