Widok na zachodnia część Brzeżna i plaży. Widoczne alejki spacerowe i część zabudowań.

Park Oliwski - od 1955 r. im. Adama Mickiewicza. Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. , czyli utworzenia ogrodu przylegającego do rezydencji opackiej. W XVIII w. przekształcono go w rokokowy ogród. Dalszym przekształceniom poddano na przełomie XVIII i XIX w., kiedy to powstały kręte alejki, mostki, pagórki, altany, kaskada na Potoku Oliwskim. W XIX w. park przekształcono w ogród dendrologiczny. Na pocztówce pokazana jest jedna z parkowych alej z równo przystrzyżonymi drzewami oraz krzewami.

Pocztówka dwuobrazkowa przedstawiająca fragmenty Parku Oliwskiego (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza), zwanego niegdyś Parkiem Królewskim lub Klasztornym. Na pierwszym zdjęciu aleja ujęta w szpaler równo strzyżonych drzew, z której niegdyś widać było Zatokę Gdańską (tzw. Książęcy Widok). Na drugim zdjęciu jedna z dwóch grot szeptów, które były usytuowane na przeciwko siebie - po obu stronach alejki.

Fragment Parku Oliwskiego (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Grota szeptów (na przeciw której znajduje się druga taka sama). Obie groty pochodzą z przełomu XVIII i XIX w. , kiedy to powstały w parku takie różne atrakcje, jak pagórki, mostki, kaskada na Potoku Oliwskim. Na tej pocztówce dziewczyna próbuje usłyszeć, co druga osoba do niej szepce w drugie grocie (po przeciwległej stronie alejki).

Grota szeptów w Parku Oliwskim im. Adama Mickiewicza, która wraz z drugą grotą, u mieszczoną po przeciwnej stronie alejki stanowi pozostałość z przełomu XVIII i XIX w. Wtedy z inicjatywy opata Karla Hohenzollerna - Hechingena powstawało założenie parkowe - wzorowane na wyobrażeniach o chińskiech ogrodach: z krętymi alejkami, mostkami, altanami, pagórkami. Groty szeptów przetrwały do dziś.