Praca w porcie nad Motławą.

Brama Stągiewna, wzniesiona zapewne w latach 1517-1519, została usytuowana w linii umocnień osłaniających od wschodu Wyspę Spichrzów. Dwubasztowy zespół Bramy Stągniewnej, bardzo nietypowy w swej bryle architektonicznej, budzi od dawna zainteresowanie badaczy. Przypuszcza się, że pierwotnie Brama miała stanowić układ trzech baszt flankujących dwa zawarte między nimi przejazdy: potężna baszta środkowa byłaby wówczas obstawiona dwiema mniejszymi. Ostatecznie jednak zrezygnowano z budowy trzeciej baszty – północnej – poprzestając na jednym przejeździe pomiędzy basztą większą zwaną Stągwią, i mniejszą nazywaną Stągiewką.

Biurowiec przy ulicy Szafarnia firmy "Hydropol" - przedsiębiorstwa robót wiertniczych. Budynek obecnie nie istnieje. Za budynkiem również nieistniejąca hala przedsiębiorstwa "Hydroster". Przed budynkiem pawilon handlowo usługowy. Większą jego część zajmował samoobsługowy bar. Przed wyburzeniem pawilonu funkcjonował tam sklep spożywczy "Skara" i od strony ulicy Szafarnia sklep medyczny. Obecnie w tym miejscu stoją budynki deweloperskie.

Brama Stągiewna zbudowana została w latach 1517-1519. Większa baszta nazwana została Stągwią, mniejsza Stągiewką lub Konwią Śmietanową. Most postawiony po przekopaniu Nowej Motławy w 1576 r. W głębi po prawej ulica Szafarnia. Pocztówka wydana przed 1905 r.

Większa baszta Bramy Stągiewnej zwana Stągwią, jest ceglaną budowlą: wysokość do górnej krawędzi murów wynosi 20 m, średnica około 12,6 m. Grubość muru w przyziemiu to 2,5 m od strony zachodniej i około 4 m od strony wschodniej. Widok od strony ulicy Stągiewnej.

Karta z publikacji „Alt-Danzig (Charakteristiche Giebelbauten und Portale in Danzig aus der Zeit vom 14. bis 18. Jahrhundert)”.