Wnętrze kościoła św Jana. Nawa boczna.

Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Hala Targowa, Plac Dominikański. W głębi Baszta Jacek i kamienice przy ul. Pańskiej.

Na zdjęciu widoczna jest gotycka ceglana bryła kościoła św. Mikołaja zwieńczona charakterystyczną wieżą nakrytą spiczastym hełmem. Kosciół wznosi się na terenie Głównego Miasta, w północnej pierzei ul. Świętojańskiej. Budynków tworzących pierzeję południową nie odbudowano po II wojnie światowej. Gospodarzami kościoła są dominikanie, którzy posługiwali w Gdańsku od 1227 do 1833 r. Po raz drugi przybyli do Gdańska po II wojnie światowej. Pierwsze dwa nieistniejące kościoły noszące to samo wezwanie wznosiły się w miejscu klasztoru dominikanów, czyli na północ od obecnego. Ten zaś wzniesiono w początkach XIV w. (po zniszczeniu XIII – wiecznego kościoła w czasie brandenbursko – krzyżackich walk o Gdańsk w 1308 r.).

Kościół św. Mikołaja widziany od strony ulicy Świętojańskiej (Johannisgasse). Na pierwszym planie skrzyżowanie ulicy Świętojańskiej z ulicą Lawendową (Lawendelgasse), która biegnie w prawo między murem kościoła a widocznym fragmentem kamienicy i ulicą Szklary (Scheibenrittergasse) odchodzącą w lewo przed widocznym po lewej budynkiem.

Wnętrze kościoła św. Mikołaja w Gdańsku