Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Fotografia dokumentująca odbudowę budynku i wieży Ratusza Głównego Miasta. Na zdęjciu widok na wieżę i rusztowania zainstalowane wokół niej.

Widok z Długiego Targu na Ratusz Głównego Miasta (Rathaus) nocą. Za taksówkami widoczna fontanna Neptuna.

Dwór Artusa w trakcie odbudowy. Zabytek mocno ucierpiał w czasie wojny. Praktycznie został z niego tylko kadłub. Zniszczony przez sowietów.

Sala Czerwona w Ratuszu Głównego Miasta. Mniej reprezentacyjna niż Sala Biała. Jednakże jej rola była w dawnym ratuszu ważniejsza. W sali czerwonej odbywały się obrady Rady Miejskiej.