Fragment ul. Świętojańskiej w kierunku ul. Pańskiej, na skrzyżowaniu z ul. Szklary (w lewo) i Lawendowej (w prawo). Z lewej strony nieistniejąca kamienica na rogu z ul. Szklary.

Ulica Świętego Ducha, widoczne skrzyżowanie z ulica Szewską. Po lewej stronie nieistniejąca obecnie zabudowa. Obieg 1909 rok.

Sala Czerwona w Ratuszu Głównego Miasta. Mniej reprezentacyjna niż Sala Biała. Jednakże jej rola była w dawnym ratuszu ważniejsza. W sali czerwonej odbywały się obrady Rady Miejskiej.

Górujący nad kamieniczkami Głównego Miasta Gdańska kościół Wniebowzięcia NMP - największy ceglany kościół w Europie. Halowy (bez wewnętrznych podziałów) z wysoką na 80 m wieżą. Określany był niegdyś mianem fary Głównego Miasta. Jego budowa trwała ponad 150 lat - od połowy XIV w. do początku XVI w. Pocztówka w obiegu od 23 VI 1921 r.

Wnętrze Teatru Miejskiego (widok na scenę) wzniesionego przy Targu Węglowym na początku lat 30 - tych XX w. Wybudowano go w miejscu całkowicie wyburzonego gmachu teatru z przełomu XVIII i XIX w., określanego jako Teatr Miejski. Wtedy też przemianowano go na Teatr Państwowy.

Targ Węglowy z budynkiem Teatru Miejskiego oraz widoczną zachodnią fasadą Wielkiej Zbrojowni. Pocztówka w obiegu od 7 V 1911 r.

Wnętrze bazyliki św. Mikołaja na Głównym Mieście. Widoczna nawa główna wraz z emporą i organami z XVIII w.

Kościół św. Jana wzniesiony w 2 poł. XIV w. na miejscu wcześniejszej kaplicy. Początkowo filialny względem kościoła św. Katarzyny, w 2 ej poł. XV w. parafialny dla północnej części głównego miasta.

Widok na Główne Miasto z górującą nad nim wieżą kościoła Wniebowzięcia NMP oraz Ratusza Głównego Miasta. Na pierwszym planie widoczne likwidowane nowożytne fortyfikacje miasta, na których miejscu powstaną wkrótce dwie reprezentacyjne ulice: St. Elisabethwall i Dominikswall (ob. Wały Jagiellońskie). Na drugim planie budowa Komendantury Garnizonu Pruskiego.

Wielka Zbrojownia widoczna od strony ul. Piwnej, czyli na zdjęciu pokazana jest fasada wschodnia gdańskiego arsenału. Budowę nadzorował (i zapewne projektował budynek arch. Anton van Obberghen). Głównym budowniczym był Hans Strakowski, zaś wystrój rzeźbiarski jest dziełem Abrahama van den Block' a. Obecnie Wielka Zbrojownia stanowi siedzibę Akademii Sztuk Pięknych.

Panorama miasta Gdańska widziana od południowego zachodu. Na pierwszym planie budynek Prezydium Policji oddany do użytku w 1905 r. Nad Głównym miastem góruje potężna sylwetka średniowiecznego kościoła Wniebowzięcia NMP. Po jego lewej stronie widoczna wieża kościoła św. Jana, zaś po prawej - Ratusza Głównego Miasta. Widoczna również kopuła Wielkiej Synagogi, wychodząca zza Prezydium Policji.

Dwór Bractwa św. Jerzego wzniesiony przez Hansa Glotaua u schyłku XV w. Zwany bywa często Strzelnicą św. Jerzego. Po prawej stronie budynek ten przylega do Złotej Bramy. Po lewej stronie widoczny fragment okazałego Domu Towarowego Braci Freymann.

Górujący nad kamieniczkami Głównego Miasta średniowieczny kościół Wniebowzięcia NMP, którego początki budowy sięgają czasów krzyżackich i lokacji Głównego Miasta. Budowa trwała aż do początku XVI w. Wieża swą obecną wysokość osiągnęła w 2 poł. XV w.

Pocztówka pokazuje fasadę zachodnią Żurawia - od strony ul. Szerokiej. Żuraw (wzniesiony w XV w.,) pełnił kilka funkcji: dźwigu do rozładowywania statków, bramy miejskiej (jednej z kilku wodnych bram Głównego Miasta) oraz był jedną z budowli obronnych - we wnętrzach baszt mieściły się strzelnice przystosowane do ciężkiej i lekkiej broni palnej.

Brama została zbudowana była w 2 - ej poł. XVI w. zastąpiła gotycka Bramę Kogi. Najpierw budowę nadzorował Regnier z Amsterdamu, następnie Hans Kramer. Nadano jej cechy niderlandzkiego manieryzmu. Miała pełnić funkcję rezydencji królewskiej w Gdańsku, czego zaniechano. Odbyła się tutaj jedynie uczta ku czci królowej polskiej Marii Ludwiki Gonzagi, która przybyła drogą wodną z Francji do Gdańska. Most Zielony został zbudowany w 2 - ej poł. XVI w. wg. proj. Dirca Danielsa w miejscu Mostu Kogi. W 1883 r. drewniany most zastąpiono stalowym, opartym na betonowych podporach, w 1928 r. zmodernizowany.

Panorama Gdańska (Głównego Miasta) z charakterystyczną wieżą kościoła Wniebowzięcia NMP. Po lewej stronie widoczny gmach, w którym w po utworzeniu II WMG mieściła się siedziba Wysokiego Komisarza Ligi Narodów.

Kaplica Królewska wybudowana pod koniec XVII w. na Głównym Mieście obok kościoła Wniebowzięcia NMP, z inicjatywy króla polskiego Jana III Sobieskiego i prymasa Olszowskiego jako świątynia dla katolików.

Wieża Więzienna wzniesiona została w XIV w. - pełniła rolę ufortyfikowanego przedbramia ul. Długiej. W 1597 r. dobudowano do niej Katownię, jako więzienie dla osób skazanych na śmierć. Na tym zdjęciu wspomniane obiekty widoczne są od strony Bramy Wyżynnej. W głębi widoczny fragment Dworu Bractwa św. Jerzego.

Widok na Główne (Prawe) Miasto od strony Mostu Wapienniczego i ulicy Wapienniczej. Z prawej kamienice ulicy Wartkiej. Przy samej prawej krawędzi zdjęcia widoczny tramwaj na Grodzkiej.

Część środkowa ołtarza głównego znajdującego się w prezbiterium Kościoła Wniebowzięcia NMP na terenie Głównego Miasta w Gdańsku. W tej części ołtarza została ukazana scena ukoronowania Najświętszej Maryi Panny. Ołtarz został wykonany pod kierunkiem rzeźbiarza Michaela z Augsburga przebywającego w Gdańsku 1510 – 1526. Dzieło zostało ukończone w 1517 r.

Bazylika konkatedralna pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, dawna fara Głównego Miasta. Początki budowy sięgają 1343 r. Budowę zakończono w 1502 r.  Kościół gotycki, trójnawowy, halowy. Największa ceglana świątynia na świecie. Widoczna na zdjęciu ulica w 1378 r. była określana jako „poprzeczna przy wieży” , zaś od 1416 r. - Szewska (po niemiecku Trippenmachergasse, w 1633 r. - Korkenmachergasse). Nazwa ta stanowiła odniesienie do producentów różnego rodzaju obuwia, w tym drewniaków (Korken lub Trippen) nakładanych na pantofle celem ochrony przed błotem i kałużami. Po wojnie zatwierdzono nazwę ulicy „Szewska”.

Gdańsk Główne Miasto. Brama cmentarna pochodząca z połowy XVI w. , będąca pozostałością dawnego cmentarza znajdującego się przy kościele Wniebowzięcia NMP.

Widok na ulicę Tkacką, Wollwebergasse, w kierunku północnym. W głębi Wielka Zbrojownia.

Gdańsk, Główne Miasto, ul. Piwna, a w głębi kościół Wniebowzięcia NMP

Na zdjęciu widoczny jest ceglany, gotycki kościół św. Jana zbudowany w północnej pierzei ul. Świętojańskiej (u zbiegu z ul. Minogi). Początek budowy datuje się na 1370 r. (w miejscu wcześniej wybudowanej kaplicy). Najpierw był filialnym wobec kościoła św. Katarzyny na Starym Mieście; od 1454 r. parafialny dla płn. części Głównego Miasta. Na zdjęciu ukazane są także szczyty kamienic wznoszących się w sąsiedztwie kościoła, od strony wschodniej (otaczających ob. Zaułek Zachariasza Zappio).

Wnętrze największej gdańskiej świątyni, vczyli kościoła Wniebowzięcia NMP, której początki sięgają czasów krzyżackich i jednocześnie lokacji Głównego Miasta Gdańska. Pełnił on rolę fary tej części miasta. Był on sukcesywnie rozbudowywany, aż osiągnął ostateczny kształt w początkach XVI w. W 2 poł XVI w. został przejęty przez luteran. Przez kilkaset lat pełnił rolę najważniejszej świątyni luterańskiej w Gdańsku. Bogate wyposażenie uległo w dużej mierze zniszczeniu lub rozproszeniu w czasie II wojny światowej. Dotyczy to również ambony, która widoczna jest na zdjęciu. Jej miejsce po II wojnie zajęła ambona z kościoła św. Jana.

Sień Główna znajdująca się na I piętrze Ratusza Głównego Miasta Gdańska (przy ul. Długiej 46). Misternie rzeźbione dębowe schody prowadzą na II piętro. Malowidło umieszczone niegdyś na suficie nie przetrwało II wojny światowej (ob. znajduje się tam obraz wykonany przez Józefę Wnukową przedstawiający wjazd Jana III Sobieskiego do Gdańska w 1677 r.

Na zdjęciu pokazana jest wschodnia fasada Bramy Zielonej, która widoczna jest od strony Mostu Zielonego. Wzniesiono ją w latach 1564 - 68 według projektu budowniczego z Amsterdamu, Regniera, który początkowo kierował jej budową. W 1565 r. nadzór przejął Hans Kramer z Drezna. Brama miała trzy przejazdy; czwarty przebito w XIX w. podczas jej przebudowy. Bramę cechuje bogaty wystrój rzeźbiarski obu fasad. Miała służyć jako rezydencja królewska w czasie pobytu królów polskich w Gdańsku; skorzystała z niej tylko Maria Ludwika Gonzaga, przyszła żona Władysława IV, która drogą morską przybyła do Polski. W sali biesiadnej na drugiej kondygnacji wydano ucztę na jej cześć.

Złota Brama (oficjalna nazwa od 1967 r.), zwana do 1945 r. Bramą Długouliczną (Langgaser Tor) zamyka od zachodu wylot ul. Długiej. Na zdjęciu widoczna jest wschodnia fasada bramy. Bramę wzniesiono w latach 1612 - 14 wg. proj. Abrahama van den Blocke' a (budował ją Hans Strakowski). Nosi ona cechy manieryzmu niderlandzkiego; kształtem przypomina trójprzęsłowy rzymski łuk triumfalny. Wcześniej na jej miejscu znajdowała się czternastowieczna brama gotycka.

Zegar astronomiczny znajdujący się w kościele Wniebowzięcia NMP wykonany w latach 1464–1470, składa się trzech kondygnacji , mierzy 14 m wysokości. Został wykonany przez Hansa Düringera. Po wojnie został uruchomiony ponownie 9 V 1990 r. Na dużej tarczy pokazuje daty dzienne, dni tygodnia, świętych kalendarzowych, daty nowiu, święta liturgiczne; na małej tarczy - daty roczne i dane śr. chronologii: złota liczba, cykl słoneczny, indykt rzymski itp. Wskazówki środkowej kondygnacji pokazują: czas, pozycję Słońca i Księżyca w zodiaku, a w otworze ruchomego układu tarcz fazy Księżyca. W południe na dwóch platformach w górnej części zegara ukazuje się 4 ewangelistów i 12 apostołów, za nimi wyobrażenie śmierci.

Most Krowi łączący ul. Chmielną z ul. Ogarną, u wylotu której znajduje się Brama Krowia.

Ulica została wytyczona w 1354 r.

Na zdjęciu widoczna jest gotycka ceglana bryła kościoła św. Mikołaja zwieńczona charakterystyczną wieżą nakrytą spiczastym hełmem. Kosciół wznosi się na terenie Głównego Miasta, w północnej pierzei ul. Świętojańskiej. Budynków tworzących pierzeję południową nie odbudowano po II wojnie światowej. Gospodarzami kościoła są dominikanie, którzy posługiwali w Gdańsku od 1227 do 1833 r. Po raz drugi przybyli do Gdańska po II wojnie światowej. Pierwsze dwa nieistniejące kościoły noszące to samo wezwanie wznosiły się w miejscu klasztoru dominikanów, czyli na północ od obecnego. Ten zaś wzniesiono w początkach XIV w. (po zniszczeniu XIII – wiecznego kościoła w czasie brandenbursko – krzyżackich walk o Gdańsk w 1308 r.).

Gdańsk, Główne Miasto. Widok na Starą Motławę. Na pierwszym planie Most Zielony pochodzący z 1883 r. stalowy, na betonowych podporach, umieszczony tu w miejscu wcześniejszego drewnianego, wybudowanego wg. projektu Dirca Danilsa w 2 poł. XVI w. oraz Brama Zielona zbudowana przez Regniera z Amsterdamu oraz Hansa Kramera z Drezna. Most Zielony łączy Długie Pobrzeże z Wyspą Spichrzów (pod nim przepływa Stara Motława).

Widok na ulicę Św. Ducha w kierunku wschodnim. Ulica wymieniana już w 1336 r. Obieg 1904 r.

Ambona pochodzi z lat 1616-17. Obecnie znajduje się w kościele NMP w Gdańsku.

Gdańsk, reprezentacyjna ulica Głównego Miasta, czyli Długi targ wraz z Zieloną Bramą.

Widok z lotu ptaka na nabrzeża Motławy. U dołu zdjęcia Wyspa Spichrzów, trochę wyżej Ołowianka. Po lewej Stara Motława, po prawej u dołu Nowa Motława, u góry Kanał Stępkarski.

Ulica Świętojańska została wytyczona na Głównym Mieście w 1349 r. W pierzei północnej wybudowano najpierw kaplicę, następnie w 1370 r. zaczęto wznosić na jej miejscu murowany kościół św. Jana. Początkowo filialny względem kościoła św. Katarzyny, od 1454 r. parafialny dla północnej części Głównego Miasta.

Widok na Targ Węglowy; w głębi widoczna Wieża Więzienna wraz z Katownią.