Ulica Oliwska na wysokości obecnej stacji paliwowej. Dwa budynki po lewej stronie nr 32 i 33 istnieją. Zdjęcie wykonane przed budową wzdłuż Oliwskiej linii tramwajowej. Obieg 1900 r.

Widok ulicy Oliwskiej w kierunku kościoła Wniebowstąpienia, od strony skrzyżowania z ulicą Wilków Morskich. Z zabudowy po prawej strony przetrwała jedna kamienica, nr 53/54.

Perspektywa nieistniejącej dzisiaj ulicy Walterstrasse. Zdjęcie wykonano na wysokości budynku nr 7 - lokomotywowni i stacji wodnej przy dworcu kolejowym. Z prawej strony wylot ulicy Dworcowej. Dom po prawej stronie ma nr 6. Pośrodku zdjęcia budynek przy Oliwskiej 52.

Tramwaj przedsiębiorstwa Danziger Elektrische Strassenbahn na ulicy Oliwskiej. Dwa małe domki nosiły numer 27-26, kamienica 25. W lewym górnym rogu widać szczyt poczty.

Ewangelicki Kościół Wniebowstąpienia był wyświęcony 19 stycznia 1905 r. Wieże miały wysokość 61,5 m. Ulica Oliwska 2 (Olivaerstrasse).Obieg 1924 r.

Zachodnia pierzeja ulicy Wilków Morskich. Od lewej widoczne są istniejące dzisiaj budynki 10-5. W głębi widoczna ażurowa wieżyczka poczty przy dworcu kolejowym. Obieg 1911 r.

Nabrzeże portowe w Nowym Porcie z hotelem "Zu dem Provinzem". Za hotelem parterowy dom i elewator portowy. Jest to ulica Hafenstrasse nr 35, 36, 36a i 37. Obieg 1918 r.

Widok na ulicę Ks.M. Góreckiego, skrzyżowanie z ul. Strajku Dokerów. Po prawej nr 16 - szkoła podstawowa dla chłopców. Budynek z lewej przetrwał również.

Dzisiejsza ulica Podjazd prowadząca do budynku kolejowego. Budowę linii kolejowej rozpoczęto w 1865 r. Obieg 1903 r.

Ewangelicki Kościół Wniebowstąpienia był wyświęcony 19 stycznia 1905 r. Wieże miały wysokość 61,5 m. Ulica Oliwska 2 (Olivaerstrasse).

Pocztówka ukazuje rozwój Nowego Portu na przełomie XIX i XX w. Na obu fotografiach jest ten sam narożnik ulic Władysława IV i Na Zaspę. Pod nowszą fotografią sentencja: "Stare upada, zmieniają się czasy, a nowe życie rozkwita spośród ruin". Obieg 1905 r.

Reklama margaryny Vitello na ogrodzeniu fabryki tłuszczów jadalnych Amada, ulica Wiślna 18a.

Automobil i przechodnie zostali doklejeni do pocztówki. Ulica Oliwska to najstarsza, najdłuższa i jedna z najważniejszych ulic w Nowym Porcie.

Fragment Oliwskiej, który przetrwał. Dziewczynka stoi koło domu nr 64. Mieścił się tu katolicki dom spotkań. Widoczna wieża kościoła św. Jadwigi. Obieg 1917 r.

Fragment ulicy oliwskiej z widocznym w perspektywie kościołem ewangelickim. W środku świątyni znajdowało się niskociśnieniowe parowe ogrzewanie. Z lewej park Irrgarten.

Wnętrze kasyna oficerskiego w pruskich koszarach przy Kasztanowej. Ulica Kasztanowa (Hindersinstrasse) była ulica zmilitaryzowaną. Mieściły się tu również policja i straż pożarna. Po wojnie nazywała się Na Gruzach (do 1960 r.). Obieg 1905 r.

Koszary w Nowym Porcie, przy Olivaer Straße 35C (ul. Oliwska), wybudowane w latach 1880–1882 dla 2 batalionów (artylerii pieszej oraz piechoty). Po roku 1922 przekazane w użytkowanie rządowi polskiemu na mieszkania polskich pracowników poczty, kolei i pracujących na Westerplatte. W głębi kominy cukrowni. Obieg 1917 r.

Widok na ulicę Na Zaspę. Kamienica stoi na skrzyżowaniu z ulicą Rybołowców. Domy z prawej strony 33a i 33b nie istnieją. Domy po lewej stronie zostały rozebrane.

Naklejka z herbem klubu piłkarskiego Danziger S.-C. założonego w 1912 roku w Gdańsku. Naklejki takie były dołączane do papierosów produkowanych przez Garbaty Cigarettenfabrik i kolekcjonowane w specjalnych albumach. Gdański oddział tej berlińskiej firmy mieścił się na Weidengasse 35-39 (ulica Łąkowa 35-39).

Pocztówka przedstawia mostek nad Kanałem Raduni,po którym przechodzi obecnie ulica Stroma.

W lewym górnym rogu pocztówki widzimy budynek gospody Pod Kolorowym Kozłem. Budynek usytuowany przy rozwidleniu ulic Nad Motławą i Dębowej, mimo licznych przekształceń, przetrwał do dzisiaj. W prawym rogu widzimy dom opisany jako Burg Lendau (Zamek Lędowo). Na zdjęciu dolnym, dom urzędnika gminnego (dzisiaj ulica Nad Motławą 29).

Bazylika konkatedralna pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, dawna fara Głównego Miasta. Początki budowy sięgają 1343 r. Budowę zakończono w 1502 r.  Kościół gotycki, trójnawowy, halowy. Największa ceglana świątynia na świecie. Widoczna na zdjęciu ulica w 1378 r. była określana jako „poprzeczna przy wieży” , zaś od 1416 r. - Szewska (po niemiecku Trippenmachergasse, w 1633 r. - Korkenmachergasse). Nazwa ta stanowiła odniesienie do producentów różnego rodzaju obuwia, w tym drewniaków (Korken lub Trippen) nakładanych na pantofle celem ochrony przed błotem i kałużami. Po wojnie zatwierdzono nazwę ulicy „Szewska”.

Widok na ulicę Tkacką, Wollwebergasse, w kierunku północnym. W głębi Wielka Zbrojownia.

Widok na kościół św. Jakuba w perspektywie ulicy Łagiewniki. Po lewej stronie mur okalający kościół św. Bartłomieja.

Ulica została wytyczona w 1354 r.

Nazwa Schilfgasse (Szuwary) została nadana ulicy w 1814 r. Zdjęcie zrobione ze skrzyżowania z ulicą Dolną (Mittelgasse). Dawna zabudowa ulicy Szuwary nie istnieje, jedynie budynek narożny przetrwał wojnę, lecz w zmienionej formie. Przed wojną na ulicy Szuwary był mały rynek.

Cała ulica otrzymała nazwę Weidengasse w 1812 roku.

Widok na ulicę Św. Ducha w kierunku wschodnim. Ulica wymieniana już w 1336 r. Obieg 1904 r.

Gdańsk, reprezentacyjna ulica Głównego Miasta, czyli Długi targ wraz z Zieloną Bramą.

Ulica Świętojańska została wytyczona na Głównym Mieście w 1349 r. W pierzei północnej wybudowano najpierw kaplicę, następnie w 1370 r. zaczęto wznosić na jej miejscu murowany kościół św. Jana. Początkowo filialny względem kościoła św. Katarzyny, od 1454 r. parafialny dla północnej części Głównego Miasta.

Ulica Podwale Grodzkie (Stadtgraben) na odcinku przed Dworcem Głównym. U dołu pocztówki kwietnik, w głębi wylot ulicy Targ Kaszubski (Kassubischer Markt). Obieg 1910 r.

Ulica Jałmużnicza została wytyczona w pierwszej połowie XVII w., składała się z dwóch naprzeciwległych części przedzielonych kanałem. Nazwa "Allmoden" (Wszelkiej Mody) pochodzi prawdopodobnie od ubogich robotników zamieszkujących te rejony.

Dom Młynarza na wysepce zwanej Tarczą, na Kanale Raduni. W głębi kościół św. Katarzyny, po prawej ulica Na Piaskach (Am Sande), po lewej zabudowania przy Wielkie Młyny (An der Grossen Muhle). Obieg 1902 r.

Targ na Rybackim Pobrzeżu, w głębi ulica Wartka. Obieg 1911 r.

Ulica Wróbla podzielona była kanałem odwadniającym. Jedna część nazywała się Wróbla, druga Kocia (1650 r.). Od 1763 r. całość nazywa się Wróbla. Obieg 1910 r.

Kościół św.Katarzyny zamyka widok z ulicy Pańskiej, w głębi ulica Podmłyńska (Kleine Mühlengasse). Po prawej Hala Targowa, po lewej Baszta Jacek. Za Halą fragment ulicy Podwale Staromiejskie. Obieg po 1905 r.

Widok na Targ Drzewny od strony zachodniej, Po lewej Kriegerdenkmal, usytuowany w tym miejscu w 1904 r. Na wprost ulica Św. Ducha. Obieg po 1905 r.

Dominikswall - ulica wytyczona pod koniec XIX wieku w miejscu wałów miejskich wg projektu Jacoba Stübbena. Na ścianie budynku malowidło ze św. Jerzym zabijającym smoka. Mężczyzna zapala lampę. Obieg 1909.

Widok w kierunku kościoła mennonitów na Biskupiej Górze. Po prawej Kanał Raduni. Z lewej strony biegnie obecnie ulica Okopowa. Pocztówka wydana przed 1905 r.

Przedwojenna nazwa ulicy Łąkowej pochodziła od wierzb, którymi w połowie XVII w. był obsadzony rów melioracyjny pośrodku tej ulicy. Pozostałością rowu jest alejka biegnąca środkiem ulicy. Obieg 1914 r.