Rysunek przedstawia zachowaną Bramę Krowią, która jednak została rozebrana i przywrócono jej średniowieczny wygląd. Brama Krowia (Kuhtor) powstała w ostatniej ćwierci XIV w., zapewne około roku 1378. Wzniesiona jako skromny, dwukondygnacyjny budynek o dwuspadowym dachu, stanowiła wylot ulicy Ogarnej ku Motławie. Z czasem, gdy stała się bezużyteczna jako obiekt fortyfikacyjny, zamieniona została w obiekt mieszkalny.

Baszta Pod Zrębem to prawidłowo Baszta Atutowa (Trumpfturm). Powstała w 1487 roku jako umocnienie średniowiecznych fortyfikacji Starego Przedmieścia. Na skutek zaniedbań w konserwacji runęła w 1975 i 1982. Budynek stojący przy niej nie istnieje.

Widoczna dzisiaj bryła budynku pochodzi z XVI wieku. Wcześniejszy kościół zbudowany w konstrukcji szkieletowej palił się w 1499 r. Kolejnego poważnego uszkodzenia świątynia doznała, podobnie jak kościół św. Jakuba, podczas wybuchu prochu z pobliskich fortyfikacji w 1815 r. Kolejne straty spowodowała II wojna światowa. W głębi kościół św. Jakuba. Duży budynek po prawej stronie to plebania. Po lewej dzisiaj stoi wieżowiec Proremu.

W kamienicy narożnej odbywała się przed wojną destylacja likierów. Jeszcze wcześniej w XVIII w. była to gospoda szyprów i marynarzy. Budynek ma późnobarokowy szczyt. U góry powinna być figurka kupca, ale zabrano ją już dawno temu do konserwacji i nie wróciła na swoje miejsce. Obecnie siedziba Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. Kamienica trochę ucierpiała w czasie wojny. Częściowo zrekonstruowano ją w latach 70.

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Żukowie – gotycki kościół z XIV wieku, przebudowany w XV i XVII wieku. Część dawnego klasztoru norbertanek w Żukowie, obecnie należy do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Żukowie. Kościół zbudowany w XIV wieku przez siostry norbertanki. Mury pamiętają Książąt Pomorskich z XIII wieku. Zbudowano go wraz z klasztorem przeniesionym z pobliskiej Stolpy po najeździe z 1226 r. Kościół był w posiadaniu klasztoru aż do 1834 r., kiedy został skasowany przez rząd pruski. W 1836 r. przejęła go parafia żukowska. Budynki klasztoru zostały sprzedane, a w dawnej stajni urządzono plebanię. Z klasztoru ocalał kościół klasztorny, stajnia i wozownia, budynek z filarem na środku i sklepieniem, mur z wnękami z przedstawieniami zakonnic i figura św. Norberta na dziedzińcu. Cmentarz przykościelny pochodzi z XVII wieku

Budynek Prezydium Powiatowej Rady Narodowej, obecnie Urzędu Miejskiego w Tucholi. Urząd wznosi się na fundamentach zamku krzyżackiego (zachowane relikty murów w piwnicach). Stąd tucholski komtur Henryk von Schwelborn zawiózł w 1410 r. dwa miecze pod Grunwald. Zamek został rozebrany w 1851 po pożarze miasta.

Wiatrak holenderski z połowy XIX w., prawdopodobnie z roku 1853. W latach 90. przystosowano go do funkcji mieszkalnych. Spłonął 21 grudnia 2001 r. Ruiny są nadal wpisane do rejestru zabytków i są chętnie odwiedzane. Część centralna to budynek maszyn młyńskich i urządzeń pomocniczych, na nim wieża wiatraka, dwa przejazdy w jednej osi. Po lewej budynek zaplecza i magazyny. Po prawej gospoda i świetlica wiejska.

Fragment miasta, widoczne zabudowania i Wisła. Budynek z wieżyczką to obecny Zespół Szkół Katolickich.

Stoliki restauracji mieszczącej się w Strzelnicy (Domu Strzeleckim) w Tczewie. Po II wojnie budynek pełnił funkcję internatu i został znacznie przebudowany (m in. utracił swój piękny dach).

Śliwice- duża wieś borowiacka położona w powiecie tucholskim. Na pocztówce widzimy budynek Banku Ludowego, który powstał w 1873 roku z inicjatywy Teofila Krzeszowskiego. Instytucja ta (był to bank spółdzielczy, gdzie akcjonariuszami byli w większości gospodarze-Polacy) odegrała olbrzymią rolę w obronie tych terenów przed germanizacją.

Osiek- gminna wieś kociewska położona w powiecie starogardzkim. Na pocztówce widzimy budynek restauracji Chr. Buchholza i kościół parafialny p.w. św. Rocha. Ta neogotycka świątynia wybudowana z kamieni polnych i cegieł powstała w latach 1860-1886. W kościele przechowywane są relikwie św. Wojciecha.

Osiek- duża, gminna wieś kociewska w powiecie starogardzkim. W górnej części pocztówki widzimy stary budynek szkoły w Osieku. Obok panorama wsi od strony Jeziora Osiek. Na pierwszym planie łódź z pasażerami -być może jest to rodzina rybaków. Na dole zajazd J. Lomotha (Później właścicielem tego gościńca był Franz Liedtke) i neogotycki kościół p.w. św. Rocha.

Godziszewo- wieś kociewska położona w powiecie starogardzkim w gminie Skarszewy. W górnej części pocztówki widzimy budynek młyna i dom towarowy Steina. W części dolnej przedstawiono szkołę wiejską i kościół p.w. św. Jana Nepomucena z 1748 roku.

Czarnylas jest jedną z najstarszych wsi na Kociewiu (pierwsze wzmianki 1352). Miejscowość położona jest w powiecie starogardzkim, w gminie Skórcz. W lewym, górnym rogu pocztówki widzimy zajazd Josepha Memmela. Obok pokazano budynek plebani. Poniżej zdjęcie pochodzącego z XIV wieku kościoła p.w. św. Andrzeja Apostoła.

Rajkowy- duża wieś kociewska położona w powiecie tczewskim, w gminie Pelplin. W górnej części pocztówki widzimy budynek poczty i (po prawej stronie) zajazd J. Richtera. W części dolnej przedstawiono szkołę wiejską i kościół p.w. św. Bartłomieja z XIV wieku.

Morzeszczyn- duża gminna, wieś kociewska położona w powiecie tczewskim. W części górnej pocztówki widzimy dom, przed którym siedzi razem z rodziną właściciel- Noetzel. W części dolnej gorzelnia zapewne własność Noetzla.

Piece- wieś kociewska w powiecie starogardzkim, w gminie Kaliska. Piece- wieś kociewska w powiecie starogardzkim, w gminie Kaliska. Na pocztówce, w górnym rogu, widzimy panoramę wsi z dużym stawem. Obok budynek gospody L. Lubatza. W części dolnej, neobarokowy kościół w trakcie budowy. Zaprojektował go architekt Franz Kunst. Poświęcony został 3 sierpnia 1913 roku. Świątynia pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa jest siedzibą parafii. Na ostatnim zdjęciu widzimy dom towarowy Johanna Szczygelskiego.

Barłożno- wieś kociewska położona w powiecie starogardzkim, w gminie Skórcz. Na pocztówce z przełomu XIX i XX wieku widzimy: dom Ochaniletzkiego, dom sołtysa, dom rzeźnika Kaschinskiego, budynek Hotelu de Danzig i szkołę wiejską.

Barłożno- wieś kociewska w powiecie starogardzkim, w gminie Skórcz. Na pocztówce z przełomu XIX i XX wieku widzimy: dom Komorowskiego, kościół p.w. św. Marcina, budynek urzędu pocztowego i mleczarnię.

Mirotki- duża wieś kociewska położona w powiecie starogardzkim, w gminie Skórcz. Na pocztówce przedstawiono budynek szkoły wiejskiej, zajazd J. Kleina i dworzec kolejowy z 1902 roku (linia kolejowa Skórcz-Smętowo).

Leśna Jania- wieś kociewska położona w powiecie starogardzkim, w gminie Smętowo Graniczne, na skraju Borów Tucholskich. Na pocztówce widzimy neogotycki dwór z 1882 roku. W lewym górnym rogu-budynek administracji majątku. Poniżej sklep N. Lehmanna.

Zblewo- duża, gminna wieś kociewska w powiecie starogardzkim. Na pocztówce z przełomu XIX i XX wieku widzimy: zajazd Gunthera, budynek dworca z 1873 roku (od strony torów) i mleczarnię.

Zblewo- duża, gminna wieś kociewska w powiecie starogardzkim. Pocztówka z przełomu XIX i XX wieku pokazuje: gościniec Gunthera, budynek mleczarni, neogotycki kościół p.w. św. Michała Archanioła i aptekę.

Zblewo- duża, gminna wieś kociewska w powiecie starogardzkim. W górnej części pocztówki widzimy budynek Urzędu Okręgu (Gminy) i w dalszej perspektywie neogotycki kościół św. Michała Archanioła. W części środkowej- panorama wsi.

Zblewo- duża, gminna wieś kociewska w powiecie starogardzkim. W górnej części pocztówki widzimy Tietz Hotel, własność J. Akamitzkiego (dzisiejsza ulica Główna) i budynek dworca pokazany od strony torów. Na dole bryła kościoła p.w. św. Michała Archanioła i panorama wsi.

Zblewo- duża gminna wieś kociewska w powiecie starogardzkim. Dzisiejsza ulica Główna w Zblewie. Po prawej budynek starej, zniszczonej w 1945 roku, poczty. Po lewej Akamitzkis Hotel.

Zblewo- duża, gminna wieś kociewska w powiecie starogardzkim. Fragment dzisiejszej ulicy Głównej w Zblewie. Po prawej stronie sklep Sally Herzog- po lewej budynek restauracji.

Zblewo- gminna wieś kociewska położona w powiecie starogardzkim. Pocztówka pokazuje budynek urzędu pocztowego (Kaiserliches Postamt) w Zblewie.

Kleszczewo- wieś położona w powiecie gdańskim, w gminie Trąbki Wielkie. Na pocztówce przedstawiono budynek szkoły wiejskiej i zajazd G. Lietzaua.

Osowa- dawniej wieś kaszubska a dzisiaj jedna z dzielnic Gdańska. Na pocztówce widzimy Jezioro Osowskie i zabudowania starej osowskiej cegielni. Po lewej stronie, przy brzegu budynek restauracji Franza Heyera.

Żukowo- miasto na Kaszubach, w powiecie kartuskim. W górnej części pocztówki pokazano okazały budynek szkoły. W części dolnej widzimy dom towarowy Johanna Schmidta.

Żukowo-miasto na Kaszubach w powiecie kartuskim. W prawym górnym rogu widokówki widzimy budynek zajazd Eduarda Gleinerta. Na dole panorama Żukowa z dominującym gotyckim kościołem p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Ten gotycki kościół wzniosły w XIV wieku żukowskie norbertanki.

Widok z Długiego Targu na budynek Ratusza Głównego Miasta i fontannę Neptuna. Nad dachami kamienic widoczna masywna sylwetka Kościoła Mariackiego. Poniżej samochody.

Widok z Długiego Pobrzeża na Zielony Most i Wyspę Spichrzów. Na przyczółku Mostu Zielonego stał budynek Kasy Miejskiej (Sparkasse).

Biurowiec przy ulicy Szafarnia firmy "Hydropol" - przedsiębiorstwa robót wiertniczych. Budynek obecnie nie istnieje. Za budynkiem również nieistniejąca hala przedsiębiorstwa "Hydroster". Przed budynkiem pawilon handlowo usługowy. Większą jego część zajmował samoobsługowy bar. Przed wyburzeniem pawilonu funkcjonował tam sklep spożywczy "Skara" i od strony ulicy Szafarnia sklep medyczny. Obecnie w tym miejscu stoją budynki deweloperskie.

Ulica Długa widok w stronę Bramy Złotej. Za bramą widoczna Wieża Więzienna. Z lewej strony skrzyżowanie z ulicą Garbary. Na pierwszym planie rowerzysta. Z prawe strony widoczny chodnik i budynek domu handlowego.

Popularny Pedet, później Dom Towarowy "Centrum" został otwarty 15 grudnia 1951 r. Był to pierwszy w powojennym Gdańsku nowoczesny dom handlowy, największy i takim pozostał przez okres PRLu. Zburzony na przełomie 2011/2012 roku. Na jego miejscu powstał biurowiec "Neptun". Obok Pedetu stoi budynek, w którym działał klub "Ster", a w 1980 r. został siedzibą NSZZ "Solidarność".

Kamienica przy ul. Elżbietańskiej zbudowana została na zlecenie Piotra Henningka w 1612 r, prawdopodobnie wg projektu Abrahama van den Blocka. W końcu XVII w. budynek użytkowany był przez opactwo w Pelplinie i stan taki utrzymywał się przez ok. 150 lat. W połowie wieku XIX kolejni właściciele dokonywali sporych zmian konstrukcyjnych obiektu, narażając go na coraz gorszy stan techniczny. Wobec zagrożenia całkowitym wyburzeniem przez kolejnego właściciela budynek został wykupiony przez miasto i umieszczono w nim Miejski Urząd Budowlany znany także jako Policja Budowlana (Baupolizeiamt). Wykonano wreszcie generalny remont wraz z odtworzeniem zrujnowanej kamieniarki. Wiosną 1945, budynek nie ucierpiał w wyniku działań wojennych. Za domem widoczny budynek Uniwersytetu Gdańskiego.

Dom Zarazy - Stary Rynek Oliwski 15 - dawna brama klasztorna oraz siedziba wójta. Wewnątrz na pierwszym piętrze mieściła się kaplica św. Bernarda. Wg. tradycji w 1709 r. zmarło we wnętrzu tego budynku 9 cystersów, stąd nazwa: "Dom Zarazy". Po kasacie zakonu cystersów była tam siedziba sołtysa oliwskiego oraz areszt. Na początku XX w. po przeniesieniu administracji do innego budynku, zaadaptowano ten obiekt na mieszkania. Po wojnie znów siedziba administracji, ob. pomieszczenia mieszkalne oraz siedziba Stowarzyszenia Stara Oliwa. Na pocztówce budynek ten widoczny od ul. Stary Rynek Oliwski. Widoczny na fasadzie zegar słoneczny, prawdopodobnie z XVIII w.

Fotografia przedstawia kobietę z dzieckiem pozującą na tle zniszczonego w wyniku działań wojennych budynku hotelu Danziger Hof. Po lewej stronie fotografii widoczne odbudowane budynki. Budynek hotelu Danziger Hof nie został odbudowany. Zbudowano w tym miejscy pawilon handlowy (meblowy) późniejszy budynek LOT. Widoczny też przedwojenny wóz tramwaju.