Brama Żuławska jest nazwą przyjętą po nieistniejącej bramie usytuowanej dalej na wschód w ciągu ulicy Elbląskiej. Przed wojną Brama Żuławska to Brama Długich Ogrodów.

Ulica Łąkowa (Weidengasse) w kierunku Długich Ogrodów (Langgarten). Z prawej strony widoczne skrzyżowanie z ulicą Stefanii Sempołowskiej (Hirschgasse) Przedwojenna nazwa ulicy Łąkowej pochodziła od wierzb, którymi w połowie XVII w. był obsadzony rów melioracyjny pośrodku tej ulicy. Pozostałością rowu jest alejka biegnąca środkiem ulicy.

Ulica Łąkowa (Weidengasse) w kierunku Długich Ogrodów (Langgarten). Z prawej strony widoczne skrzyżowanie z ulicą Stefanii Sempołowskiej (Hirschgasse) Przedwojenna nazwa ulicy Łąkowej pochodziła od wierzb, którymi w połowie XVII w. był obsadzony rów melioracyjny pośrodku tej ulicy. Pozostałością rowu jest alejka biegnąca środkiem ulicy.

Widok na zrujnowane pierzeje ulicy Długie Ogrody, pośrodku ulicy sterta kaloryferów i instalacji ze zniszczonych budynków. Widoczne też stosy cegieł odzyskanych z ruin. Z lewej strony widoczna południowa nawa kościoła św. Barbary. W roku 1966 podjęto decyzję o całkowitej rozbiórce nawy południowej. W oddali widoczna Brama Długich Ogrodów (obecnie Brama Żuławska)

Widok na zrujnowane pierzeje ulicy Długie Ogrody, pośrodku ulicy sterta kaloryferów i instalacji ze zniszczonych budynków. Widoczne też stosy cegieł odzyskanych z ruin. Z lewej strony widoczna południowa nawa kościoła św. Barbary. W roku 1966 podjęto decyzję o całkowitej rozbiórce nawy południowej. W oddali widoczna Brama Długich Ogrodów (obecnie Brama Żuławska)

Długie Ogrody i widok na kościół św. Barbary i budynki północnej pierzei ulicy oraz ogrodzenie Pałacu Mniszchów. Na ulicy miejscowe chłopaki.

Północna pierzeja zachodniej części Długich Ogrodów, widok w stronę kościoła św. Barbary. Obieg 1907 rok.

W roku 1760 ukończono budowę pałacu przy Długich Ogrodach, na zlecenie Jerzego Augusta Mniszcha, zaufanego króla Augusta III. W 1796 r. stał się własnością króla Prus i ten przeznaczył budynek na siedzibę lokalnego gubernatora, a następnie dowódcy gdańskiego garnizonu i taką funkcję pełnił do roku 1905 kiedy został rozebrany ze względu na zły stan techniczny oraz wybudowania Komendantury generalnej u zbiegu ulic Silberhütte (Hucisko) i Elisabethwall (dziś Wały Jagiellońskie).

Widok na zachodnią część ulicy Długie Ogrody. Widać nadjeżdżający tramwaj i samochód. Na środku podwójnej ulicy alejka z drzewami, ławkami i idącymi ludźmi Po przeciwnej stronie ulicy ledwo widoczna nisko zabudowana pierzeja północna Długich Ogrodów. Na środku fotografii za drzewami widoczne baszty Bramy Stągiewnej.

Podwójna kamienica przy ulicy Długie Ogrody nr 8. Mieścił się w niej hotel (Hotel, Gaststätte Jacob Daniels). Nr 6/7 - sklep z papierosami Franza Koeniga. Kamienica jak większość budynków Długich Ogrodów nie przetrwała wojny i nie została odbudowana. Obecnie w tym miejscu znajdują się kamienice zbudowane w latach 90.

Litografia Berholda Hellingratha przedstawiająca pawilon ogrodowy na Długich Ogrodach. Obieg po 1905 r.

Kościół św. Barbary na Długich Ogrodach powstał z przebudowanej kaplicy w 1436 r. W 1456 r. został podniesiony do rangi kościoła parafialnego. Wielokrotnie uszkadzany. Obieg 1901 r.