Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Dwór Artusa - fasada od strony ulicy Chlebnickej.

Widok na remontowaną/czyszczoną wieżę Kościoła Mariackiego z ulicy Świętego Ducha.

Wieża kościoła Mariackiego, zwana Grubą Maryśką, i cztery mniejsze wieżyczki. Widok od wschodu. Dzwon w Wielkiej Sygnaturce był połączony z zegarem groblowym i wydzwaniał godziny. Pocztówka wydana przed 1905 r.

Główne Miasto widziane z lotu ptaka. Nad kamieniczkami góruje potężna bryła kościoła NMP. Wyróżnia się też wieża Ratusza Głównego Miasta.

Widok na kościół Mariacki.