Motorówka Gryf służyła w okresie I wojny w niemieckiej flocie jako ścigacz okrętów podwodnych. Po wojnie po licznych przebudowach, pod banderą turecką, przemycano nią alkohol z Wolnego Miasta Gdańska do Szwecji (1924-1928). Dzięki swoim potężnym silnikom przez długi czas była nieuchwytna. W 1928, po awarii napędu, łódź zajęli Litwini. Odkupił ją gdyński przedsiębiorca Robert Wilke i po adaptacji wykonanej w gdańskiej stoczni wykorzystywał do rejsów turystycznych po porcie gdyńskim i Zatoce Gdańskiej.

Fragment Stoczni Cesarskiej. Taką nazwę przyjęła w 1871 r. Stocznia Królewska. Jej początki sięgają 1844 r. - utworzono wtedy zimową bazę postojową dla korwety szkolnej "Amazone". Z czasem przekształciła się ona w stocznię. W 1922 r. przyjęła nazwę Stocznia Gdańska.

Stoliki wystawione przed dawnym jelitkowskim domem zdrojowym.Jak widzimy na początku lat pięćdziesiątych XX wieku pełnił on funkcję Ośrodka Szkoleniowego Ligi Przyjaciół Żołnierza.

Jesienią 1904 r. rozpoczęto w Stoczni Cesarskiej prace przygotowawcze do produkcji okrętów podwodnych.

Fragment wnętrza Dworu Artusa w Gdańsku przy Długim Targu 43. Widoczny Wielki Piec (wg. proj. Georga Stelzenera) oraz figura NMP z Jezusem pomiędzy dwoma obrazami nieznanego malarza: "Okręt Kościoła" i "Oblężenie Malborka". Nad tymi obrazami widać fragment wielkiego malowidła "Polowanie Diany".

Na zdjęciu z lewej strony widzimy gospodę G. Stamma. Nieistniejący już budynek na na ulicy Zagroble. Po prawej stronie, fragment Stoczni Królewskiej (Koniglische Schiffswerft), dzisiejszej Stoczni Wisła.