Stan Bramy Zielonej po wojnie. Widać ustawione podpory. Miejsce, na którym stoi brama, należy do najważniejszych w historii Gdańska. Tutaj od wieków krzyżowały się dwie główne arterie miasta – wodna i lądowa, tu funkcjonowała najstarsza przeprawa przez Motławę. Pierwszy most, zwany mostem Kogi istniał już w 1357 r. Obok stała wielka waga miejska (mała była pod Ratuszem). W kronikach zanotowano zawalenie się mostu, już zwodzonego, w 1512 r., przy czym „utopiło się wiele osób”.

Brama Stągiewna z basztami i Mostem Stągiewnym. Widok od strony ulicy Na Szopy. Obieg 1912.

Brama Stągiewna z Mostem Stągiewnym od strony południowo-wschodniej.

Widok na most Rogoźników (Matników). Wiadomo o nim tyle, że zbudowano go po przekopaniu ramienia Nowej Motławy w 1576 roku. Był wówczas mostem drewnianym, zwodzonym. Most do połowy XIX wieku był zamykany na noc. W 1892 r. został zastąpiony konstrukcją metalową i zaczął funkcjonować jako most zwodzony z dwuklapowym przęsłem środkowym, drogowo-tramwajowy. W oddali Baszta Stągiewna. Z lewej strony zabudowa Wyspy Spichrzów.

Brama Stągiewna z basztami i Mostem Stągiewnym. Widok od strony ulicy Na Szopy. Widoczne skrzyżowanie z ulicami Szopy, Długie Ogrody i Szafarnią. Z lewej strony widoczna zabudowa Wyspy Spichrzów

Widok z Wyspy Spichrzów na Długie Pobrzeże, na odcinku między Mostem Zielonym a Bramą Mariacką. Widok obejmuje jeszcze kilka kamienic za Bramą Mariacką.

Widok na Zieloną Bramę i Zielony Most. Za mostem Długie Pobrzeże i Dom Przyrodników. Na moście piesi i wozy konne.

Brama Stągiewna z basztami i Mostem Stągiewnym. Widok od strony ulicy Na Szopy. Widoczne skrzyżowanie z ulicami Szopy, Długie Ogrody i Szafarnią. Z lewej strony widoczna zabudowa Wyspy Spichrzów

Widok na Zieloną Bramę i Zielony Most. Za mostem Długie Pobrzeże i Dom Przyrodników.

Na pierwszym planie widoczny nieistniejący dzisiaj Most Rogoźników. Wiadomo o nim tyle, że zbudowano go po przekopaniu ramienia Nowej Motławy w 1576 roku. Był wówczas mostem drewnianym, zwodzonym. Most do połowy XIX wieku był zamykany na noc. W 1892 r. został zastąpiony konstrukcją metalową i zaczął funkcjonować jako most zwodzony z dwuklapowym przęsłem środkowym, drogowo-tramwajowy. Otwieranie mostu było możliwe ręcznie a później zastosowano elektryczny mechanizm zwodzenia mostu. Na drugim planie Baszta Stągiewna i ulica Motławska.

Fragment panoramy Głównego Miasta wraz z górującą nad kamieniczkami potężną bryłą średniowiecznego ceglanego kościoła Wniebowzięcia NMP oraz smukłą wieżą renesansowego budynku Ratusza Głównego Miasta. Na pierwszym planie fragment Żurawia wzniesionego nad Motławą przy Długim Pobrzeżu (zwanym do 1945 r. Długim Mostem).

Długie Pobrzeże zwane do 1945 r. Długim Mostem. Widoczne kamieniczki ze sklepami na parterach. Przystań dla parowych statków pasażerskich w pobliżu Żurawia. Widoczna charakterystyczna wieżyczka Domu Towarzystwa Przyrodniczego obok Bramy Mariackiej.

Widok na Główne Miasto od strony Starej Motławy: w głębi widoczne wieże Ratusza Głównego Miasta i kościoła Wniebowzięcia NMP. Na pierwszym planie kamieniczki znajdujące się wzdłuż nabrzeża Motławy, po prawej strony fragment Zielonej Bramy wraz z Zielonym Mostem.

Na zdjęciu widoczny jest Most Zielony (którego zachodni przyczółek rozpoczyna się przy Zielonej Bramie), jako zwodzony, dwuklapowy. Dzięki odpowiedniemu mechanizmowi możliwe było podnoszenie przęseł mostu, co umożliwiało żeglugę Starą Motławą nawet dużym jednostkom pływającym.

Widok z Bramy Stągiewnej na Most Stągiewny (łączący Wyspę Spichrzów z Długimi Ogrodami) i Długie Ogrody z kościołem św. Barbary w tle. Pod Mostem Stągiewnym płynie Nowa Motława.Pocztówka w obiegu od 21 VIII 1920 r.

Widok na Dom Przyrodników, perspektywa Motławy z Mostem Zielonym

Fragment strefy wolnocłowej przy wyjściu z portu. Na pierwszym planie nieistniejący basen dla łodzi z ciekawym wejściem zamykanym mostem rolkowym.