Zdjęcie w lewym górnym rogu przedstawia gospodę Gustawa Goergensa (wcześniej Gospoda pod Niemieckim Parlamentem). Na zdjęciu obok przepiękny, niestety niezachowany do,dzisiaj, dom podcieniowy. Prawdopodobnie to teren posesji oznaczonej współcześnie- Leszkowy nr 19. W lewym dolnym rogu dworek Gustawa Ellerwalda, naczelnika gminy Leszkowy. Dworek nie przetrwał do dzisiaj (prawdopodobnie stał na obecnej posesji nr 30). Na czwartym zdjęciu widzimy neogotycki, ceglany dworek Petera Regiera stojący niegdyś na posesji nr 20.

W lewym górnym rogu karczma Dawida Thissa dawniej będąca własnością Gustawa Goergensa (dzisiejsza posesja nr 31). Prawy górny róg to widok kościoła od strony północnej. Na dole widzimy drewnianą plebanię stojącą kiedyś na północ od świątyni. Na zdjęciu czwartym prywatny dom naczelnika gminy (sołtysa). Prawdopodobnie to istniejący do dzisiaj, mocno przebudowany dom stojący na posesji nr 40.

Dwuobrazkowa pocztówka z miejscowości Leszkowy. Na zdjęciu górnym gospoda Maxa Schatzke (budynek ten mógł być zlokalizowany przy głównej drodze wiejskiej,mniej więcej na terenie dzisiejszej posesji nr 17). Na zdjęciu dolnym zasłonięty drzewami kościół.

Budynek Carskiego Urzędu Pocztowego w Cedrach Wielkich. Wybudowany pod koniec XIX wieku przetrwał do dzisiaj, został jednak niemal całkowicie zmieniony (obniżono dach, zamurowano część okien, całość otynkowano).

Kościół w Trąbkach Wielkich -wnętrze z ołtarzem. Świątynie zbudowano w 1740 roku na miejscu starego zniszczonego podczas wojen szwedzkich (pierwsza parafia powstała za czasów krzyżackich w 1331roku). Z kościołem Wniebowzięcia Maryi Panny wiąże się kult Matki Boskiej Trąbkowskiej skoncentrowany wokół obrazu Marii z Dzieciątkiem.

Zdjęcie górne przedstawia okazały dom ze zdobieniami neoromańskimi- własność rodziny Ringe (ul. Macieja Płażyńskiego 9). Na zdjęciu dolnym widzimy fragment tej samej ulicy (widok w stronę Pruszcza). W tle zabudowania cukrowni.

Na górnym zdjęciu widzimy dzisiejszą ulicę Osadników Wojskowych. Obok kościół z pierwszej połowy XIV wieku, rozbudowany w późnym średniowieczu (dobudowano boczne nawy). Opuszczony po wojnie, został wysadzony i spalony w 1946 roku. Odbudowany pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku, pełni dzisiaj funkcję kościoła parafialnego pod wezwaniem Aniołów Stróżów. Na zdjęciu dolnym, istniejący do dzisiaj dom (Osadników Wojskowych53-55), będący ówcześnie siedzibą urzędu obwodowego.

Gdańsk - Krakowiec. Trzyobrazkowa pocztówka przedstawiająca restaurację R. Dollowskiego, drogę przez wieś i szkołę w Krakowcu.

Park, dzisiaj zwany Parkiem Schopenhauera rozciągał się między Traktem Świętego Wojciecha a ulicą Głuchą. Pierwszy prywatny park w Gdańsku udostępniony do zwiedzania wszystkim.

Murowany dom bogatego żuławskiego gospodarza.Przed wejściem dwa słupki przedprożowe, być może pochodzące z Gdańska.

Dzieci stojące przed domem we wsi Koszwały. Lokacja wsi 1334-wielkimistrz krzyżacki Luter z Brunszwiku. Wieś o układzie ulicowo-placowym.

Pierwsza gdańska pralnia parowa,która znajdowała się przy ulicy Głównej (dzisiaj Trakt świętego Wojciecha) pod numerem 5-7. Właścicielami byli Max Fabian i Betty Kraatz.Typowa pocztówka reklamowa.

Pierwszy obrazek od góry przedstawia neogotycki luterański kościół Świętego Jerzego (obecnie parafialny pod wezwaniem Świętego Jana Bosko). Powstał na miejscu barokowej świątyni spalonej przez kozaków w trakcie oblężenia Gdańska w 1813 roku. Na dużym rysunku droga biegnąca wzdłuż Hoenes Waldschen dzisiaj zwanego Parkiem Oruńskim.W kółku budynek restauracji Zur Ostbahn (Przy Kolei Wschodniej).

Doroczne czyszczenie i pogłębianie Kanału Raduni

Ogródek letni (park) przy kawiarni Kirschbergerów, która mieściła się na parterze eklektycznej willi wybudowanej w 1900 roku. Budynek stał przy Hauptstrasse 25 - obecnie Gościnna 4. W willi funkcjonuje dzisiaj Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Henryka Wieniawskiego.

Widok ul. Głównej (Hauptstrasse). Widoczny zakład fryzjerski Paula Plegera.Wzdłuż ulicy tory tramwajowe linii nr 6 łączącej Orunię ze Śródmieściem.Z całego szeregu budynków do dzisiaj zachował się jednopiętrowy dom na końcu,zasłonięty drzewami i wozem konnym (Trakt Świętego Wojciecha nr 72). Między budynkami po prawej znajduje się wjazd na obecną ul.Dworcową.

Wzniesiony w 1672 roku kościół o konstrukcji szkieletowej pod wezwaniem Świętego Mikołaja Archanioła.Spalony w 1945.Na jego miejscu w latach 90-tych XX wiek zbudowano nowy kościół (pod wezwaniem błogosławionej Teresy Benedykty od Krzyża).

W lewym górnym rogu pocztówki widzimy budynek gospody Pod Kolorowym Kozłem. Budynek usytuowany przy rozwidleniu ulic Nad Motławą i Dębowej, mimo licznych przekształceń, przetrwał do dzisiaj. W prawym rogu widzimy dom opisany jako Burg Lendau (Zamek Lędowo). Na zdjęciu dolnym, dom urzędnika gminnego (dzisiaj ulica Nad Motławą 29).

Pożar dachu i wieży kościoła św. Katarzyny spowodowany uderzeniem pioruna 3 VII 1905 r. W czasie pożaru spłonął carillon zamontowany na wieży w 1738 r.

Gdańsk, kościół św. Trójcy Danzig St. Trinitas – Kirche Na zdjęciu widoczny jest kościół św. Trójcy wraz z kaplicą św. Anny, w scenerii zimowej. Kościół św. Trójcy został wybudowany w średniowieczu przez franciszkanów przybyłych do Gdańska na początku XV w. Pierwszy ich kościół powstał w latach 1422 – 31 i nosił wezwanie Wieczerzy Pańskiej. W czasie rozbudowy kościoła i klasztoru (na przełomie XV i XVI w., dobudowano trójnawową halę do pierwotnego kościoła, przeznaczając go na prezbiterium. Wtedy też do nawy południowej kościoła dobudowano kaplicę św. Anny, w której odbywały się nabożeństwa w języku polskim (po przejęciu świątyni przez luteran, uczestniczyli w nich Polacy tego wyznania). Jednym z zasłużonych kaznodziejów luterańskich posługujących w kaplicy był Krzysztof Celestyn Mrongowiusz.

Bazylika konkatedralna pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, dawna fara Głównego Miasta. Początki budowy sięgają 1343 r. Budowę zakończono w 1502 r.  Kościół gotycki, trójnawowy, halowy. Największa ceglana świątynia na świecie. Widoczna na zdjęciu ulica w 1378 r. była określana jako „poprzeczna przy wieży” , zaś od 1416 r. - Szewska (po niemiecku Trippenmachergasse, w 1633 r. - Korkenmachergasse). Nazwa ta stanowiła odniesienie do producentów różnego rodzaju obuwia, w tym drewniaków (Korken lub Trippen) nakładanych na pantofle celem ochrony przed błotem i kałużami. Po wojnie zatwierdzono nazwę ulicy „Szewska”.

Widok na Bramę Zieloną, Zielony Most i Motławę.

Brak opisu

Budynek schroniska młodzieżowego na Biskupiej Górce został wzniesiony w latach 1938 – 40 wg projektu Hansa Riecherta, z inicjatywy Alberta Forstera. Kamień węgielny wmurowano 26 VII 1938 r. Schronisko oddano do użytku na początku 1940 r. Mogło zapewnić jednorazowo nocleg 500 osobom. Budowla nawiązywała do architektury gotyckich zamków krzyżackich. Zwieńczona była wieżą zegarową (mierzącą 25 m) z carillonem (składającym się z 22 dzwonów). Zegar wraz z carillonem został uruchomiony w lecie 1940 r. W szerokim oknie poniżej zegara zainstalowano mechanizm, który codziennie w południe uruchamiał walkę okrętów: karaweli „Peter von Danzig” (dowodzonej przez Paula Benekego) z z florencką galerą wiozącą słynny obraz H. Memlinga „Sąd Ostateczny”. Walka okrętów odbywała się przy dźwiękach carillonu. Północno – wschodni narożnik budynku ozdobiono rzeźbą Neptuna wykonaną przez Wilhelma Hasmanna. W marcu 1945 r. po zajęciu tego terenu przez Armię Czerwoną, działaniami jej wojsk dowodził gen. Paweł Batow (dowódca II armii Frontu Białoruskiego). W pierwszych latach powojennych znajdował się w tym budynku akademik dla studentów Politechniki Gdańskiej, następnie przejęła go Milicja Obywatelska. Aktualnie gospodarzem jest policja. 16 ocalałych dzwonów carillonu przeniesiono na wieżę odbudowanego Ratusza Głównego Miasta.

Budynek stał na plaży między Westerplatte a Stogami. Obecnie teren Portu Północnego.

1 VIII 1915 r. - osłonięcie  pomnika - Kolumny Wojennej (Kriegssäule) przy bastionie św. Elżbiety poświęconej zwycięstwom niemieckim w  czasie I wojny światowej.

Nawa boczna kościoła św. Jana. Po prawej widoczne wejście po schodach do biblioteki Zachariasza Zappio.

Gdańsk Stare Miasto, ul. Podmłyńska, kościół św. Katarzyny zbudowany w 1227 - 1239, rozbudowany po 1379. Ceglany, trójnawowy z wieżą zwieńczoną barokowym hełmem Jacoba van den Blocke' a.

Gdańsk Dolne Miasto. Bastiony: Królik, Miś, Wyskok, Wilk oraz Kamienna Śluza - fragmenty nowożytnych fortyfikacji miasta z pierwszej połowy XVII W. , które znajdują się nad Opływem Motławy.

Pocztówka przedstawia widok na Twierdzę Wisłoujście.

Gdańsk Główne Miasto. Brama cmentarna pochodząca z połowy XVI w. , będąca pozostałością dawnego cmentarza znajdującego się przy kościele Wniebowzięcia NMP.

Gdańsk. Październik 1914 r. Odsłonięcie przy bastionie św. Elżbiety drewnianej kolumny (tzw. Kolumny Wojennej) zwieńczonej niemieckim krzyżem, według projektu Hermanna Phlepsa, poświęconej niemieckim zwycięstwom na początku I wojny światowej.

Budynek został zbudowany w XIX wieku dla potrzeb władz prowincji Prusy Zachodnie (Provinzialverwaltung – Landeshaus) przy Neugarten 23 (Nowe Ogrody). Później siedziba parlamentu gdańskiego. Obecnie parking przy siedzibie Komendy Miejskiej Policji.

Widok na ulicę Tkacką, Wollwebergasse, w kierunku północnym. W głębi Wielka Zbrojownia.

Pomnik Żołnierzy Rosyjskich odsłonięty 27 IX 1898 r. na Grodzisku. Ozdobiony mozaiką przedstawiającą św. Jerzego.

Gdańsk, Główne Miasto, ul. Piwna, a w głębi kościół Wniebowzięcia NMP

Na zdjęciu widoczny jest ceglany, gotycki kościół św. Jana zbudowany w północnej pierzei ul. Świętojańskiej (u zbiegu z ul. Minogi). Początek budowy datuje się na 1370 r. (w miejscu wcześniej wybudowanej kaplicy). Najpierw był filialnym wobec kościoła św. Katarzyny na Starym Mieście; od 1454 r. parafialny dla płn. części Głównego Miasta. Na zdjęciu ukazane są także szczyty kamienic wznoszących się w sąsiedztwie kościoła, od strony wschodniej (otaczających ob. Zaułek Zachariasza Zappio).

Kuluary Teatru Miejskiego.

Zakład produkcji likierów Otto Edigera przy Podwalu Staromiejskim 32 (Altstädtischer Graben), róg U Furty (Am Haustor). Działał w latach 1924-1935.

Wnętrze największej gdańskiej świątyni, vczyli kościoła Wniebowzięcia NMP, której początki sięgają czasów krzyżackich i jednocześnie lokacji Głównego Miasta Gdańska. Pełnił on rolę fary tej części miasta. Był on sukcesywnie rozbudowywany, aż osiągnął ostateczny kształt w początkach XVI w. W 2 poł XVI w. został przejęty przez luteran. Przez kilkaset lat pełnił rolę najważniejszej świątyni luterańskiej w Gdańsku. Bogate wyposażenie uległo w dużej mierze zniszczeniu lub rozproszeniu w czasie II wojny światowej. Dotyczy to również ambony, która widoczna jest na zdjęciu. Jej miejsce po II wojnie zajęła ambona z kościoła św. Jana.