Po południowej stronie Doliny Radości, na zboczu wzgórza, podczas jego zalesiania miedzy drzewami iglastymi posadzono brzozy tworzące napis "Danz" (nazwisko leśnika ) oraz datę "1896").

Na zdjęciu widoczny jest kościół św. Barbary przy ul. Długie Ogrody. Jego początki sięgają XIV w. Początkowo filialny wobec kościoła Wniebowzięcia NMP na Głównym Mieście; w XV w. ustanowiono go kościołem parafialnym. W XVII w. dobudowano do korpusu nawę południową, nieodbudowaną po II wojnie światowej.

Kaplica na Wzgórzu św. Wojciecha (pod wezwaniem tego świętego) istniała już prawdopodobnie w XIV - XV. Odnowiona w 1575 r. i ponownie w 1880 r. W XIX w. otoczona cmentarzem. W 2 ej poł. XVII w. stała się celem pielgrzymek w dn. 23 IV (dzień św. Wojciecha) organizowanych przez jezuitów ze Starych Szkotów. Jednonawowa kaplica jest zbudowana w dolnej części z cegieł, w górnej - z muru pruskiego. Dach wieńczy wieżyczka. We wnętrzu ołtarz z figurą św. Wojciecha z XVIII w. Począwszy od 1956 r. na wzgórzu przy kaplicy w pierwszą niedzielę po dniu św. Wojciecha odbywają się uroczystości odpustowe.

Zlokalizowana na Dolnym Mieście, między bastionami Wilk i Żubr, Kamienna Śluza (zwana też Śluzą Główną), została wybudowano w latach 1622-1623.Jej projektantami byli Wilhelm Jansen-Benning i Adrian Olbrants. Miejsce "wpuszczania" do Gdańska wód Motławy. Służyła do regulacji poziomu wody w fosach i gdańskim porcie.

Budynek szkoły wyszedł z marca 1945 bez większego szwanku i początkowo mieściła się w nim poczta polowa Armii Czerwonej.

Widok na Bramę Zieloną, Zielony Most i Motławę.