Panorama miasta Gdańska widziana od południowego zachodu. Na pierwszym planie budynek Prezydium Policji oddany do użytku w 1905 r. Nad Głównym miastem góruje potężna sylwetka średniowiecznego kościoła Wniebowzięcia NMP. Po jego lewej stronie widoczna wieża kościoła św. Jana, zaś po prawej - Ratusza Głównego Miasta. Widoczna również kopuła Wielkiej Synagogi, wychodząca zza Prezydium Policji.

Dwór Bractwa św. Jerzego wzniesiony przez Hansa Glotaua u schyłku XV w. Zwany bywa często Strzelnicą św. Jerzego. Po prawej stronie budynek ten przylega do Złotej Bramy. Po lewej stronie widoczny fragment okazałego Domu Towarowego Braci Freymann.

Gdańsk, Stare Miasto - ul. Korzenna, a przy niej renesansowy budynek Ratusza Starego Miasta wzniesionego pod kierunkiem Antonego van Obberghena pod koniec XVI w. Pocztówka w obiegu od 22 VIII 1917 r.

Zdjęcie przedstawia budynek Łazienek Kąpielowych, w których oferowano kuracjuszom kąpiele w ciepłej wodzie. Był to jeden z budynków składających się na tamtejszy kurort.

Widok ulicy Coselweg (dzisiaj Stanisława Staszica). Zabudowa powstała na początku XX wieku. Ulicę zamyka budynek kasyna oficerskiego 1. i 2. Pułku Przybocznego Huzarów.

Budynek Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego powstał w 1935 r. jako Akademia Medycyny Praktycznej.

Budynek miał pełnić rolę miejskiego krematorium. Jego budowa była poprzedzona utworzeniem w 1898 r. Stowarzyszenia na Rzecz Pochówków Całopalnych oraz dopuszczeniem kremacji w Prusach.

Szpital Położniczo-Ginekologiczny przy Schellmühler Weg (dzisiaj ul. Kliniczna) – widok od ul. Hallera. Na pierwszym planie budynek z mieszkaniem profesorów zwany dzisiaj willą.

Zdjęcie górne przedstawia gospodę Hermana Wiensa wzniesioną na miejscu dawnej drewnianej karczmy Wienholdta. Budynek istnieje do dzisiaj (skrzyżowanie Spacerowej i Wiślanej). Na zdjęciu dolnym murowana mleczarnia,którą do dzisiaj możemy oglądać na terenie dawnego PGR Serowo.

Na zdjęciu górnym budynek sklepu kolonialnego i gospody Paula Kerstena. Lokal stał przy Hauptstrasse 9 (dzisiaj Ogrodowa). Na zdjęciu dolnym widzimy plac z pomnikiem ku czci mieszkańców poległych w I wojnie światowej oraz wieżę kościoła parafialnego (oba obiekty rozebrane po wojnie).

Pocztówka przedstawiająca budynek kąpieli ciepłych i leczniczych. Budynek zbudowano pod koniec XIX wieku. Na drugiem obrazku widok na wydmy, molo i w oddali łazienki kąpielowe.

Fragment budynku "Strand Hotel" czyli "Hotel Plażowy" na rogu obecnej ulicy Gdańskiej, róg Korzeniowskiego. W odbudowanej po wojnie okrągłej przybudówce mieścił sie lokal nocny "Paradis"

Pocztówka "Pozdrowienia z Brzeźna" przedstawiająca 3 charakterystyczne miejsca. Budynek w Brzeźnie, Willę Germanię i widok z tarasu Hali Brzegowej na molo i łazienki kąpielowe. Obieg 1903 rok.

Nieistniejący Dom Zdrojowy (Kurhaus) nad Wisłą w Sobieszewie (Bohnsack) na początku XX w. Budynek stał w okolicy ulicy Wodnej 2. Na brzegu Wisły znajdowała się przystań do której przybijały stateczki wycieczkowe.

Nieistniejący Dom Zdrojowy (Kurhaus) H. Kossin nad Wisłą w Sobieszewie (Bohnsack) na początku XX w. Budynek stał w okolicy ulicy Wodnej 2. W drugiej części pocztówki widoczna leśna kawiarnia i restauracja H. Kossin, W Glodde.

Budynek ciastkarni - piekarni, obecnie przy ulicy Turystycznej 18. Współcześnie w tym budynku mieści się też piekarnia.

Nieistniejący Dom Zdrojowy (Kurhaus) nad Wisłą w Sobieszewie (Bohnsack) na początku XX w. Budynek stał w okolicy ulicy Wodnej 2.

Restauracja i kawiarnia Roberta Gnoyke. Budynek pełnił też funkcję hotelową (24 łóżka). Lokal znajdował się przy Kapellenstrasse, dzisiejszej ulicy Kaplicznej. Budynek przetrwał do dzisiaj pod nazwą Villa Złota Plaża.

Widok na staw i budynek dawnego młyna. Pierwszy młyn powstał w tym miejscu 1609 roku. Wybudował go Georg Hein. Na przestrzeni wieków pełnił on różne funkcje: młyna zbożowego, tartaku, kuzni stali, wytwórni prochu a nawet kuzni miedzi i złota.

Staw młyński i budynek dawnego młyna, w czasach Wolnego Miasta Gdańska mieścił się w nim zarząd uzdrowiska.

Budynek domu zdrojowego (Kurhausu) w Jelitkowie. W okresie z którego pochodzi pocztówka właścicielem był H. Konietzko. Od obszernej sali restauracyjnej znajdującej się budynku, nazywany "Strandhalle".

Na górnym zdjęciu widzimy letników na jelitkowskiej plaży. Zdjęcie dolne przedstawia budynek Hotelu Bałtyckiego (Ostsee-Hotel), którego właścicielem na przełomie XIX i XX wieku był Carl Dumrose.

Jelitkowska plaża w pierwszej połowie XX wieku. Widzimy stojące kosze plażowe oraz licznych wypoczywających letników. W głębi budynek domu zdrojowego (własność H. Konietzko) ze słynącą ze smacznych potraw restauracją.

Budynek domu zdrojowego jelitkowskiego uzdrowiska. Właścicielem był H.Konietzko. Wewnątrz mieściła się restauracja i kawiarnia.

Zbiorowe zdjęcie spacerowiczów (letników ?) na jelitkowskim molo. Powstało ono 1909 roku. W głębi widoczny budynek domu zdrojowego.

Ulica Cystersów w Oliwie. Widok w kierunku ul. Stary Rynek Oliwski Z lewej strony budynek obecnego Gimnazjum nr 23.

Pierwsza wzmianka o młynie i stawie w Dolinie Schwabego pochodzi z 1597 r. Właścicielem był Kacper Jenisch, a dwór i ogród należał do konwentu cysterskiego.

Leśny (Krzaczasty Młyn) - dawna własność cystersów oliwskich, wypuszczana w dzierżawę. Po kasacie opactwa, własność państwowa. Na początku XX w. zbudowano tu Dom Kuracyjny dla cierpiących na schorzenia dróg oddechowych, a dawny młyn przystosowano do produkcji prądu. Po II wojnie światowej w dawnym Domu Kuracyjnym umieszczono internat Państwowego Pedagogium; ob. budynek ten znajduje się na terenie Miejskiego Ogrodu Zoologicznego.

Od końca XIX w. Oliwa była kurortem powietrznym (Luftkurort) ze względu na specyficzny klimat panujący w Dolinie Radości. Widoczny na pocztówce budynek obecnie należy do Szpitala Dziecięcego na Polankach.

Dom Zarazy - Stary Rynek Oliwski 15 - dawna brama klasztorna oraz siedziba wójta. Wewnątrz na pierwszym piętrze mieściła się kaplica św. Bernarda. Wg. tradycji w 1709 r. zmarło we wnętrzu tego budynku 9 cystersów, stąd nazwa: "Dom Zarazy". Po kasacie zakonu cystersów była tam siedziba sołtysa oliwskiego oraz areszt. Na początku XX w. po przeniesieniu administracji do innego budynku, zaadaptowano ten obiekt na mieszkania. Po wojnie znów siedziba administracji, ob. pomieszczenia mieszkalne oraz siedziba Stowarzyszenia Stara Oliwa. Na pocztówce budynek ten widoczny od ul. Stary Rynek Oliwski. Widoczny na fasadzie zegar słoneczny, prawdopodobnie z XVIII w.

Wnętrze restauracji prowadzonej (co najmniej do 1942 r.) przez Oskara Kocka w budynku przy ob. ul. Opata Rybińskiego 18. Kock był właścicielem całego budynku. Budynek ten pochodzi zapewne z ostatniej dekady XIX w. Od pierwszych lat XX w. funkcjonowała w nim kawiarnia i cukiernia "Conditorei und Cafe". Tuż po zakończeniu II wojny światowej otwarto w nim kawiarnię - restaurację "Savoy" .Obecnie lokal nosi nazwę "Burger @ Classic Restaurant".

Pocztówka przedstawia budynki gospodarcze Nadleśnictwa Królewskiego. Budynek z pierwszego planu stoi przy obecnej Świerkowej 1, płot biegnie wzdłuż Kwietnej. Z czasem zamieszkali tu pracownicy Lasów Państwowych.

Budynek otrzymał ostateczny kształt w trakcie przebudowy w latach 1754–1756, z fundacji ostatniego opata klasztoru oliwskiego Jacka Rybińskiego. Utrzymany jest w stylu rokoko.

Od końca XIX w. Oliwa była kurortem powietrznym (Luftkurort) ze względu na specyficzny klimat panujący w Dolinie Radości. Widoczny na pocztówce budynek obecnie należy do Szpitala Dziecięcego na Polankach.

Budynek szkoły wyszedł z marca 1945 bez większego szwanku i początkowo mieściła się w nim poczta polowa Armii Czerwonej.

W budynku mieścił się od 1910 r. ratusz miasta Oliwa. Wcześniej szkoła dla dziewcząt, obecna ul. Schopenhauera . Budynek nie istnieje.

Budynek pow wojnie wszedł w kompleks szpitala Marynarki Wojennej, oddział neurologiczny. Zburzony.

Dolina Powagi znajduje się przy wylocie Doliny Schwabego i Doliny Zgniłych Mostów, w miejscu ujścia Potoku Prochowego do Potoku Oliwskiego. Obecnie traktuje się ją jako część Doliny Radości. Znajduje się na jej terenie barokowy dwór z 2 poł. XVIII w. (ob. budynek mieszkalny). Niegdyś znajdowały się w Dolinie Powagi dwa młyny; do naszych czasów przetrwał jeden, tzw. Kuźnia Wodna. Pocztówka w obiegu od 31 VII 1905 r.

Widok na Oliwę ze Wzgórza Pachołek. Na pierwszym planie nieistniejący hotel i restaurację "Waldhaeuschen" (otwarte w 1897 r. w budynku dawnego zajazdu z poł. XIX w.). Obok znajdowała się przystań i wypożyczalnia łódek. Było to miejsce często odwiedzane przez tutejszą Polonię. Budynek spłonął na przełomie 1941 i 1942 r. z powodu zaprószenia ognia przez Włochów z batalionu zadymiania gdańskiej stoczni.

Budynek dworca rozpoczęto budować w 1894 r. po zasypaniu fosy i bastionów zachodnich.