Zaświadczenie pobytu wystawione przez Wydział meldunkowy Urzędu Policji Miejskiej w Starogardzie. Druk urzędowy opatrzony pieczęcią: Zarząd Policji Starogard.

Kamienica przy ul. Elżbietańskiej zbudowana została na zlecenie Piotra Henningka w 1612 r, prawdopodobnie wg projektu Abrahama van den Blocka. W końcu XVII w. budynek użytkowany był przez opactwo w Pelplinie i stan taki utrzymywał się przez ok. 150 lat. W połowie wieku XIX kolejni właściciele dokonywali sporych zmian konstrukcyjnych obiektu, narażając go na coraz gorszy stan techniczny. Wobec zagrożenia całkowitym wyburzeniem przez kolejnego właściciela budynek został wykupiony przez miasto i umieszczono w nim Miejski Urząd Budowlany znany także jako Policja Budowlana (Baupolizeiamt). Wykonano wreszcie generalny remont wraz z odtworzeniem zrujnowanej kamieniarki. Wiosną 1945, budynek nie ucierpiał w wyniku działań wojennych. Za domem widoczny budynek Uniwersytetu Gdańskiego.

Gmach Prezydium Policji przy Okopowej 9 (Karrenwall 9) zbudowano w 1905 r.

Wnętrze kasyna oficerskiego w pruskich koszarach przy Kasztanowej. Ulica Kasztanowa (Hindersinstrasse) była ulica zmilitaryzowaną. Mieściły się tu również policja i straż pożarna. Po wojnie nazywała się Na Gruzach (do 1960 r.). Obieg 1905 r.

Budynek schroniska młodzieżowego na Biskupiej Górce został wzniesiony w latach 1938 – 40 wg projektu Hansa Riecherta, z inicjatywy Alberta Forstera. Kamień węgielny wmurowano 26 VII 1938 r. Schronisko oddano do użytku na początku 1940 r. Mogło zapewnić jednorazowo nocleg 500 osobom. Budowla nawiązywała do architektury gotyckich zamków krzyżackich. Zwieńczona była wieżą zegarową (mierzącą 25 m) z carillonem (składającym się z 22 dzwonów). Zegar wraz z carillonem został uruchomiony w lecie 1940 r. W szerokim oknie poniżej zegara zainstalowano mechanizm, który codziennie w południe uruchamiał walkę okrętów: karaweli „Peter von Danzig” (dowodzonej przez Paula Benekego) z z florencką galerą wiozącą słynny obraz H. Memlinga „Sąd Ostateczny”. Walka okrętów odbywała się przy dźwiękach carillonu. Północno – wschodni narożnik budynku ozdobiono rzeźbą Neptuna wykonaną przez Wilhelma Hasmanna. W marcu 1945 r. po zajęciu tego terenu przez Armię Czerwoną, działaniami jej wojsk dowodził gen. Paweł Batow (dowódca II armii Frontu Białoruskiego). W pierwszych latach powojennych znajdował się w tym budynku akademik dla studentów Politechniki Gdańskiej, następnie przejęła go Milicja Obywatelska. Aktualnie gospodarzem jest policja. 16 ocalałych dzwonów carillonu przeniesiono na wieżę odbudowanego Ratusza Głównego Miasta.

Fragment dawnego kompleksu koszarowego przy Adolf-Hitler-Strasse (al. Grunwaldzka), widok w stronę Oliwy. W okresie Wolnego Miasta Gdańska siedzibę miała tu policja gdańska (Schutzpolizei).