Rycina Petera Willera z roku 1638 - 1642 przedstawiająca Wielką Zbrojownię i Basztę Słomianą. Ryciny ilustrowały księgę Reinholda Curicke "Historyczny opis miasta Gdańska” ("Der Stadt Dantzigk historische Beschreibung") napisaną w latach 1638-1642. Księga została wydana dopiero w 1687. Powodem opóźniania wydania była zawarta w książce krytyka władz Gdańska i pozytywne uwagi o kalwinizmie, którego wyznawcą był autor.

Złota Brama (oficjalna nazwa od 1967 r.), zwana do 1945 r. Bramą Długouliczną (Langgaser Tor) zamyka od zachodu wylot ul. Długiej. Na zdjęciu widoczna jest wschodnia fasada bramy. Bramę wzniesiono w latach 1612 - 14 wg. proj. Abrahama van den Blocke' a (budował ją Hans Strakowski). Nosi ona cechy manieryzmu niderlandzkiego; kształtem przypomina trójprzęsłowy rzymski łuk triumfalny. Wcześniej na jej miejscu znajdowała się czternastowieczna brama gotycka.

Widok spod bramy Wieży Więziennej (jeszcze bez wrót) na Bramę Długouliczną (Złotą Bramę). Po lewej Dwór Bractwa św. Jerzego (gotyk flandryjski). Nie ma jeszcze figury świętego ze smokiem. Brama Długouliczna nie posiada figur na szczycie.

Przed Złota Bramą. Z lewej strony Dwór Bractwa św. Jerzego. Przez bramę prowadziły tory tramwajowe i wjazd na ulicę Długą. Złota Brama (nazwa od 1945 r. , formalnie od 1967 r.) zwana wcześniej Bramą Długouliczną. Wybudowana w początku XVII w. w stylu manieryzmu niderlandzkiego. Zamyka od zachodu ul. Długą.

Nieistniejąca pierzeja zachodnia Targu Węglowego (Kohlenmarkt), dziś w tym miejscu jest skwer przed pawilonem „Lotu” i Pasaż Królewski.

Wnętrze restauracji w domu towarowym Nathan Sternfeld przy ulicy Długiej. Dom towarowy Nathan Sternfeld reklamował się jako najnowocześniejszy i największy dom towarowy Gdańsku. Zajmował budynki na rogu Długiej i Tkackiej. Sternfeld wydawał również swoje pocztówki, głównie reklamowe.