Muzeum Pomorza
Cyfrowe Muzeum Dziedzictwa Kulturowego Województwa Pomorskiego
Gdańsk, Fontanna Neptuna, Danzig Das Neptunsbrunnen
Obraz pochodzi z ok. 1910 r.  Dodano: 2019-11-06 17:29
  Wyświetlono: 2590      

Gdańsk, Fontanna Neptuna, Danzig Das Neptunsbrunnen

Fontanna Neptuna powstała z inicjatywy Rady Miejskiej i burmistrza B. Schachmanna odlana z brązu w miejskiej ludwisarni na początku XVII w. Znajduje się w najbardziej reprezentacyjnej części Głównego Miasta, w pobliżu Dworu Artusa i Ratusza Głównego Miasta.

Podobne zasoby:

1910

Gdańsk, Dwór Artusa

Dwór Artusa, widok od strony Długiego Targu. Widoczna Fontanna Neptuna i powóz zaprzęgnięty do jednego konia. Obieg 1917 rok.
ok. 1900

Gdańsk, Dwór Artusa

Widok z Długiego Targu na Dwór Artusa i fontannę Neptuna.
ok. 1930

Gdańsk, Panorama Głównego Miasta z Kościołem Mariackim

Widok z lotu taka na Główne Miasto. Na pocztówce widzimy Kościół Mariacki, Ratusz Głównego Miasta, Długi Targ i ciasną zabudowę kamienic. W prawym górnym rogu zdjęcia Motława. Zdjęcie: Luftaufnahmen Aerokartographisches Institut A.G., Breslau fur die Danziger Neuesten Nachrichten
ok. 1962

Gdańsk, Widok na Długi Targ w stronę ratusza

Widok z Długiego Targu na budynek Ratusza Głównego Miasta i fontannę Neptuna. Nad dachami kamienic widoczna masywna sylwetka Kościoła Mariackiego. Poniżej samochody.
ok. 1910

Gdańsk, Ratusz Głównego Miassta

Widok na Ratusz Głównego Miasta i fragment Długiego Targu wraz z fontanną Neptuna oraz Dworem Artusa. Kartka pochodzi z albumu złożonego przez R. Czarlińskiego. Album zawiera 11 kartek pocztowych wydanych przez wydawnictwo Stengel &Co., G.m.b.H, Dresden. Okładka albumu tekturowa, kolor bordo. Na okładce znajduje się napis Gdańsk, dane wydawcy i ozdobne, secesyjne motywy roślinne.
1907-08-23

Gdańsk, Zawalone budynki Chlebnicka 47 i 48

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Informacja dotycząca plików cookies.

Informujemy, iż w celu zapewnienia prawidłowej pracy naszego serwisu oraz dostosowania go do Państwa potrzeb, korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies.

Pliki cookies można kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki.

Dalsze korzystanie z naszego serwisu oznacza, że użytkownik akceptuje stosowanie plików cookies.

 Zamknij