Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Ulica Długa zamieszkiwana była przez najmożniejsze rodziny mieszczańskie. Tu mieściły się najważniejsze urzędy. Droga wjazdu do Gdańska polskich królów. Z prawej ozdobne wejście do ratusza.

Pocztówka przedstawia przedruk akwareli obrazującej ulicę Długą ze Złotą Bramą.

Pocztówka przedstawiająca obraz (akwarelę) wnętrza Izby Rady Gdańska mieszczącej się naprzeciwko Ratusza Głównego Miasta przy Langasse 41 (dzisiejsza ulica Długa).

Zdjęcie uwiecznia panoramę miasta (widok w kierunku zachodnim) i zostało zrobione z wieży Domu Angielskiego.

Pocztówka przedstawiająca najważniejsze widoki z Gdańska (od lewego górnego rogu): Dwór Artusa z Fontanną Neptuna, Kościół Mariacki, Żuraw, ulicę Długą, panoramę miasta od strony Motławy, Targ Węglowy, nabrzeże Motławy z cumującymi statkami, widok na Kościół Mariacki w szerszej perspektywie i Motława z Ołowianką.