Ratusz Głównego Miasta został odbudowany w latach 1946-1950 jako pierwsza historyczna świecka budowla w Gdańsku. 7 września 1950 postawiono na szczycie pozłocony posąg (2,5 kg złota decyzją Bolesława Bieruta) króla Zygmunta Augusta.

Żukowo- miasto na Kaszubach w powiecie kartuskim nad Radunią. W części górnej widzimy panoramę Żukowa z charakterystycznymi obiektami: widzimy barokową kaplicę cmentarną św. Jana Nepomucena, kościół p.w. Wniebowzięcia NMP z XIV wieku i kościół p.w. św. Jana Chrzciciela odbudowany w 1604 przez norbertanki po zniszczeniu w 1433 przez husytów. W części dolnej hotel Aloysa Blocka.

Żukowo- miasto na Kaszubach w powiecie kartuskim. Na pięknej litograficznej pocztówce z przełomu XIX i XX wieku widzimy: kościół p.w. św. Jana Chrzciciela (zbudowany w 1253 roku, zburzony w 1433 przez husytów i odbudowany w 1604 przez norbertanki), gościniec Eduarda Gleinerta i gotycki kościół p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z XIV wieku. W dolnej części widokówki dawny żukowski urząd pocztowy.

Fotografia przedstawia kobietę z dzieckiem pozującą na tle zniszczonego w wyniku działań wojennych budynku hotelu Danziger Hof. Po lewej stronie fotografii widoczne odbudowane budynki. Budynek hotelu Danziger Hof nie został odbudowany. Zbudowano w tym miejscy pawilon handlowy (meblowy) późniejszy budynek LOT. Widoczny też przedwojenny wóz tramwaju.

Ratusz został odbudowany w latach 1946–1950. 7 XI 1950 na hełmie wieży ustawiono figurę króla Zygmunta II Augusta.

Restauracja znajdująca się w obrębie nowej Hali Plażowej wybudowanej w 1920 r.(i rozbudowanej w 1926 r.). Miała ona 2 przeszklone skrzydła, tarasy; mieściła kawiarnię, hotel, restaurację z widokiem na morze oraz ogród kuracyjny. Obiekt ten został zniszczony w 1945 r. i nie odbudowany.

Zdjęcie przedstawia ob. ul. 3 Maja (do 1945 r. Promenade) , przy której znajdował się Ogród Stzrelecki założony u schyłku XV w. przez Bractwo św. Jerzego). W połowie XIX w. wybudowano na terenie tego ogrodu Dom Strzelecki im. Fryderyka Wilhelma. Jego uroczyste otwarcie miało miejsce w 1851 r. Budynek ten został mocno zniszczony w marcu 1945 r. Nie został odbudowany.

Cedry Wielkie są największą wsią na żuławach Gdańskich. Lokował ją w 1353 roku wielki mistrz krzyżacki Winrych von Kniprode. Na pocztówce widzimy cztery największe budowle tej miejscowości: kościół, aptekę, restaurację Schleusnera i cukrownię. Początki kościoła sięgają połowy XIV wieku. Z czasem przybrał formę trójnawowej bazyliki co świadczyło o zamożności i znaczeniu osady. W 1946 podpalony przez szabrowników, został odbudowany pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku. Od 1989 jest kościołem parafialnym pod wezwaniem Aniołów Stróżów.

Dom Bramny, Stary Rynek Oliwski 15 - dawna brama klasztorna, dawna siedziba sołtysa. Zburzony w 1577 r. , wkrótce odbudowany. Zwany Domem Zarazy, gdyż w 1709 r. podczas epidemii zmarło w nim 9 cystersów. Na I piętrze znajdowała się kaplica /św. Bernarda. W XIX w. siedziba administracji oraz areszt. W XX w. rzeznaczony na cele mieszkalne. Po wojnie siedziba administracji, ob. pomieszczenia mieszkalne oraz siedziba Stowarzyszenia "Stara Oliwa".

Pocztówka przedstawiająca najważniejsze budynki żuławskiej wsi Suchy Dąb.Osada została lokowana na prawie niemieckim w 1350 roku. W prawym górnym rogu gospoda Leberechta Kopittke.. Poniżej siedziba NSDAP (obecnie Urząd Gminy Suchy Dąb). Obok późnogotycki kościół ze strzelistą szachulcową wieżą. Zniszczony w 1945, został odbudowany w latach siedemdziesiątych XX wieku. Kościół zbudowany jest na lewym brzegu Motławy.Przed II wojną światową była tu osobna osada - Ostrowite (Osterwick).

Pocztówka dwuobrazkowa pokazująca kościół św. Wojciecha (przy Trakcie św. Wojciecha 440) oraz kaplicę pod tym samym wezwaniem (na pobliskim Wzgórzu św. Wojciecha). Początki kościoła sięgają XII w. i działalności przybyłych tu benedyktynów. Kościół tutejszy był poddawany rozbudowie; w 1537 r. uległ pożarowi. Odbudowany jeszcze w tym samym stuleciu, rozbudowany w XVII w. W XVIII w. gospodarzami byli tu misjonarze Wincentego a Paulo.

Pierwsze zdjęcie przedstawia dzisiejszą ulicę Osadników Wojskowych w Cedrach Wielkich. Na ulicy tej obok kościoła parafialnego i budynków mieszkalnych znajdowało się kilka stawów pełniących funkcję zbiorników przeciwpożarowych. Po lewej stronie widoczny duży dom podcieniowy- własność rodziny Frowerk. Na zdjęciu lewym przedstawiono kościół parafialny z pierwszej połowy XIV wieku. Zniszczony w 1946 roku, został odbudowany pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku. Z dawnego wyposażenia zachował się dzwon odlany 1647roku przez słynnego gdańskiego ludwisarza Gerta Benninga. Na dolnym zdjęciu widzimy duży murowany dom, opisany jako siedziba urzędu obwodowego. Budynek zachował się do dzisiaj (Osadników Wojskowych 53-55).

Leszkowy wieś na planie ulicowo-placowym, powstała w drugiej ćwierci XIV wieku. Na nawsiu postawiono kościół parafialny o pierwotnie konstrukcji szkieletowej. W czasach nowożytnych obudowano go murem ceglanym. Kościół po roku 1945 był nieużytkowany i ulegał dewastacji. Został odbudowany w latach 1989-1992 i pod patronatem świętego brata Alberta Chmielowskiego funkcjonuje obecnie jako kościół filialny parafii w Cedrach Wielkich. W lewym górnym rogu gospoda Gasthaus zur Deutschen Reichshalle (Gospoda pod Niemieckim Parlanentam). Budynek nie zachował się (jego lokalizacja to obecna posesja nr 31). Na dolnym obrazku widzimy nieistniejący budynek karczmy Gasthaus zum Deutschen Keiser (Gospoda pod Niemieckim Cesarzem). Jego prawdopodobna lokalizacja to dzisiejsza posesja nr 17.

Na górnym zdjęciu widzimy dzisiejszą ulicę Osadników Wojskowych. Obok kościół z pierwszej połowy XIV wieku, rozbudowany w późnym średniowieczu (dobudowano boczne nawy). Opuszczony po wojnie, został wysadzony i spalony w 1946 roku. Odbudowany pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku, pełni dzisiaj funkcję kościoła parafialnego pod wezwaniem Aniołów Stróżów. Na zdjęciu dolnym, istniejący do dzisiaj dom (Osadników Wojskowych53-55), będący ówcześnie siedzibą urzędu obwodowego.

Wielki Młyn zbudowany został przez Krzyżaków na Starym Mieście, jako młyn zbożowy na wysepce zwanej tarczą (utworzonej przez ramiona Kanału Raduni). Po raz pierwszy wzmiankowany w 1364 r. W 1880 r. zainstalowano w nim napęd parowy, który zastąpił koła młyńskie. Młyn był czynny do 1945 r. Odbudowany po zniszczeniach pełnił funkcje magazynowe oraz wystawowe. Następnie otwarto w nim dom handlowy. Obecnie trwa adaptacja do funkcji muzealnych.

Późnobarokowy hełm z 1721 roku był zwieńczeniem wieży do 1889 r. Po jego spaleniu (pożar spowodowany uderzeniem pioruna) hełm został odbudowany w formie stożka krytego łupkiem, który przetrwał do 1945 roku. Pocztówka wydana po 1905 r.