Charakterystyczne dla Gdańska były ciasne zaułki otaczające prawie każdy kościół śródmieścia. Wojna zniszczyła większość z nich. Za najlepiej zachowany można uznać Zaułek Świętojański (dziś „Zachariasza Zappio”). Uliczka otaczająca kościół św. Jana, a właściwie plac, na którym stoi, był od początku związany z kościołem. Określano go jako Cmentarz Świętojański (1577 Johanniskirchhof), lub – do 1945 – Przy Kościele Św. Jana (1822 An der Johanniskirche). Tego rodzaju nazwy oddawano po polsku jako Zaułek, w tym przypadku Świętojański, ale w 1945 o tej uliczce zapomniano. W 1999 roku nadano jej nazwę Zaułek Zachariasza Zappio – nie wiedząc, że zasłużony dobroczyńca kościoła w XVII wieku ma już swoją ulicę: Czopową. Prawidłową nazwą jest Zaułek Świętojański.

Mapa Tczewa oraz zdjęcia: - Osiedle Wyzwolenia (obecnie Osiedle Antoniego Garnuszewskiego) - Plac Wolności (obecnie Generała Józefa Hallera) - pomnik harcerzy poległych i zamordowanych w latach 193901945 - zabytkowa kamienica

Dawny Plac Jedności Narodu, obecnie Plac Konstytucji, widok w kierunku południowo-zachodnim.

Dawny Plac Wolności, obecnie Generała Józefa Hallera. Plac pełni funkcję rynku.

Gdańsk Wrzeszcz widok na ul. Grunwaldzką. Po lewej stronie widoczny plac jest Skwerem im. Anny Walentynowicz.

Nieistniejąca zachodnia pierzeja Targu Węglowego. W głębi Wieża Więzienna.

Hala Targowa, Plac Dominikański. W głębi Baszta Jacek i kamienice przy ul. Pańskiej.

Dzień handlowy przed Halą Targową. W głębi Baszta Jacek i kamienice przy ul. Pańskiej. Z prawej strony zabudowa ul. Podwale Staromiejskie.

Plac został nadany miastu przywilejem w 1342/43 roku. Zwano go „anger umme sente Gertruden kirchhof“ (‚ugór przy cmentarzu św. Gertrudy’). Od 15 wieku służył handlowi węglem drzewnym. W głębi Wieża Więzienna, po lewej dom towarowy Freymanna. Po prawej pierzeja Targu Węglowego.

Zabudowa północnej strony placu Hanzy, bliskie sąsiedztwo obecnego Zieleniaka.

Pomnik Cesarza Wilhelma I. Po prawej stronie (niewidoczna na pocztówce) znajduje się Brama Wyżynna. Budynek z czerwonej cegły to nieistniejący budynek Danzigerhof, miejscu którego stoi obecnie budynek LOT. Plac na którym stał pomnik Wilhelma, jest obecnie ulicą Wały Jagielońskie. Budynki po lewej stronie nie istnieją.

Pomnik Cesarza Wilhelma I. Po prawej stronie (niewidoczna na pocztówce) znajduje się Brama Wyżynna. Budynek z czerwonej cegły to nieistniejący budynek Danzigerhof, miejscu którego stoi obecnie budynek LOT. Plac na którym stał pomnik Wilhelma, jest obecnie ulicą Wały Jagielońskie. Budynki po lewej stronie nie istnieją. Z lewej strony tramwaj.

Widok na Targ Maślany znany także jako Plac Wintera. Widok na budynek dawnej. Dyrekcji Poczt, po wojnie będący bursą szkolną na potrzeby pobliskiego Technikum Przemysłu Spożywczego, Na środku fontanna. Z prawej strony budynek Gimnazjum Miejskiego.

Pocztówka przedstawiająca urnę twarzowa znalezioną przypadkowo w trakcie plac polowych w roku 1893. Z urną z Kierwałdu łączy się pewna ciekawostka. 19 września 1939 roku Albert Foster (szef partii narodowosocjalistycznej w Gdańsku) pokazał ją Adolfowi Hitlerowi, jako dowód na odwieczną obecność Niemców u ujścia Wisły. Pierwotnie urna znajdowała sie w zbiorach Muzeum Miejskiego przy Długim Targu 24 (Brama Zielona)

Pomnik Cesarza Wilhelma I. Po prawej stronie (niewidoczna na pocztówce) znajduje się Brama Wyżynna. Budynek z czerwonej cegły to nieistniejący budynek Danzigerhof, miejscu którego stoi obecnie budynek LOT. Plac na którym stał pomnik Wilhelma jest obecnie ulicą Wały Jagielońskie. Budynki po lewej stronie nie istnieją.

Północno-wschodni narożnik budynku Poczty Polskiej w Gdańsku na Placu Heweliusza (Heveliusplatz, ob. Plac Obrońców Poczty Polskiej) od strony frontu z widocznymi śladami walk: ślady po pociskach na elewacji, wybite szyby w oknach na piętrach. Na pierwszym planie fragment ogrodzenia z metalowych krat między ceglanymi słupami (jeden ze słupów zbudzony). Z tyłu po lewej fragment sąsiedniego budynku. Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: GK-5-1-14-1

Grupa obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku wyprowadzonych z budynku na Placu Heweliusza (Heveliusplatz, ob. Plac Obrońców Poczty Polskiej) po zakończeniu walk - zbliżenie. Obrońcy mają odkryte głowy i ręce splecione z tyłu głowy. Dookoła stoją liczni żołnierze niemieccy z jednostek SS-Heimwehr Danzig lub Policji Krajowej (w chrakterystycznych niemieckich hełmach M1935, z karabinami i ekwipunkiem), funkcjonariusze policji i SA. Z tyłu po prawej na ogrodzeniu z kratami metalowymi między ceglanymi słupami, stoi 2 Niemców (eden z opaską na ramieniu, dalej drugi robiący zdjęcia). W tle fragment ściany frontowej budynku Poczty Polskiej. Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura:GK-5-1-12-6

Liczni żołnierze niemieccy zgromadzeni na Placu Heweliusza (Heveliusplatz, ob. Plac Obrońców Poczty Polskiej) przed budynkiem Poczty Polskiej w Gdańsku po zakończeniu walk, prawdopodobnie tuż przed wyprowadzeniem wziętych do niewoli obrońców. Stoją w grupach: żołnierze z jednostek SS-Heimwehr Danzig lub Policji Krajowej (w niemieckich hełmach stalowych, z karabinami i ekwipunkiem), po lewej także dwóch funkcjonariuszy policji lub NSDAP (z opaskami na ramieniu i w okrągłych czapkach z daszkiem), mężczyźni w ubraniach cywilnych (jeden idzie po lewej, dwaj w środkowej grupie). Po prawej niemiecki ośmiokołowy samochód pancerny ADGZ "Ostmark" z wieżą obróconą w stronę gmachu (na burcie nazwa własna, na tyle namalowane białe symbole SS i Totenkopf). Przed nimi ogrodzenie z kratami metalowymi między ceglanymi słupami, dalej ściana frontowa budynku Poczty Polskiej z wyrwą w murze na pietrze od eksplozji ładunku wybuchowego podłożonego przez Niemców (lub trafienia pocisku artyleryjskiego). Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: GK-5-1-11-3

Gdańsk, Plac Hanzy powstały na terenie uzyskanym po niwelacji fortyfikacji miejskich (otaczających miasto od północy) u schyłku XIX w. Wybudowano wtedy elegancki gmach, w którym w 1902 r. otwarto prywatną klinikę chirurgiczną "Hansa - Sanatorium". Budynek nieodbudowany po wojnie.

Na zdjęciu górnym budynek sklepu kolonialnego i gospody Paula Kerstena. Lokal stał przy Hauptstrasse 9 (dzisiaj Ogrodowa). Na zdjęciu dolnym widzimy plac z pomnikiem ku czci mieszkańców poległych w I wojnie światowej oraz wieżę kościoła parafialnego (oba obiekty rozebrane po wojnie).

Otwarta przestrzeń w pobliżu budynku kuracyjnego przyciągała wczasowiczów wraz z rodzinami zadbanym placem zabaw dla dzieci, kortami tenisowymi oraz kręgielnią.

Plac został nadany miastu przywilejem w 1342/43 roku. Zwano go „anger umme sente Gertruden kirchhof“ (‚ugór przy cmentarzu św. Gertrudy’). Od 15 wieku służył handlowi węglem drzewnym. W głębi Wieża Więzienna, po lewej dom towarowy Freymanna.

Fragment Placu Wałowego z nieistniejącą fontanną (zachowały się pozostałości).

Plac Hanzy - nieistniejący skwer powstały na terenie po niwelacji fortyfikacji miejskich, otoczony nowoczesną zabudową, w tym reprezentacyjnymi gmachami. W głębi po prawej stronie stoi szkoła św. Piotra i Pawła.

Na pocztówce widoczny jest plac Dominikański powstały po wyburzeniu zniszczonego w 1813 r. klasztoru dominikanów. Był on wykorzystywany przez pruskie wojsko jako plac musztry. Z końcem XIX w. wybudowano na nim Halę Targową, oddaną do użytku w 1896 r. Zdjęcie to zostało wykonane jeszcze przed zabudowaniem placu. Widzimy na nim - otaczający plac od południa - gotycki, ceglany kościół św. Mikołaja wzniesiony w pierwszej poł. XIV w., a obok niego dwie baszty – relikty średniowiecznych murów otaczających Główne Miasto od północy. Okrągła baszta nosiła miano Dominikańskiej; w XIX w. żartobliwie nazywano ją „Donicą” od porastającej ją roślinności. Znajdowała się w pobliżu okien kuchni klasztornej (klasztor został zniszczony w 1813 r. i nie już odbudowano go), stąd inna nazwa tej baszty: „Kiek in de Kok). Druga baszta – nakryta stożkowym dachem – otrzymała po II wojnie nazwę „Jacek” pochodzącą od patrona dominikanów, św. Jacka Odrowąża. Dominikanie posługiwali w kościele św. Mikołaja od średniowiecza do 1833 r. ; ponownie przejęli świątynię po II wojnie. Pocztówka znajduje się w obiegu od 1898 r.

Plac Hanzy - nieistniejący skwer powstały na terenie po niwelacji fortyfikacji miejskich, otoczony nowoczesną zabudową, w tym reprezentacyjnymi gmachami.

Widok na Plac Hanzy od strony północno-zachodniej. Po prawej Archiwum Miejskie, w głębi po prawej szkoła św. Piotra i Pawła (obecnie I LO). Obieg 1907 r.

Archiwum Miejskie - widok od strony placu Hanzy. Archiwum rozpoczęło działalność 1 kwietnia 1901 roku jako Königliche Staatsarchiv für Westpreussen. Od 1902 r. z siedzibą przy Hansaplatz. Obieg 1906 r.

Zabudowa przy Am Olivaer Tor (Brama Oliwska), obecnie ulica Dyrekcyjna. Po prawej stronie Plac Hanzy. Willa była mieszkaniem prezydenta Senatu. Współcześnie w tym miejscu stoi Zieleniak.

Centralny plac Wrzeszcza wykształcił się do końca XVIII w. w miejscu zbiegu dróg. Widać charakterystyczną wieżę zegarową.

Koszary pruskich wojsk łączności wzniesiono w latach 1912-1916 (5 Batalion Telegraficzny). Była tu także stajnia, ujeżdżalnia, kasyno i plac ćwiczeń.

Plac Marii (Marienplatz) zamykał ulicę Wajdeloty (Marienstrasse) od wschodu. Na pocztówce widoczny sklep kolonialny Ottona Muntera.

Pocztówka przedstawia widok, jaki roztacza się z jednego ze wzgórz tworzących Park Jaśkowej Doliny na Wrzeszcz oraz sąsiadujący niegdyś z tą dzielnicą Wielki Plac Ćwiczeń (Exerzierplatz), na którym w pierwszej poł. XX w. powstało lotnisko. Pocztówka w obiegu od 22 XII 1915 r.

Kompleks koszarowy na Strzyży Górnej wybudowany na potrzeby 1. i 2. Przybocznego Pułku Huzarów. Górna część ukazuje zespół stajni i plac ćwiczeń. W części dolnej widzimy kasyno oficerskie, budynek dowództwa,oraz dom mieszkalny dla rodzin oficerów.

Pocztówka "Pozdrowienia z Trąbek Wielkich" przedstawiająca widok na Dom Handlowy (obecnie ulica Gdańska 2) w Trąbkach Wielkich.