Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Żukowie – gotycki kościół z XIV wieku, przebudowany w XV i XVII wieku. Część dawnego klasztoru norbertanek w Żukowie, obecnie należy do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Żukowie. Kościół zbudowany w XIV wieku przez siostry norbertanki. Mury pamiętają Książąt Pomorskich z XIII wieku. Zbudowano go wraz z klasztorem przeniesionym z pobliskiej Stolpy po najeździe z 1226 r. Kościół był w posiadaniu klasztoru aż do 1834 r., kiedy został skasowany przez rząd pruski. W 1836 r. przejęła go parafia żukowska. Budynki klasztoru zostały sprzedane, a w dawnej stajni urządzono plebanię. Z klasztoru ocalał kościół klasztorny, stajnia i wozownia, budynek z filarem na środku i sklepieniem, mur z wnękami z przedstawieniami zakonnic i figura św. Norberta na dziedzińcu. Cmentarz przykościelny pochodzi z XVII wieku

Rutki- wieś kaszubska w powiecie kartuskim, w gminie Żukowo leżąca nad Radunią. Na pocztówce widzimy budynki elektrowni wodnej w Rutkach nad Radunią (wybudowana w latach 1907-1910).

Rutki- wieś kaszubska w powiecie kartuskim, w gminie Żukowo, nad Radunią. Na pocztówce widzimy budynki elektrowni wodnej w Rutkach nad Radunią.

Rutki- wieś kaszubska w powiecie kartuskim, w gminie Żukowo, nad Radunią. Na pocztówce widzimy zaporę elektrowni wodnej w Rutkach. W głębi budynki tej wybudowanej w latach 1907-1910 elektrowni.

Biurowiec przy ulicy Szafarnia firmy "Hydropol" - przedsiębiorstwa robót wiertniczych. Budynek obecnie nie istnieje. Za budynkiem również nieistniejąca hala przedsiębiorstwa "Hydroster". Przed budynkiem pawilon handlowo usługowy. Większą jego część zajmował samoobsługowy bar. Przed wyburzeniem pawilonu funkcjonował tam sklep spożywczy "Skara" i od strony ulicy Szafarnia sklep medyczny. Obecnie w tym miejscu stoją budynki deweloperskie.

Fotografia przedstawia kobietę z dzieckiem pozującą na tle zniszczonego w wyniku działań wojennych budynku hotelu Danziger Hof. Po lewej stronie fotografii widoczne odbudowane budynki. Budynek hotelu Danziger Hof nie został odbudowany. Zbudowano w tym miejscy pawilon handlowy (meblowy) późniejszy budynek LOT. Widoczny też przedwojenny wóz tramwaju.

Baszta Narożna została zbudowana w 1343 r. w celu wzmocnienia południowo-zachodniego odcinka murów miejskich. Widoczne trzy budynki tworzyły zespół Dworu Miejskiego, od 1857 r. pełniącego funkcję siedziby straży pożarnej.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Pomnik Cesarza Wilhelma I. Po prawej stronie (niewidoczna na pocztówce) znajduje się Brama Wyżynna. Budynek z czerwonej cegły to nieistniejący budynek Danzigerhof, miejscu którego stoi obecnie budynek LOT. Plac na którym stał pomnik Wilhelma, jest obecnie ulicą Wały Jagielońskie. Budynki po lewej stronie nie istnieją.

Pomnik Cesarza Wilhelma I. Po prawej stronie (niewidoczna na pocztówce) znajduje się Brama Wyżynna. Budynek z czerwonej cegły to nieistniejący budynek Danzigerhof, miejscu którego stoi obecnie budynek LOT. Plac na którym stał pomnik Wilhelma, jest obecnie ulicą Wały Jagielońskie. Budynki po lewej stronie nie istnieją. Z lewej strony tramwaj.

Wnętrze restauracji w domu towarowym Nathan Sternfeld przy ulicy Długiej. Dom towarowy Nathan Sternfeld reklamował się jako najnowocześniejszy i największy dom towarowy Gdańsku. Zajmował budynki na rogu Długiej i Tkackiej. Sternfeld wydawał również swoje pocztówki, głównie reklamowe.

Budynki Prewentorium PCK w Dzierżążnie koło Kartuz. Szpital powstał po II wojnie z inicjatywy i na koszt Szwedzkiego Czerwonego Krzyża. Kompleks szpitalny składał się z 34 budynków a jego projektantem był Mats Linnman, Jednocześnie przebywało tu ok. 600 dzieci (głównie chorych na gruźlicę).

Budynki kompleksu prewentorium PCK w Dzierżążnie koło Kartuz. Szpital powstał po II wojnie światowej z inicjatywy i na koszt Szwedzkiego Czerwonego Krzyża. Kompleks szpitalny składał się z 34 obiektów - jego projektantem był Mats Linnman. Jednocześnie przebywało tu ok. 600 dzieci (głównie chorych na gruźlicę).

Długie Ogrody i widok na kościół św. Barbary i budynki północnej i południowej pierzei ulicy oraz ogrodzenie Pałacu Mniszchów. Po środku ulicy aleja z drzewami.

Długie Ogrody i widok na kościół św. Barbary i budynki północnej pierzei ulicy oraz ogrodzenie Pałacu Mniszchów. Na ulicy miejscowe chłopaki.

Dom na Oksywiu uszkodzony w czasie kampanii wrześniowej.

Polski jeniec wojenny, prawdopodobnie z Gdyni stojący na byłej granicy pomiędzy Polską (Kolibki), a Wolnym Miastem Gdańsk. Widoczne budynki graniczne.

Budynki szpitala dla dzieci w Dzierżążnie koło Kartuz. Powstał zaraz po wojnie z inicjatywy Szwedzkiego Czerwonego Krzyża. Kompleks zaprojektował Mats Linnman. W jego skład wchodziły 34 budynki. Jednocześnie mogło tu przebywać ok. 600 dziecięcych pacjentów (głównie chorych na gruźlicę).

Okazjonalna pocztówka z :pozdrowieniami z Gdańska. Takie pocztówki były popularne w większości miast, często przedstawiały rozpoznawalne miejsca w mieście, budynki lub widoki. Obieg 1902 rok.

Pomnik Cesarza Wilhelma I. Po prawej stronie (niewidoczna na pocztówce) znajduje się Brama Wyżynna. Budynek z czerwonej cegły to nieistniejący budynek Danzigerhof, miejscu którego stoi obecnie budynek LOT. Plac na którym stał pomnik Wilhelma jest obecnie ulicą Wały Jagielońskie. Budynki po lewej stronie nie istnieją.

Niemiecki pancernik szkolny "Schleswig-Holstein" ostrzeliwuje polska placówkę (Wojskową Składnicę Tranzytową) na Westerplatte w Gdańsku stojąc w poprzek kanału portowego. Ujęcie z zachodniego brzegu w stronę rufy okrętu (po jej obu stronach zamocowane wizerunki orła nazistowskiego). Rufowa wieża artylerii głównej odwrócona na lewą burtę. Przy lewej burcie nad wodą fala dymu po wystrzale (prawdopodobnie oddanym z burtowych dział artylerii średniej lub wieży dziobowej artylerii głównej). Na pierwszym planie fragment nabrzeża z rosnącym drzewem (po lewej) i stojącą latarnią, po prawej fragment dwóch zacumowanych barek. W tle po prawej po drugiej stronie kanału budynki. Na tle pancernika ślad po wyretuszowanym drewnianym słupie podtrzymującym przewody. U dołu nadrukowany podpis w j. niemieckim "1 Sept.(ember) 1939 Uhr 4.45 Schulschiff "Schleswig-Holstein" eroffnet das Feuer auf die von den Polen zur Festung ausgebaute Westerplatte im Danziger Hafen" (niem. "1 września 1939 r. godzina 4.45 okręt szkoleny "Schleswig-Holstein" otwiera ogień do przekształconego przez Polaków w twierdzę Westerplatte w gdańskim porcie"). Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: GK-5-1-26-1

Niemiecki kołowy samochód pancerny ADGZ z jednostek SS-Heimwehr Danzig rusza w kierunku podpalonego budynku Poczty Polskiej w Gdańsku przy Placu Heweliusza (Heveliusplatz). Pojazd widziany od tyłu na łuku ulicy, w otwartych trójkątnych bocznych drzwiach sylwetki wychylających się żołnierzy, na tylnim pancerzu namalowany białe symbole: u góry runy SS i poniżej biała trupia czaszka. Po lewej dwa budynki mieszkalne, przed którymi stoi grupa żołnierzy niemieckich. Dalej na wprost budynek Poczty Polskiej, spowity kłębami dymu z płomieni na ulice przed otaczającym budynek parkanem. Po prawej fragment skweru z trawnikiem i drzewami, na chodniku stoją grupkami (po 2) kolejni niemieccy żołnierze. Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: GK-5-1-10-8

Początki kurortu na Stogach sięgają końca XVIII w. , kiedy to zostały uporządkowane brzegi Pustego Stawu (zwanego Heidsee), a na brzegu zachodnim została urządzona przystań dla łodzi. Wybudowano gospodę oraz urządzono ogród botaniczny. W poł. XIX w. wybudowano pierwszy dom kuracyjny z salą taneczną oraz łazienki. Kolejne budynki kurortu wzniesiono pod koniec XIX w. Na zdjęciu widoczne jezioro Pusty Staw z przystanią dla łódek.

Widok na Długie Pobrzeże, w tle budynki Ratusza Głównomiejskiego, Domu Przyrodników i Bazyliki NMP.

Koszary na Biskupiej Górce wybudowano w latach 1827 - 33. Stacjonowały tu 2 - 3 kompanie piechoty. Ponadto budynki pełniły funkcje administracyjne i gospodarcze (np. znajdowała się tu pralnia garnizonowa). W 1939 r. przetrzymywano tu obrońców Westerplatte i Poczty Polskiej. Na zdjęciu widoczny fragment budynku koszar wraz z placem musztry oraz budynek kasyna oficerskiego. Pocztówka w obiegu od 24 X 1910 r.

Plaża w kąpielisku Stogi. Na plaży łódki, liczni kuracjusze, a na dalszym planie budynki łazienek dla kobiet.

Jedna z ulic w Gdańsku - Stogach. Budynki widoczne na zdjęciu to prawdopodobnie wille z pokojami do wynajęcia. Pocztówka w obiegu od 25 XI 1915 r.

Widok na fragment Stogów z lotu ptaka. Widoczne budynki należące do założenia kuracyjnego zlokalizowanego przy Pustym Stawie (Heidsee).

Wrzeszcz widziany z lotu ptaka. Widoczne budynki należące do Politechniki Gdańskiej, której uroczyste otwarcie miało miejsce w 1904 r. Projektantem był arch. prof. Albert Carsten.

Zdjęcie z lotu ptaka ukazuje kanał portowy wraz z wejściem do gdańskiego portu. Po lewej stronie kanału - budynki należące do Nowego Portu; po prawej - teren Westerplatte.

Zdjęcie z lotu ptaka ukazuje budynki dworca Gdańsk - Główny z charakterystyczną wieżą zegarową. Powyżej dworca widoczny teren Grodziska.

Budynki dworca Gdańsk - Główny wzniesione u schyłku XIX w. Projektanci nadali im cechy nawiązujące do renesansu. Wieża zegarowa została nakryta hełmem, który swym kształtem przypomina zwieńczenie wieży gdańskiego kościoła św. Katarzyny.

Zdjęcie przedstawia tory kolejowe biegnące w dawnej fosie. W głębi po prawej stronie widoczne budynki Dworca Gdańsk - Główny. Po przeciwnej stronie, na skarpie - budynek ówczesnej Szkoły Wojennej, po II Wojnie światowej siedziba MRN, obecnie Urzędu Pracy.

Katownia z Wieżą Więzienną - budynki od południa zamykają Targ Węglowy. W głębi widoczny Dwór Bractwa św. Jerzego z wieżyczką zwieńczoną figurą św. Jerzego.

Fragment ul. Podwale Grodzkie, przy której znajduje się czternastowieczny kościół św. Elżbiety, niegdyś kościół garnizonowy. Po lewej stronie widoczne budynki należące do dworca Gdańsk - Główny.

Obecna ul. 3 Maja, przed wojną zwana Promenade. Po lewej stronie widoczne budynki należące do Dworca Gdańsk - Główny oraz perony.

Gdańsk, ul. 3 Maja, która do 1945 r. nosiła nazwę Promenade. Po prawej stronie widoczne budynki należące do Dworca Gdańsk - Główny.

U schyłku XIX w. wzniesiono na Westerplatte różne budynki na potrzeby tamtejszego kurortu: nowoczesny Dom Zdrojowy z restauracją, łazienki, zakłady lecznicze, kawiarnię. Zbudowano także obszerną Halę Plażową, pensjonaty, korty tenisowe i in. atrakcje dla kuracjuszy i turystów. Pocztówka przedstawia wejście do Hali Plażowej.

Budynki dworca Gdańsk Główny wybudowane na przełomie XIX i XX w. Zostały wybudowane w stylu historyzującym. Zwieńczenie wieży zegarowej nawiązuje do kształtu hełmu gdańskiego kościoła św. Katarzyny. Przed dworcem widoczny tramwaj elektryczny.