Budynek schroniska młodzieżowego na Biskupiej Górce został wzniesiony w latach 1938 – 40 wg projektu Hansa Riecherta, z inicjatywy Alberta Forstera. Kamień węgielny wmurowano 26 VII 1938 r. Schronisko oddano do użytku na początku 1940 r. Mogło zapewnić jednorazowo nocleg 500 osobom. Budowla nawiązywała do architektury gotyckich zamków krzyżackich. Zwieńczona była wieżą zegarową (mierzącą 25 m) z carillonem (składającym się z 22 dzwonów). Zegar wraz z carillonem został uruchomiony w lecie 1940 r. W szerokim oknie poniżej zegara zainstalowano mechanizm, który codziennie w południe uruchamiał walkę okrętów: karaweli „Peter von Danzig” (dowodzonej przez Paula Benekego) z z florencką galerą wiozącą słynny obraz H. Memlinga „Sąd Ostateczny”. Walka okrętów odbywała się przy dźwiękach carillonu. Północno – wschodni narożnik budynku ozdobiono rzeźbą Neptuna wykonaną przez Wilhelma Hasmanna. W marcu 1945 r. po zajęciu tego terenu przez Armię Czerwoną, działaniami jej wojsk dowodził gen. Paweł Batow (dowódca II armii Frontu Białoruskiego). W pierwszych latach powojennych znajdował się w tym budynku akademik dla studentów Politechniki Gdańskiej, następnie przejęła go Milicja Obywatelska. Aktualnie gospodarzem jest policja. 16 ocalałych dzwonów carillonu przeniesiono na wieżę odbudowanego Ratusza Głównego Miasta.

Następca tronu w paradnym mundurze Leibhusarów. Książę Wilhelm w latach 1911-1913 pełnił funkcję dowódcy 1. Leibhusaren-Regiment.

Fragment koszar 1. Pułku Przybocznego Huzarów w Strzyży Górnej. Budynki wybudowano w latach 1893-1896. Widok od Pommerche Chaussee, czyli al. Grunwaldzkiej.

Feldmarszałek August von Mackensen (1849-1945). Wojskowy którego kariera ściśle związana była z Gdańskiem. Od 1901 do 1903 dowodził wrzeszczańską Brygadą Kawalerii. Później był dowódcą 36 Pułku Piechoty, by ostatecznie przejąć 17 Korpus Armijny. Z jego inicjatywy wybudowano Operę Leśną w Sopocie.

Następca tronu, książę Wilhelm na szpicy 1. Leibhusaren-Regiment. W latach 1911-1913 pełnił funkcję jego dowódcy.

Willa Gustava von Dippe, w której zamieszkał następca tronu Wilhelm w październiku 1911 r. Kronprinz objął dowództwo 1. Leibhusaren-Regiment No. 1, czyli 1. Pułku Przybocznego Huzarów Nr 1. Leibhusaren-Brigade, Willa znajdowała się przy Hauptstrasse 98 (obecnie Grunwaldzka 114).