Na pocztówce widoczny jest plac Dominikański powstały po wyburzeniu zniszczonego w 1813 r. klasztoru dominikanów. Był on wykorzystywany przez pruskie wojsko jako plac musztry. Z końcem XIX w. wybudowano na nim Halę Targową, oddaną do użytku w 1896 r. Zdjęcie to zostało wykonane jeszcze przed zabudowaniem placu. Widzimy na nim - otaczający plac od południa - gotycki, ceglany kościół św. Mikołaja wzniesiony w pierwszej poł. XIV w., a obok niego dwie baszty – relikty średniowiecznych murów otaczających Główne Miasto od północy. Okrągła baszta nosiła miano Dominikańskiej; w XIX w. żartobliwie nazywano ją „Donicą” od porastającej ją roślinności. Znajdowała się w pobliżu okien kuchni klasztornej (klasztor został zniszczony w 1813 r. i nie już odbudowano go), stąd inna nazwa tej baszty: „Kiek in de Kok). Druga baszta – nakryta stożkowym dachem – otrzymała po II wojnie nazwę „Jacek” pochodzącą od patrona dominikanów, św. Jacka Odrowąża. Dominikanie posługiwali w kościele św. Mikołaja od średniowiecza do 1833 r. ; ponownie przejęli świątynię po II wojnie. Pocztówka znajduje się w obiegu od 1898 r.

Wejście wraz z ozdobnym portalem (wykonanym przez Daniela Eggerta) do Ratusza Głównego Miasta przy ul. Długiej.

Targ Węglowy z widocznym gmachem Teatru Miejskiego (1799 - 11801) oraz budynkiem Wielkiej Zbrojowni (1600 - 1605).

Teatr Miejski (1799 - 1801) i Wielka Zbrojownia (1600 - 1605) przy Targu Węglowym.

Dwór Artusa i Fontanna na Długim Targu.

Pocztówka przedstawia Wielką Salę Rady (Salę Czerwoną) w Ratuszu Prawego Miasta. Na suficie widoczna alegoria "Apoteoza", ukazująca źródła dobrobytu miasta. Po lewej polichromowany kominek z piaskowca z herbem Gdańska.

Widok w kierunku zachodnim. Nr 123 (druga po prawej) - kamienica o eklektycznej fasadzie, którą otrzymała w 1875 r. po przebudowie spichlerza. Pocztówka sprzed 1905 r.

Górujący nad kamieniczkami Głównego Miasta Gdańska kościół Wniebowzięcia NMP - największy ceglany kościół w Europie. Halowy (bez wewnętrznych podziałów) z wysoką na 80 m wieżą. Określany był niegdyś mianem fary Głównego Miasta. Jego budowa trwała ponad 150 lat - od połowy XIV w. do początku XVI w. Fotografia pochodzi z albumu "Danzig und Umgebung in Bildern".

Obszerny hol w Nowym Domu Ławy zwany Sienią Gdańską (Danziger Diele), służył od 1901 r. jako miejsce ekspozycji różnych dzieł gdańskich rzemieślników, w sporej części pochodzących z kolekcji Lessera Giełdzińskiego. Fotografia pochodzi z albumu "Danzig und Umgebung in Bildern".

Dwór Artusa i Fontanna na Długim Targu. Fotografia pochodzi z albumu "Danzig und Umgebung in Bildern".

Sień Główna znajdująca się na I piętrze Ratusza Głównego Miasta Gdańska (przy ul. Długiej 46). Misternie rzeźbione dębowe schody prowadzą na II piętro. Malowidło umieszczone niegdyś na suficie nie przetrwało II wojny światowej (ob. znajduje się tam obraz wykonany przez Józefę Wnukową przedstawiający wjazd Jana III Sobieskiego do Gdańska w 1677 r. Fotografia pochodzi z albumu "Danzig und Umgebung in Bildern".