Pałac Opatów składa się ze Starego (XV w.) i Nowego Pałacu (XVII w.).

Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Widok na ceglaną bramę (w murze otaczającym park), prowadzącą do katedry. Brama przylega do budynku Spichrza Opackiego wybudowanego w 1723 r. na miejscu dwóch wyburzonych budynków. Po II wojnie światowej służył on za składnicę konserwatorską, zaś od 1988 r. stanowi siedzibę Muzeum Etnograficznego (oddział Muzeum Narodowego).

Najstarsza część budynku, tzw. Stary Pałac, powstała w XV wieku, w stylu gotyckim. Z lewej strony katedra.

Fragment Parku Oliwskiego, który od 1955 r. nosi imię Adama Mickiewicza. Niegdyś zwany był Parkiem Klasztornym lub Królewskim. Na zdjęciu widoczna jest aleja osadzona kasztanowcami, pod którymi ustawiono ławki dla znużonych spacerowiczów. Pocztówka w obiegu od 6 III 1934 r.

Ujęcie klasztoru w Oliwie oraz restauracji "Pod białym jagnięciem" przy ul. Polanki.

Pałac Opatów (dziś Oddział Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego) - dawna rezydencja opatów cysterskich. Widoczne na pocztówce dwukondygnacyjne skrzydło południowe, o cechach rokokowych, nakryte mansardowym dachem zostało odbudowane po II wojnie światowej z inicjatywy Muzeum Narodowego. Początkowo mieścił się w nim Dział Etnograficzny tegoż muzeum. Obecnie są w nim zgromadzone eksponaty z zakresu sztuki współczesnej. Oprócz ekspozycji stałej można w nim także oglądać wystawy czasowe. Pałac Opatów jest otoczony Parkiem Oliwskim; przylega z jednej strony do muru klasztornego. Pocztówka w obiegu od 1 IX 1917 r.