Długi Targ zamyka od strony Motławy Brama Zielona zbudowana w latach 1564-68 przez Regniera z Amsterdamu (projekt Hansa Kramera z Drezna). Wcześniej stał tu most i brama, zwana Domem Mostowym (1357 r.) lub Bramą Kogi (1378 r.)

Kartka pocztowa przedstawia front zniszczonego działaniami wojennymi budynku Dworu Artusa. Teren wokół budynku został już uporządkowany. W sąsiadujących z dworem kamienicach brak okien. Brak też fontanny Neptuna.

W latach 1766-1768 Daniel Eggert wykonał główne wejście do ratusza. Wiodą do niego dwubiegunowe schody oraz portal z herbem miasta. Był uczniem Krzysztofa Strzyckiego.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Pocztówka z grafiką przedstawiająca Dwór Artusa.