Dwór Bractwa św. Jerzego został zbudowany w stylu flamandzkim. Z prawej strony Złota Brama i jadący tramwaj.

Tramwaje przy zachodniej pierzei Targu Węglowego. Na pierwszym planie Wieża Więzienna i przylegające do niej kamienice. Po lewej stronie widoczny fragment Dworu Bractwa św. Jerzego.

Dwór Bractwa św. Jerzego wzniesiony przez Hansa Glotaua u schyłku XV w. Zwany bywa często Strzelnicą św. Jerzego. Po prawej stronie budynek ten przylega do Złotej Bramy. Po lewej stronie widoczny fragment okazałego Domu Towarowego Braci Freymann.

Targ Węglowy, widok na Teatr i Wielką Zbrojownię

Targ Węglowy widok na Teatr Miejski i zachodnią pierzeję. Widoczne przystanki tramwajowe i same tramwaje.

Widok na ciąg kamienic przy Stadtgraben (obecnie Podwale Grodzkie) naprzeciw Dworca Głównego.

Narożnik Targu Kaszubskiego (z prawej - nie ma tej ulicy) i obecnego Podwala Grodzkiego.

Narożnik Targu Kaszubskiego (z lewej - nie ma tej ulicy) i obecnego Podwala Grodzkiego.

Hotel Continental znajdował się przy Podwalu Grodzkim (Stadtgraben), na rogu Elżbietańskiej. W głębi kościół pw. św. Józefa.

Widok na wschodnią pierzeję Podwala Grodzkiego (Stadtgraben). Ulica po prawej to Karmelitergasse, obecnie deptak ulicy Karmelickiej.

Ul. Rzeźnicka, a przy niej na pierwszym planie nieistniejąca pierzeja, a w dalszej części po lewej stronie budynek dawnego klasztoru franciszkańskiego (w 1872 r. otwarto w nim Muzeum Miejskie, a po II wojnie światowej - Muzeum Narodowe).

Wielka Synagoga w Gdańsku powstała w roku 1887. Po 52 latach została pod przymusem sprzedana władzom miejskim a następnie w dniu 2 maja 1939 r, przystąpiono do jej rozbiórki.

Wielka Synagoga w Gdańsku powstała w roku 1887. Po 52 latach została pod przymusem sprzedana władzom miejskim a następnie w dniu 2 maja 1939 r, przystąpiono do jej rozbiórki.

Wschodnia część ulicy Szerokiej (Breitgasse), w głębi Żuraw. Zlikwidowane są przedproża i ułożone nowe chodniki. Widoczny tez tramwaj, który kursował po ulicy Szerokiej.

Fragment ulicy Szerokiej z wysokości ul. Księżej w kierunku Targu Drzewnego.

Bogato i kunsztownie zdobione wnętrze fabryki likierów „Pod Łososiem” przy ulicy Szerokiej (Breitgasse). Prawie trzy i pół stulecia firma produkowała wina i likiery, w tym słynny Goldwasser. Restauracja mieściła się przy ulicy Szerokiej (Breitgasse 52) i została otworzona już w roku 1598.

Bogato i kunsztownie zdobione wnętrze fabryki likierów „Pod Łososiem” przy ulicy Szerokiej (Breitgasse). Prawie trzy i pół stulecia firma produkowała wina i likiery, w tym słynny Goldwasser. Restauracja mieściła się przy ulicy Szerokiej (Breitgasse 52) i została otworzona już w roku 1598.

Widok na część ulicy Szerokiej (Breitgasse), w kierunku Żurawia. Zlikwidowane są przedproża i ułożone nowe chodniki. Z lewej strony skrzyżowanie z ulicą Tandeta. W głębi Żuraw i tramwaj.

Widok na część ulicy Szerokiej (Breitgasse), w kierunku Żurawia. Zlikwidowane są przedproża i ułożone nowe chodniki. W głębi Żuraw i tramwaj. Spacerujący ludzie po ulicy.

Ulica Łagiewniki (Schüsseldamm). W głębi po lewej szczyt prezbiterium kościoła św. Bartłomieja.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Widok z ulicy Chlebnickiej na Bramę Chlebnicką. Przez światło bramy wyziera fragment spichlerza z Wyspy Spichrzów. Na pierwszym planie gdańskie przedproża.

Zimowy widok z ulicy Chlebnickiej na Bramę Chlebnicką. Na pierwszym planie gdańskie przedproża.

Dwukondygnacyjny dom szeregowy wzniesiony w latach 1733-39 na terenie Wiadrowni (dawne tereny zamczyska). Teren zamieszkały był od 1540 r. przez rzemieślników wytwarzających drewniane wiadra, cebry, konwie itp. Zabudowa została całkowicie zniszczona w czasie ostatniej wojny.

Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa. Na fotografii sala piwna.

Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa.

Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa.

Dwór Artusa - fasada od strony ulicy Chlebnickej.

Widoczne wejście do Piwnicy Rajców, znajdujące się w podziemiach Dworu Artusa. Lew (jeden z dwu) trzymający w swych łapach herb miasta, pojawił się w tym miejscu w roku 1883, bowiem wcześniej znajdował się na Bramie św. Jakuba, która wówczas została rozebrana.

Hotel Danziger Hof, reprezentacyjna sala ogrodu zimowego. Sala restauracyjna posiadał szklany sufit i pomiędzy stolikami były umieszczone w donicach prawdziwe palmy.

Widok na pomnik Cesarza Wilhelma I. Po prawej stronie Brama Wyżynna, z lewej strony za pomnikiem Budynek Danziger Hof. Pomiędzy Bramą i hotelem wyjeżdża tramwaj.

Widok na pomnik Cesarza Wilhelma I i Bramę Wyżynną w tle Wieża Więzienna, a z lewej strony fragment hotelu Danziger Hof.

Danziger Hof - hotel zbudowany w r. 1898, w sąsiedztwie Zespołu Przedbramia, najbardziej luksusowy hotel w mieście. Z prawej strony Brama Wyżynna, Wieża Więzienna z Katownią.

Pomnik Cesarza Wilhelma I. Po prawej stronie (niewidoczna na pocztówce) znajduje się Brama Wyżynna. Budynek z czerwonej cegły to nieistniejący budynek Danzigerhof, miejscu którego stoi obecnie budynek LOT. Plac na którym stał pomnik Wilhelma, jest obecnie ulicą Wały Jagielońskie. Budynki po lewej stronie nie istnieją.

Zmiana warty przed Bramą Wyżynną, w której od początku wieku mieścił się Główny Odwach. Z lewej strony widoczny hotel Danziger Hof.

Pomnik Cesarza Wilhelma I. Po prawej stronie (niewidoczna na pocztówce) znajduje się Brama Wyżynna. Budynek z czerwonej cegły to nieistniejący budynek Danzigerhof, miejscu którego stoi obecnie budynek LOT. Plac na którym stał pomnik Wilhelma, jest obecnie ulicą Wały Jagielońskie. Budynki po lewej stronie nie istnieją. Z lewej strony tramwaj.

Widok na Kościół Mariacki od południowej strony.

Fragment zabudowań plebani kościoła Mariackiego.

Widok na Kościół Mariacki i Ratusz Głównego Miasta z wieżyczki budynku poczty na ulicy Długiej. W dole dachy kamienic.