Pomnik Bohaterów Westerplatte 1939-1945 wg projektu art. rzeźbiarza F. Duszeńki. H. Kitowskiego i arch. A. Haupta. Obecnie jest to Pomnik Obrońców Wybrzeża.

Forma przestrzenna wg projektu Juliusza Woźniaka. Konstrukcja jest częścią realizacji grupowej i składa się z trzech form, które utworzone są przez obręcze przesuwane w przestrzeni względem swoich płaszczyzn.

Forma przestrzenna wg projektu Jerzego Jarnuszkiewicza.

Forma przestrzenna wg projektu Andrzeja Matuszewskiego z 1965 r. przy d. alei Świerczewskiego

Forma przestrzenna wg projektu Krystyny Figiela Sulewskiej, zwana przez mieszkańców Światowidem.

Pomnik ku czci pomordowanych przez hitlerowców mieszkańców Tczewa (wg projektu F. Duszeńki). Pomnik Pamięci odsłonięto 1 września 1961 roku w 22 rocznicę wybuchu II wojny światowej. Jest to czworokątny obelisk z ciosanych elementów granitu, o wysokości 7 m i szerokości 4 m.

Renesansowa Zbrojownia wzniesiona w 1605 r. wg projektu Antoniego Van Obbergena

Urząd pocztowy w Tczewie, Poczta Główna. Neogotycka poczta została wzniesiona w roku 1905 według projektu architekta Karola Hempla.

Kamienica przy ul. Elżbietańskiej zbudowana została na zlecenie Piotra Henningka w 1612 r, prawdopodobnie wg projektu Abrahama van den Blocka. W końcu XVII w. budynek użytkowany był przez opactwo w Pelplinie i stan taki utrzymywał się przez ok. 150 lat. W połowie wieku XIX kolejni właściciele dokonywali sporych zmian konstrukcyjnych obiektu, narażając go na coraz gorszy stan techniczny. Wobec zagrożenia całkowitym wyburzeniem przez kolejnego właściciela budynek został wykupiony przez miasto i umieszczono w nim Miejski Urząd Budowlany znany także jako Policja Budowlana (Baupolizeiamt). Wykonano wreszcie generalny remont wraz z odtworzeniem zrujnowanej kamieniarki. Wiosną 1945, budynek nie ucierpiał w wyniku działań wojennych. Za domem widoczny budynek Uniwersytetu Gdańskiego.

Był to najobszerniejszy i najwyższy budynek mieszkalny dawniejszego Gdańska. Wybudowany został w latach 1568–1570 według projektu Jana Kramera dla Dircka Lylge’go, bogatego kupca rodem z Westfalii, który nad Motławą dorobił się wielkiego majątku.

Teatr Miejski na Targu Węglowym po przebudowie w 1934 r. wg projektu Ottona Kloeppela. Budynek otrzymał wówczas latarnię.

Pomnik wybudowano w latach 1964-1966 (odsłonięcie 8 X 1966) według projektu Franciszka Duszeńki i Henryka Kitowskiego (projekt urbanistyczny - Adam Haupt). Pomnik zlokalizowano na terenie byłej Wojskowej Składnicy Tranzytowej u wejścia do portu morskiego.

Cegiełka na budowę nowego kościoła parafialnego. Kościół pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy według projektu Józefa Jakubowskiego stanął na miejscu starej świątyni wzniesionej przez Polonię gdańską w latach 1912 - 1935. Budowa rozpoczęła się w lipcu 1980 roku. a w grudniu 1984 roku dolny kościół został konsekrowany przez biskupa Gocłowskiego.

Widok na pomnik cesarza Wilhelma I (wykonanego wg projektu prof. Ernsta Boermela z Berlina), odsłoniętego w 1903 r. , znajdującego się przed Bramą Wyżynną.

Pocztówka przedstawiająca makietę pomnika Cesarza Wilhelma I projektu Eugena Boermela. Pomnik docelowo postawiono przed Bramą Wyżynną. Widok boczny

Pocztówka przedstawiająca makietę pomnika Cesarza Wilhelma I projektu Eugena Boermela. Pomnik docelowo postawiono przed Bramą Wyżynną. Widok na wprost.

Budynek (projektu Juliusa Alberta Lichta, 1821-1898) został wzniesiony z tzw. muru pruskiego. Wnętrze budynku posiadało ciekawą, drewniano-żeliwną konstrukcję. Teatr posiadał dwa piętra (balkony) przy czym najwyższe piętro (galeria) mieściło tylko miejsca stojące

Pierwsza,wrzeszczańska, katolicka świątynia. Kościół Herz-Jesu-Kirche (Serca Jezusowego) wzniesiono w latach 1909-1911 według projektu Karla Zillmera. Widok zza torów kolejowych (nie ma jeszcze nasypu kolejowego).

Kościół Herz-Jesu-Kirche (Serca Jezusowego) wybudowano w latach 1909-1911 według projektu Karla Zillmera. Poświęcenia tej neogotyckiej świątyni dokonał 18 kwietnia 1911 roku biskup chełmiński Augustyn Rosentreter. Widok zza torów, jeszcze przed powstaniem nasypu kolejowego.

Kościół wybudowany w latach 1820-1823 na podstawie projektu Karola Fryderyka Schinkla. Obecnie siedziba parafii pod wezwaniem Świętego Jana Bosko.Wysokość wieży 43 metry.

Budynek schroniska młodzieżowego na Biskupiej Górce został wzniesiony w latach 1938 – 40 wg projektu Hansa Riecherta, z inicjatywy Alberta Forstera. Kamień węgielny wmurowano 26 VII 1938 r. Schronisko oddano do użytku na początku 1940 r. Mogło zapewnić jednorazowo nocleg 500 osobom. Budowla nawiązywała do architektury gotyckich zamków krzyżackich. Zwieńczona była wieżą zegarową (mierzącą 25 m) z carillonem (składającym się z 22 dzwonów). Zegar wraz z carillonem został uruchomiony w lecie 1940 r. W szerokim oknie poniżej zegara zainstalowano mechanizm, który codziennie w południe uruchamiał walkę okrętów: karaweli „Peter von Danzig” (dowodzonej przez Paula Benekego) z z florencką galerą wiozącą słynny obraz H. Memlinga „Sąd Ostateczny”. Walka okrętów odbywała się przy dźwiękach carillonu. Północno – wschodni narożnik budynku ozdobiono rzeźbą Neptuna wykonaną przez Wilhelma Hasmanna. W marcu 1945 r. po zajęciu tego terenu przez Armię Czerwoną, działaniami jej wojsk dowodził gen. Paweł Batow (dowódca II armii Frontu Białoruskiego). W pierwszych latach powojennych znajdował się w tym budynku akademik dla studentów Politechniki Gdańskiej, następnie przejęła go Milicja Obywatelska. Aktualnie gospodarzem jest policja. 16 ocalałych dzwonów carillonu przeniesiono na wieżę odbudowanego Ratusza Głównego Miasta.

Gdańsk. Październik 1914 r. Odsłonięcie przy bastionie św. Elżbiety drewnianej kolumny (tzw. Kolumny Wojennej) zwieńczonej niemieckim krzyżem, według projektu Hermanna Phlepsa, poświęconej niemieckim zwycięstwom na początku I wojny światowej.

Na zdjęciu pokazana jest wschodnia fasada Bramy Zielonej, która widoczna jest od strony Mostu Zielonego. Wzniesiono ją w latach 1564 - 68 według projektu budowniczego z Amsterdamu, Regniera, który początkowo kierował jej budową. W 1565 r. nadzór przejął Hans Kramer z Drezna. Brama miała trzy przejazdy; czwarty przebito w XIX w. podczas jej przebudowy. Bramę cechuje bogaty wystrój rzeźbiarski obu fasad. Miała służyć jako rezydencja królewska w czasie pobytu królów polskich w Gdańsku; skorzystała z niej tylko Maria Ludwika Gonzaga, przyszła żona Władysława IV, która drogą morską przybyła do Polski. W sali biesiadnej na drugiej kondygnacji wydano ucztę na jej cześć.

Kaplica pw. Niepokalanego Seca Maryi należąca do szpitala katolickiego NMP prowadzonego przez boromeuszki, znajdującego się przy zbiegu ulic Łąkowej i Śluza w Gdańsku wybudowana latach 1857–1860 według projektu Juliusa Lichta, rozbudowana dwukrotnie: w 1894 r.oraz w 1911. Służyła jako obiekt sakralny katolickiego szpitala NMP otwartego w 1853 r. Obecnie pełni funkcję kościoła parafialnego dla Dolnego Miasta pw. Niepokalanego Poczęcia NMP.

Gdańsk, Główne Miasto. Widok na Starą Motławę. Na pierwszym planie Most Zielony pochodzący z 1883 r. stalowy, na betonowych podporach, umieszczony tu w miejscu wcześniejszego drewnianego, wybudowanego wg. projektu Dirca Danilsa w 2 poł. XVI w. oraz Brama Zielona zbudowana przez Regniera z Amsterdamu oraz Hansa Kramera z Drezna. Most Zielony łączy Długie Pobrzeże z Wyspą Spichrzów (pod nim przepływa Stara Motława).

Dominikswall - ulica wytyczona pod koniec XIX wieku w miejscu wałów miejskich wg projektu Jacoba Stübbena. Na ścianie budynku malowidło ze św. Jerzym zabijającym smoka. Mężczyzna zapala lampę. Obieg 1909.

Pomnik Jana Gutenberga, w Gaju Gutenberga, na terenie Parku Jaśkowej Doliny. Pomnik ustawiono przed 1895 r. w stylowej altance, pełnopostaciowy, odlany z brązu wg. projektu Ernsta Paula, ufundowany przez drukarza i wydawcę A. W. Kafemanna. W 1945 r. zaginął. Odtworzony po wojnie - wg. projektu prof. Stanisława Radwańskiego - odsłonięty w 1998 r. Ponownie wykonany (po uprzednim spaleniu w 2003 r.) w 2004 r. Ob. figura w depozycie w Parku Biskupim w Pelplinie, zastąpiona odlewem z kamienia syntetycznego. Pocztówka nawiązuje do Jubileuszu Jana Gutenberga w 1900 r. Pocztówka w obiegu od 3 VII 1900 r.

Widoczne na pocztówce osiedle powstało w latach 1911-14 wg projektu Adolfa Bielefeldta.

Pinczyn- wieś kociewska o charakterze ulicówki, położona w gminie Zblewo. Na pocztówce przedstawiono neobarokowy kościół wybudowany w latach 1926-1927 według projektu Rogera Sławskiego. Kościół stanął na miejscu starego,drewnianego i jest siedzibą parafii pw. św. Elżbiety.

Zbudowany w latach 1900–1904, według projektu architekta Alberta Carstena, gmach główny Politechniki Gdańskiej. Twórca gmachu był później profesorem uczelni. Widok z ulicy Narutowicza (Gosslerallee). Fotografia pochodzi z albumu "Danzig und Umgebung in Bildern".