Gotycka katedra pw. św. Jana Ewangelisty z 1343 r. Posiada status pomnika historii. Katedra od początku stanowiła jeden kompleks budynków w połączeniu z warownym zamkiem kapituły pomezańskiej. Budowla orientowana.

Złota Brama (oficjalna nazwa od 1967 r.), zwana do 1945 r. Bramą Długouliczną (Langgaser Tor) zamyka od zachodu wylot ul. Długiej. Na zdjęciu widoczna jest wschodnia fasada bramy. Bramę wzniesiono w latach 1612 - 14 wg. proj. Abrahama van den Blocke' a (budował ją Hans Strakowski). Nosi ona cechy manieryzmu niderlandzkiego; kształtem przypomina trójprzęsłowy rzymski łuk triumfalny. Wcześniej na jej miejscu znajdowała się czternastowieczna brama gotycka.

Złota Brama (oficjalna nazwa od 1967 r.), zwana do 1945 r. Bramą Długouliczną (Langgaser Tor) zamyka od zachodu wylot ul. Długiej. Na zdjęciu widoczna jest wschodnia fasada bramy. Bramę wzniesiono w latach 1612 - 14 wg. proj. Abrahama van den Blocke' a (budował ją Hans Strakowski). Nosi ona cechy manieryzmu niderlandzkiego; kształtem przypomina trójprzęsłowy rzymski łuk triumfalny. Wcześniej na jej miejscu znajdowała się czternastowieczna brama gotycka

Brama została zbudowana była w 2 - ej poł. XVI w. zastąpiła gotycka Bramę Kogi. Najpierw budowę nadzorował Regnier z Amsterdamu, następnie Hans Kramer. Nadano jej cechy niderlandzkiego manieryzmu. Miała pełnić funkcję rezydencji królewskiej w Gdańsku, czego zaniechano. Odbyła się tutaj jedynie uczta ku czci królowej polskiej Marii Ludwiki Gonzagi, która przybyła drogą wodną z Francji do Gdańska. Most Zielony został zbudowany w 2 - ej poł. XVI w. wg. proj. Dirca Danielsa w miejscu Mostu Kogi. W 1883 r. drewniany most zastąpiono stalowym, opartym na betonowych podporach, w 1928 r. zmodernizowany.

Złota Brama (oficjalna nazwa od 1967 r.), zwana do 1945 r. Bramą Długouliczną (Langgaser Tor) zamyka od zachodu wylot ul. Długiej. Na zdjęciu widoczna jest wschodnia fasada bramy. Bramę wzniesiono w latach 1612 - 14 wg. proj. Abrahama van den Blocke' a (budował ją Hans Strakowski). Nosi ona cechy manieryzmu niderlandzkiego; kształtem przypomina trójprzęsłowy rzymski łuk triumfalny. Wcześniej na jej miejscu znajdowała się czternastowieczna brama gotycka.

Na zdjęciu widoczna jest gotycka ceglana bryła kościoła św. Mikołaja zwieńczona charakterystyczną wieżą nakrytą spiczastym hełmem. Kosciół wznosi się na terenie Głównego Miasta, w północnej pierzei ul. Świętojańskiej. Budynków tworzących pierzeję południową nie odbudowano po II wojnie światowej. Gospodarzami kościoła są dominikanie, którzy posługiwali w Gdańsku od 1227 do 1833 r. Po raz drugi przybyli do Gdańska po II wojnie światowej. Pierwsze dwa nieistniejące kościoły noszące to samo wezwanie wznosiły się w miejscu klasztoru dominikanów, czyli na północ od obecnego. Ten zaś wzniesiono w początkach XIV w. (po zniszczeniu XIII – wiecznego kościoła w czasie brandenbursko – krzyżackich walk o Gdańsk w 1308 r.).

Kościół pw. św. Mateusza widziany od strony Wierzycy. Ta gotycka świątynia powstała w XIV wieku. Na pierwszym planie most nad rzeką.

Panorama Starogardu Gdańskiego od strony północnej. W centrum gotycka fara- kościół św. Mateusza.