Plan historycznego Gdańska uwzględniający stare nazwy i układ ulic. Naniesiono numerację opisanych i narysowanych obiektów.

Baszta Łabędź (Schwanturm) została wzniesiona w drugiej połowie XV w. na miejscu znajdującej się tu wcześniej Baszty Rybackiej, stanowiącej część umocnień zamku krzyżackiego. Mieszkańcy Gdańska rychło po wygnaniu Krzyżaków z miasta (1454 r.) zburzyli wszystkie ich budowle, zostawiając gdzieniegdzie tylko fundamenty. Basztę Łabędź posadowiono właśnie na fundamentach poprzedniej Baszty Rybackiej, nawiązując zresztą do jej formy. Podstawową różnicą było inne usytuowanie płaskiego ścięcia cylindra baszty – tym razem od strony miasta, a nie od strony zamku.

Stan Bramy Zielonej po wojnie. Widać ustawione podpory. Miejsce, na którym stoi brama, należy do najważniejszych w historii Gdańska. Tutaj od wieków krzyżowały się dwie główne arterie miasta – wodna i lądowa, tu funkcjonowała najstarsza przeprawa przez Motławę. Pierwszy most, zwany mostem Kogi istniał już w 1357 r. Obok stała wielka waga miejska (mała była pod Ratuszem). W kronikach zanotowano zawalenie się mostu, już zwodzonego, w 1512 r., przy czym „utopiło się wiele osób”.

Na miejscu Baszty Kotwiczników w dzisiejszym kształcie wzniesiono już pod koniec XIV w. prostą kwadratową wieżę, mającą chronić Bramę Kotwiczników, poprzez którą wiodła droga ze śródmieścia Gdańska ku terenom stoczniowym na Starym Przedmieściu. Grubość murów tej budowli dowodzi, że początkowo zamierzano wznieść basztę znacznie wyższą, ale ostatecznie zrezygnowano z takiego zamiaru.

Charakterystyczne dla Gdańska były ciasne zaułki otaczające prawie każdy kościół śródmieścia. Wojna zniszczyła większość z nich. Za najlepiej zachowany można uznać Zaułek Świętojański (dziś „Zachariasza Zappio”). Uliczka otaczająca kościół św. Jana, a właściwie plac, na którym stoi, był od początku związany z kościołem. Określano go jako Cmentarz Świętojański (1577 Johanniskirchhof), lub – do 1945 – Przy Kościele Św. Jana (1822 An der Johanniskirche). Tego rodzaju nazwy oddawano po polsku jako Zaułek, w tym przypadku Świętojański, ale w 1945 o tej uliczce zapomniano. W 1999 roku nadano jej nazwę Zaułek Zachariasza Zappio – nie wiedząc, że zasłużony dobroczyńca kościoła w XVII wieku ma już swoją ulicę: Czopową. Prawidłową nazwą jest Zaułek Świętojański.

Pierwsza kaplica w tym miejscu pojawiła się ok. 1358 r. Po wojnie kościół długo był zaniedbany, stanowił scenerię do filmów wojennych. Od początku lat 90. XX wieku diecezja gdańska użytkuje kościół w niedziele i święta. Znajduje się tu centrum kultury. Zainstalowano ogrzewanie podłogowe.

Widoki Gdańska: - port - nabrzeże XX-lecia PRL (Nabrzeże Wiślane) - Centrum Techniki Okrętowej (Zieleniak) - Port Północny - zwałowarko-ładowarka Nabrzeże Wiślane jest przeznaczone do obsługi takich towarów, jak zboże, drobnica, w tym konstrukcje, sztuki ciężkie i ponadgabarytowe. Dysponuje ono urządzeniami do przeładunku wagonów, a także zasobniami o pojemności 22 000 ton.

Późnogotycka Brama Mariacka z drugiej połowy XV w. W przyziemiu znajduje się przejazd z herbami: od strony Motławy herb Królestwa Polskiego, któremu „kłaniają się” umieszczone po bokach herb Gdańska i herb Prus Królewskich (tzw. pokłon heraldyczny), od strony ulicy Mariackiej herb Gdańska trzymany przez dwa lwy. Za bramą wznosi się dom Towarzystwa Przyrodniczego, obecnie siedziba Muzeum Archeologicznego.

Pismo na papierze firmowym stralsundzkiej filii firmy Mix & Luck z Gdańska, znanej wędzarni i fabryki konserw rybnych.

Osowa- dawniej wieś kaszubska a dzisiaj jedna z dzielnic Gdańska. Na pocztówce widzimy Jezioro Osowskie i zabudowania starej osowskiej cegielni. Po lewej stronie, przy brzegu budynek restauracji Franza Heyera.

Piecki- wieś duchowna należąca do szpitala św. Elżbiety. W granice administracyjne Gdańska Piecki zostały włączone dopiero w 1942 roku. Na pocztówce widzimy Restaurant und Cafe zum Kronprinz. Lokal był własnością Maxa Blocka.

Tylna okładka katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Okładka katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Karta QSL potwierdzająca nawiązanie amatorskiej łączności radiowej. Radioamator krótkofalowiec z Gdańska miał znak wywoławczy YM4AW. Karta jest potwierdzeniem łączności z brytyjskim krótkofalowcem G5IV. Na karcie QSL można znaleźć podstawowe informacje dotyczące łączności, częstotliwości nadawania, miejsce i czas nawiązania łączności. Często też można znaleźć informację o jakości łączności. Karta QSL ma postać zbliżoną do pocztówki. Motyw graficzny karty często nawiązuje do miejsca zamieszkania krótkofalowca. Wymiany kart dokonuje się pocztą lub za pomocą tzw. biur QSL. W środkowej części karty YM4AW znajduje się grafika przedstawiająca Długie Pobrzeże, Żurawia, kościół Mariacki i okręt. Autorem grafiki jest gdański artysta plastyk Curt Ziesmer. Był dość znanym artystą grafiki użytkowej i artystycznej, dał się również poznać jako ilustrator książek i projektant reklam.

Był to najobszerniejszy i najwyższy budynek mieszkalny dawniejszego Gdańska. Wybudowany został w latach 1568–1570 według projektu Jana Kramera dla Dircka Lylge’go, bogatego kupca rodem z Westfalii, który nad Motławą dorobił się wielkiego majątku.

Najstarsza z baszt fortyfikacji średniowiecznych Gdańska. 23 marca 1343 w pobliżu baszty położono kamień węgielny pod budowę murów miejskich Głównego (Prawego) Miasta.

Panorama Gdańska od strony zachodniej. Są to ostatnie dni umocnień nowożytnych - wałów. Widoczne tramwaje konne i dorożki.

Rycina Petera Willera z roku 1638 - 1642 przedstawiająca Kościół św. Katarzyny. Ryciny ilustrowały księgę Reinholda Curicke "Historyczny opis miasta Gdańska” ("Der Stadt Dantzigk historische Beschreibung") napisaną w latach 1638-1642. Księga została wydana dopiero w 1687. Powodem opóźniania wydania była zawarta w książce krytyka władz Gdańska i pozytywne uwagi o kalwinizmie, którego wyznawcą był autor.

Karta-okładka z publikacji "Gdańsk w starej rycinie" zawierającej 9 pocztówek z widokami starego Gdańska.

Okładka z publikacji "Gdańsk w starej rycinie" zawierającej 9 pocztówek z widokami starego Gdańska.

Okładka z publikacji "Gdańsk w starej rycinie" zawierającej 9 pocztówek z widokami starego Gdańska.

Karta z publikacji "Gdańsk w starej rycinie" zawierającej 9 pocztówek z widokami starego Gdańska.

Karta z publikacji "Gdańsk w starej rycinie" zawierającej 9 pocztówek z widokami starego Gdańska.

Karta z publikacji "Gdańsk w starej rycinie" zawierającej 9 pocztówek z widokami starego Gdańska.

Karta z publikacji "Gdańsk w starej rycinie" zawierającej 9 pocztówek z widokami starego Gdańska.

Karta z publikacji "Gdańsk w starej rycinie" zawierającej 9 pocztówek z widokami starego Gdańska.

Karta z publikacji "Gdańsk w starej rycinie" zawierającej 9 pocztówek z widokami starego Gdańska.

Karta z publikacji "Gdańsk w starej rycinie" zawierającej 9 pocztówek z widokami starego Gdańska.

Karta z publikacji "Gdańsk w starej rycinie" zawierającej 9 pocztówek z widokami starego Gdańska.

Karta z publikacji "Gdańsk w starej rycinie" zawierającej 9 pocztówek z widokami starego Gdańska.

Aegidius Dickmann Widok na Wielki Młyn, karta albumu z widokami Gdańska, 1617

Aegidius Dickmann - Widok na ulicę Długą ze Złotą Bramą, karta albumu z widokami Gdańska, 1617

Rycina przedstawia widok na Ratusz Prawego Miasta od strony Bramy Zielonej. Pierwsza linia tramwaju konnego została założona w Gdańsku z 1873 r.

Legendarny dowódca (lata I wojny światowej 1914-1918), 128. Gdańskiego Pułku Piechoty, Franz von Netzer. W pułku tym służyło wielu mieszkańców Gdańska i okolic, w tym Polaków. Podczas I wojny światowej pułk zapisał chlubne karty w ciężkich walkach na froncie zachodnim. Netzer był powszechnie szanowany i lubiany przez swoich żołnierzy. Po wojnie osiadł na południu Niemiec, a podczas wizyty w Wolnym Mieście Gdańsku, był witany i fetowany przez wielotysięczne tłumy.

Reprint okolicznościowej karty pocztowej wydany przez Towarzystwo Przyjaciół Gdańska z okazji II Światowego Zjazdu Gdańszczan. Na kartce widoczny jest kościół Mariacki, Ratusz Głównego Miasta i herb Gdańska,

Widok na ulicę Piwną (Jopengasse) z charakterystycznymi dla Gdańska przedprożami i wieżę Kościoła Mariackiego.

Park należał do Domu Strzeleckiego. W XIX w. odwiedzany był przez mieszkańców Gdańska w celach rekreacyjnych.