Wielki Młyn i Dom Młynarza stoją na wyspie zwaną Tarczą. Nazwa pochodzi od pisarza - "tarczowego" kontrolującego i spisującego w księdze tarczowej ciężar i jakość zboża przyjmowanego do zmielenia.

Wielki Młyn zbudowany został przez Krzyżaków na Starym Mieście, jako młyn zbożowy na wysepce zwanej tarczą (utworzonej przez ramiona Kanału Raduni). Po raz pierwszy wzmiankowany w 1364 r. W 1880 r. zainstalowano w nim napęd parowy, który zastąpił koła młyńskie. Młyn był czynny do 1945 r. Odbudowany po zniszczeniach pełnił funkcje magazynowe oraz wystawowe. Następnie otwarto w nim dom handlowy. Obecnie trwa adaptacja do funkcji muzealnych.

Aegidius Dickmann Widok na Wielki Młyn, karta albumu z widokami Gdańska, 1617

Na zdjęciu widoczny jest kościół św. Katarzyny (którego początki sięgają XIII w. , czyli czasów panowania książąt pomorskich w Gdańsku) oraz Wielki Młyn (wybudowany w XIV w. przez Krzyżaków). Młyn wzniesiono na wysepce zwanej Tarczą, którą otaczały wody Kanału Raduni - woda z napędzała koła młyńskie. Młyn był czynny do 1945 r.

Widok na Wielki Młyn od strony ulicy Rajskiej.

Widok na kościół św. Brygidy od strony wewnętrznego dziedzińca. Brama w takiej formie nie istnieje.