Pocztówka przedstawiająca makietę pomnika Cesarza Wilhelma I projektu Eugena Boermela. Pomnik docelowo postawiono przed Bramą Wyżynną. Widok boczny

Pocztówka przedstawiająca makietę pomnika Cesarza Wilhelma I projektu Eugena Boermela. Pomnik docelowo postawiono przed Bramą Wyżynną. Widok na wprost.

Pomnik Cesarza Wilhelma I przed Bramą Wyżynną. W głębi Wieża Więzienna. Z lewej strony budynek hotelu "Danziger Hof".

Pocztówka wydana z okazji 25 lecia panowania Cesarza Wilhelma II. Zum 25 jährigen Regierungs - Jubilatum Kaiser Wilhelm II. Głównym motywem jest widok na Długie Pobrzeże.

Murowana, ceglana, neogotycka wieża widokowa na Wzgórzu Pachołek ufundowana (w miejsce wcześniejszego pawilonu widokowego) przez cesarza Wilhelma I. Wieża ta została wysadzona przez Niemców 23 III 1945 r. W jej miejsce w 1975 r. ustawiono nową, o metalowej konstrukcji (zmodernizowana w 2009 r.).

Wzgórze Pachołek (100, 5 m) z murowaną neogotycką wieżą widokową ufundowaną w 1882 r. przez cesarza Wilhelma I; wysadzoną w powietrze przez Niemców 23 III 1945 r. W jej miejsce ustawiono w 1945 r. wieżę o żeliwnej konstrukcji (zmodernizowaną w 2009 r.) U stóp wzgórza opat Joseph von Hohenzollern kazał wybudować murowany dwór (w miejsce budynku wyburzonego w 1816 r.), który ob. pełni funkcję domu mieszkalnego.

Wzgórze Pachołek w Oliwie (100,8 m). Widoczna neogotycka, murowana wieża widokowa ufundowana w 1882 r. przez cesarza Wilhelma I.

Zdjęcie przedstawia drogę wiodącą na szczyt wzgórza Pachołek (Karlsberg). Na wzgórzu tym na początku XIX w. wzniesiono pawilon widokowy, zaś w 1882 r. - z inicjatywy cesarza Wilhelma I - murowaną, neogotycką wieżę widokową. Pocztówka ukazuje grupę osób, które wypoczywają na łonie natury, w pobliżu drogi prowadzącej do wspomnianego punktu widokowego.

Neogotycka murowana wieża widokowa ufundowana w 1882 r. przez cesarza Wilhelma I (w miejsce dotychczasowego pawilonu widokowego), wysadzona w powietrze 23 III 1945 r. przez wojska niemieckie. Obecnie w tym miejscu żeliwna wieża widokowa z 1945 r., zmodernizowana w 2009 r. Wzgórze Pachołek wznosi się u zbiegu ulic: Opackiej i Spacerowej.

Nagrobek rodziny Kosów znajduje się w Archikatedrze Oliwskiej. Pochodzi z lat 1599-1600. Dzieło Wilhelma van den Blocke.

Nagrobek rodziny Kosów znajduje się w Archikatedrze Oliwskiej. Pochodzi z lat 1599-1600. Dzieło Wilhelma van den Blocke.

Dawny rynek, czyli ob. ul. Stary Rynek Oliwski. Widoczny przystanek tramwajowy, do którego wsiadają dzieci. Widoczne drobne stragany oraz wóz zaprzężony w konia. Na dalszym planie Wzgórze Pachołek (wys. 100, 8 m n. p. m.) z murowaną, neogotycką wieżą widokową, ufundowaną w 1882 r. przez cesarza Wilhelma I. Pocztówka w obiegu od 16 VI 1919 r.

Na zdjęciu widoczny jest most (nad Potokiem Oliwskim) w ciągu ul. Stary Rynek Oliwski. W głębi widoczne jest Wzgórze Pachołek (100, 8 m wysokości) z charakterystyczną murowaną, neogotycką wieżą widokową ufundowaną przez cesarza Wilhelma I w 1882 r. Pocztówka w obiegu od 23 VIII 1911 r.

Pocztówka pokazuje dawny rynek w Oliwie. Widać kamieniczki przy rynku, wozy ciągnięte przez w konie, przekupki sprzedające swoje towary oraz tramwaj. W głębi Wzgórze Pachołek (100, 8 m wysokości) z charakterystyczną murowaną neogotycką wieżą widokową ufundowaną przez cesarza Wilhelma I w 1882 r.

Oliwa w zimowej szacie. W głębi po lewej stronie widać Wzgórze Pachołek (100, 8 m wysokości) z charakterystyczną murowaną, neogotycką wieżą widokową ufundowaną przez cesarza Wilhelma I w 1882 r.

Zdjęcie przedstawia początek drogi (wraz z drewnianą bramką) wiodącej na szczyt wzgórza zwanego Pachołek, a do 1945 r.: Karlsberg od imienia opata oliwskiego, Karla Hohenzollerna - Hechingena. Na początku XIX w. na tym wzgórzu ustawiono pawilon widokowy, zaś w 1882 r. - z inicjatywy cesarza Wilhelma I - murowaną, neogotycką wieżę widokową, wysadzoną przez wojska niemieckie 23 III 1945 r. Obecnie na szczycie wzgórza znajduje się żeliwna wieża widokowa.

Widok na Oliwę z wieży widokowej (murowanej, neogotyckiej, ufundowanej w 1882 r. przez cesarza Wilhelma I) wybudowanej na wzgórzu Pachołek. Wzgórze to znajduje się u zbiegu ulic: Spacerowej i Opackiej. Wznosi się na wysokość 100, 8 m.

Pomnik wzniesiony na Górze Kościuszki (pomiędzy ob. ulicami: Spacerową i Kościerską, obok Pachołka) w 1889 r. .Upamiętniał zwiedzanie tego miejsca przez królową Luizę i jej małżonka króla Prus, Fryderyka Wilhelma III w maju 1797 r.

Budynek (projektu Juliusa Alberta Lichta, 1821-1898) został wzniesiony z tzw. muru pruskiego. Wnętrze budynku posiadało ciekawą, drewniano-żeliwną konstrukcję. Teatr posiadał dwa piętra (balkony) przy czym najwyższe piętro (galeria) mieściło tylko miejsca stojące

Wyjście z portu w Gdańsku cesarskiego jachtu Wilhelma II SMS Hohenzollern. Widać tłum ludzi na nabrzeżach.

Budynek schroniska młodzieżowego na Biskupiej Górce został wzniesiony w latach 1938 – 40 wg projektu Hansa Riecherta, z inicjatywy Alberta Forstera. Kamień węgielny wmurowano 26 VII 1938 r. Schronisko oddano do użytku na początku 1940 r. Mogło zapewnić jednorazowo nocleg 500 osobom. Budowla nawiązywała do architektury gotyckich zamków krzyżackich. Zwieńczona była wieżą zegarową (mierzącą 25 m) z carillonem (składającym się z 22 dzwonów). Zegar wraz z carillonem został uruchomiony w lecie 1940 r. W szerokim oknie poniżej zegara zainstalowano mechanizm, który codziennie w południe uruchamiał walkę okrętów: karaweli „Peter von Danzig” (dowodzonej przez Paula Benekego) z z florencką galerą wiozącą słynny obraz H. Memlinga „Sąd Ostateczny”. Walka okrętów odbywała się przy dźwiękach carillonu. Północno – wschodni narożnik budynku ozdobiono rzeźbą Neptuna wykonaną przez Wilhelma Hasmanna. W marcu 1945 r. po zajęciu tego terenu przez Armię Czerwoną, działaniami jej wojsk dowodził gen. Paweł Batow (dowódca II armii Frontu Białoruskiego). W pierwszych latach powojennych znajdował się w tym budynku akademik dla studentów Politechniki Gdańskiej, następnie przejęła go Milicja Obywatelska. Aktualnie gospodarzem jest policja. 16 ocalałych dzwonów carillonu przeniesiono na wieżę odbudowanego Ratusza Głównego Miasta.

Ogród strzelecki i dom strzelecki im. Fryderyka Wilhelma (Friedrich Wilhelm-Schutzenhaus), widok od strony ogrodu. Ogród założony został w 1487 r.

Hotel Danziger Hof oraz pomnik Fryderyka Wilhelma przy Dominikswall (obecnie Wały Jagiellońskie). Obieg 1916 r.

Widok na reprezentacyjny wjazd do miasta. Pośrodku Brama Wyżynna, z lewej hotel Danziger Hof, z prawej Bank Rzeszy. Przed bramą pomnik Wilhelma I posadowiony w miejscu dawnej fosy. Obieg 1911 r.

Dom Strzelecki Fryderyka Wilhelma (zbudowany w połowie XIX wieku jako miejsce koncertów, spektakli teatralnych i zebrań masowych). Mieścił się przy obecnej ulicy 3 Maja w miejscu nieistniejącego już targowiska. Obieg 1907 r.

Widok na Promenadę (Nordpromenade, obecnie ulica 3 Maja) Z lewej strony widać fragment Domu Strzeleckiego Fryderyka Wilhelma, w głębi Szkoła Wojenna (Kriegsschule). Obieg 1908 r.

Sala Domu Strzeleckiego Fryderyka Wilhelma. Budynek zbudowany w połowie XIX wieku jako miejsce koncertów, spektakli teatralnych i zebrań masowych. Mieścił się przy obecnej ulicy 3 Maja w miejscu nieistniejącego już targowiska.

Keiserparade, parada cesarska, czyli uroczysty przegląd wojsk w czasie wizyty w Gdańsku cesarza Wilhelma II. Parada ta odbywała się na Wielkim Placu Ćwiczeń we Wrzeszcz (teren dzisiejszego osiedla Zaspa).

20 XII 1808 r. zostały utworzone dwa pułki huzarów: 1. Przyboczny Pułk Huzarów (stacjonował w Gołdapi) i 2. Przyboczny Pułk Huzarów im. Królowej Prus Wiktorii (z siedzibą w Starogardzie Gd.). Pierwszy z nich 7 V 1817 r. otrzymał nowy garnizon w Gdańsku. Od 1861 r. określano go jako 1. Przyboczny Pułk Huzarów Nr. 1 Po połączeniu obu pułków huzarów przybocznych otrzymały one na garnizon nowe koszary we Wrzeszczu. Uroczystość wmaszerowania wojsk do tych koszar odbyła się 14 IX 1901 r. w obecności cesarza Wilhelma II.

Fragment kasyna oficerskiego w koszarach huzarów, którego ściany zostały ozdobione trzema obrazami Wojciecha Kossaka. Obrazy te sławiły zwycięstwa odniesione przez wojska pruskie w XVIII i XIX w. Należały one do cesarza Wilhelma II, na którego zamówienie zostały namalowane przez Kossaka. Cesarz podarował je Huzarom. Przybył do Gdańska wraz z Kossakiem na uroczystość wmaszerowania Huzarów do nowych koszar. Miała ona miejsce (wraz z defiladą przed cesarzem na Długim Targu) 14 IX 1901 r. Pocztówka w obiegu od 13 VII 1914 r.

Wrzeszczańska rezydencja następcy tronu Wilhelma Hohenzollerna i jego żony, księżniczki Cecylii Augusty Marii Macklenburg-Schwerin. Ich podobizny widzimy na górze pocztówki. Budynek,otoczony niewielkim parkiem, stał w miejscu, które zajmuje dziś południowa część Hotelu Szydłowski.

Spotkanie księcia Wilhelma z dziećmi na terenie kompleksu koszarowego w Strzyży Górnej.

Wrzeszczańscy huzarzy podczas uroczystego przeglądu wojsk dokonywanego przez cesarza Wilhelma II. Jesień 1901, teren Wielkiego Placu Ćwiczeń (teren osiedla Zaspa).

Spotkanie następcy tronu, księcia Wilhelma, z dziećmi oficerów mieszkających w kompleksie koszarowym huzarów w Strzyży Górnej.

Skórcz- miasto na Kociewiu, w powiecie starogardzkim. Na pocztówce widzimy fragment ulicy dworcowej (Bahnhofstrasse) z pomnikiem cesarza Wilhelma I.

Skórcz- miasto na Kociewiu w powiecie starogardzkim. Na pocztówce widzimy pomnik Cesarza Wilhelma I i kościół p.w. Wszystkich Świętych wybudowany w XIV wieku przez krzyżaków.

Pomnik Cesarza Wilhelma I przed Bramą Wyżynną. W tle nieistniejący hotel „Danziger Hof” (dziś okolice pawilonu „Lot”) Fotografia pochodzi z albumu "Danzig und Umgebung in Bildern".

Starogardzki rynek z pomnikiem cesarz Wilhelma I i neorenesansowym ratuszem z początków XIX wieku.

Na pocztówce przedstawiono : panoramę miasta z kościołem św.Mateusza, budynek Starostwa i Starogardzki ratusz ze stojącym przed nim pomnikiem cesarza Wilhelma I.

Rynek w Starogardzie- pomnik cesarza Wilhelma I przed ratuszem z początków XIX wieku.