Widok na Długi Targ w stronę Zielonej Bramy. Widoczne główne atrakcje Długiego Targu. Fontanna Neptuna, Dwór Artusa, Zielona Brama.

Sień Gdańska (Danziger Diele), na parterze kamienicy przy Długim Targu 43. Obieg 1911 r.

Sala Czerwona w Ratuszu Głównego Miasta. Mniej reprezentacyjna niż Sala Biała. Jednakże jej rola była w dawnym ratuszu ważniejsza. W sali czerwonej odbywały się obrady Rady Miejskiej.

Górujący nad kamieniczkami Głównego Miasta Gdańska kościół Wniebowzięcia NMP - największy ceglany kościół w Europie. Halowy (bez wewnętrznych podziałów) z wysoką na 80 m wieżą. Określany był niegdyś mianem fary Głównego Miasta. Jego budowa trwała ponad 150 lat - od połowy XIV w. do początku XVI w. Pocztówka w obiegu od 23 VI 1921 r.

Ul. Żabi Kruk wraz z potężną sylwetką ceglanego kościoła św. Piotra i Pawła, którego początki sięgają schyłku XIV w. Począwszy od 2 poł. XVI w. wieża tego kościoła stanowiła jeden z dwóch punktów obserwacji przeciwpożarowej miasta. Zdjęcie pochodzi z Volkskalender "Danziger Bote".

Zabudowa ulicy Wodopój nad Kanałem Raduni.

Wnętrze Teatru Miejskiego (widok na scenę) wzniesionego przy Targu Węglowym na początku lat 30 - tych XX w. Wybudowano go w miejscu całkowicie wyburzonego gmachu teatru z przełomu XVIII i XIX w., określanego jako Teatr Miejski. Wtedy też przemianowano go na Teatr Państwowy.

Na zdjęciu pokazany jest z różnych stron bastion św. Elżbiety, który znajdował się w pasie fortyfikacji nowożytnych otaczających Stare Miasto od zachodu. Zza bastionu wyłania się wieża kościoła św. Elżbiety.

Widok na Starą Motławę wzniesioną w 1649 r. przez Georga Strakowskiego na Wyspie Spichrzów, z fasadą frontową od strony Nowej Motławy. Był to magazyn drobnicy, towarów opakowanych (worki, paczki, bele). Po prawej stronie zdjęcia wylot ul. Stągiewnej z Bramą Stągiewną.

Pocztówka w obiegu od 13 VIII 1901 r. Przedstawia Ogród Mały Błędnik położony nad Kanałem Raduni, otoczony dodatkowo ul. Hucisko oraz Targiem Rakowym; pod koniec XIX w. powiększony o część otoczoną Kanałem Raduni oraz Wałami Jagiellońskimi. Obie części były połączone istniejącym i obecnie stalowym mostkiem na Kanale Raduni. Ok. 1927 r. uważany za najpiękniejszy gdański zieleniec.

Targ Węglowy z budynkiem Teatru Miejskiego oraz widoczną zachodnią fasadą Wielkiej Zbrojowni. Pocztówka w obiegu od 7 V 1911 r.

Wnętrze bazyliki św. Mikołaja na Głównym Mieście. Widoczna nawa główna wraz z emporą i organami z XVIII w.

Kościół Wniebowzięcia NMP - Krucyfiks w Kaplicy Jedenastu Tysięcy Dziewic.

Kościół św. Jana wzniesiony w 2 poł. XIV w. na miejscu wcześniejszej kaplicy. Początkowo filialny względem kościoła św. Katarzyny, w 2 ej poł. XV w. parafialny dla północnej części głównego miasta.

Pocztówka dwuobrazkowa przedstawiająca gmach dworca głównego otwarty w 1900 r. oraz nowy budynek Państwowej Rzemieślniczej szkoły Dokształcającej, oddany do użytku w 1897 r. przy ul. Wielkie Młyny 11 /13.

Kościół Wniebowzięcia NMP (Die Marienkirche) - chrzcielnica

Jest to obszar należący od końca XIV w. do brygidek. Obecnie pomiędzy ul. Profesorską, Brygidki i Mniszki. Pierwotnie należał do Osieka, potem do Starego Miasta. Zamieszkały był przez wyrobników, czeladników, nielicznych rzemieślników zwolnionych z opłat na rzecz kasy miejskiej.

Zdjęcie pokazuje kościół św. Katarzyny widziany z ul. Na Piaskach. Początki kościoła św. Katarzyny sięgają czasów Książąt Pomorskich. Ocalał w czasie Rzezi gdańszczan w 1308 r. Następnie był rozbudowywany, dobudowano do niego wieżę, którą w 2 poł XV w. podwyższono. W XVII w. nakryto ją renesansowym hełmem w kształcie podwójnej latarni.

Widok na Główne Miasto z górującą nad nim wieżą kościoła Wniebowzięcia NMP oraz Ratusza Głównego Miasta. Na pierwszym planie widoczne likwidowane nowożytne fortyfikacje miasta, na których miejscu powstaną wkrótce dwie reprezentacyjne ulice: St. Elisabethwall i Dominikswall (ob. Wały Jagiellońskie). Na drugim planie budowa Komendantury Garnizonu Pruskiego.

Wielka Zbrojownia widoczna od strony ul. Piwnej, czyli na zdjęciu pokazana jest fasada wschodnia gdańskiego arsenału. Budowę nadzorował (i zapewne projektował budynek arch. Anton van Obberghen). Głównym budowniczym był Hans Strakowski, zaś wystrój rzeźbiarski jest dziełem Abrahama van den Block' a. Obecnie Wielka Zbrojownia stanowi siedzibę Akademii Sztuk Pięknych.

Panorama miasta Gdańska widziana od południowego zachodu. Na pierwszym planie budynek Prezydium Policji oddany do użytku w 1905 r. Nad Głównym miastem góruje potężna sylwetka średniowiecznego kościoła Wniebowzięcia NMP. Po jego lewej stronie widoczna wieża kościoła św. Jana, zaś po prawej - Ratusza Głównego Miasta. Widoczna również kopuła Wielkiej Synagogi, wychodząca zza Prezydium Policji.

Dwór Bractwa św. Jerzego wzniesiony przez Hansa Glotaua u schyłku XV w. Zwany bywa często Strzelnicą św. Jerzego. Po prawej stronie budynek ten przylega do Złotej Bramy. Po lewej stronie widoczny fragment okazałego Domu Towarowego Braci Freymann.

Grodzisko - wzgórze, a właściwie krawędź wysoczyzny uważane jest za miejsce, w którym znajdował się najstarszy gdański gród. Wzniesienie to wzmiankowane było w 1385 r. jako Góra Gajowa (Hagensberg), potem określane było jako Góra Gradowa (Hagelsberg). Na tym obszarze Georg Strakowski wzniósł trzy bastiony w latach 1655 - 68: Kurkowy, Jerozolimski i Neubauera. W czasie I WMG Francuzi wybudowali tam forty, które były rozbudowywane i modernizowane w czasach pruskich. W czasie II WMG miejsce pierwszej gdańskiej cywilnej radiostacji oraz siedziby bractw studenckich.

Dr. Dasse - przewodniczący, J. Merdes i E. Fentzloff - członkowie honorowi

Ulica Świętojańska. Kusterhaus, dawna plebania kościoła św. Jana.

Kościół franciszkański św. Trójcy zlokalizowany na Starym Przedmieściu, którego początki sięgają pierwszej połowy XV w. i wiążą się z przybyciem franciszkanów do Gdańska. Kościół był następnie rozbudowywany, by osiągnąć na początku XVI w. obecny wygląd. Jest to po kościele Wniebowzięcia NMP największa świątynia w naszym mieście. Pocztówka pokazuje fasadę zachodnią kościoła zwieńczoną późnogotyckim trójdzielnym szczytem wraz z dobudowanym do tej fasady kościołem św. Anny oraz posadowionym w murze klasztornym, domem kazalnicowym.

Górujący nad kamieniczkami Głównego Miasta średniowieczny kościół Wniebowzięcia NMP, którego początki budowy sięgają czasów krzyżackich i lokacji Głównego Miasta. Budowa trwała aż do początku XVI w. Wieża swą obecną wysokość osiągnęła w 2 poł. XV w.

Nowa siedziba Szkoły św. Piotra i Pawła wzniesiona na terenie powstałym w wyniku niwelacji nowożytnych fortyfikacji miejskich ciągu północnego. Gmach wzniesiono w latach 1901 - 04 wg. proj. Karla Kleefelda. Do tej pory szkoła miała swą siedzibę na Starym Przedmieściu.

Gdańsk, Dolne Miasto, narożnik ul. Łąkowej i Kieturakisa (niegdyś Śluza). W 1853 r. w dawnym Dworze Uphagenów otwarto szpital katolicki NMP, w którym do 1945 r. posługiwały boromeuszki. Na potrzeby zakonnic oraz chorych dobudowano do szpitala kaplicę, którą z czasem zaczęto rozbudowywać. W ten sposób powstał kościół Niepokalanego Poczęcia NMP, dostępny także dla katolików niebędących pacjentami. Szpital też był rozbudowywany: powstało skrzydło budynku wzdłuż ob. ul. Kieturakisa.

Gmach szpitala katolickiego NMP na Dolnym Mieście otwartego w 1853 r. w dawnym Dworze Uphagenów znajdującym się przy skrzyżowaniu ul. Śluza (dziś Kieturakisa) i Łąkowej. W kolejnych latach dobudowano nowe skrzydło wzdłuż ul.Śluza (Kieturakisa).

Dom Angielski (określany także jako Anielski) został wybudowany na podwójnej działce (po wyburzeniu dwóch kamienic) przez Hansa Kramera przy ul. Chlebnickiej 16. W XVIII w. część budynku dzierżawili kupcy angielscy, stąd nazwa. Ob. akademik gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Gmach szpitala katolickiego NMP na Dolnym Mieście przy ul. Kieturakisa, w którym pracowały boromeuszki. Jego początki sięgają połowy XIX w. Został otwarty w 1853 r. w dawnym Dworze Uphagenów, w kolejnych latach rozbudowywany. Pocztówka w obiegu od 16 VIII 1952 r.

Pocztówka prezentuje budynki należące do dworca Gdańsk - Główny wzniesione u schyłku XIX w. Wybudowano je w stylu nawiązującym do renesansu gdańskiego. Kształt hełmu wieży zegarowej był wzorowany na zwieńczeniu gdańskiego kościoła św. Katarzyny. Przed dworcem znajdował się postój dorożek oraz przystanek tramwaju konnego. Pocztówka w obiegu od 7 III 1901 r.

Ul. Korzenna na Starym Mieście. Widać nowoczesne, jak na początek XX w., eklektyczne kamienice.

Obecna ul. 3 Maja (Promenade), która wiedzie u podnóża wzniesienia zwanego Grodziskiem - od strony wschodniej. Na pocztówce widoczne są zabudowania Dworca Gdańsk - Główny wraz z charakterystyczną wieżą zegarową. Znajdują się one na wschód od omawianej ulicy, którą wytyczono wzdłuż krawędzi dawnej fosy; w fosie poprowadzono tory kolejowe.

Pocztówka przedstawia na pierwszym planie wagony kolejowe na torach poprowadzonych dawną fosą. Powyżej, wzdłuż krawędzi dawnej fosy biegnie ul. 3 Maja (do 1945 r. Promenade), a przy niej wzniesiony w 2 ej poł. XIX w. gmach Szkoły Wojennej (najpierw mieściły się w nim koszary pionierów).

Żołnierze z 17. pułku artylerii ciężkiej wraz ze swym dowódcą (o nazwisku Hapmann). Wojska te stacjonowały od 1911 r. w koszarach w Nowym Porcie przy ob. ul. Oliwskiej. W 1911 r. wybudowano na Stogach stanowiska artyleryjskie: dwie baterie - Wiejską (w rejonie ob. terminala DCT) oraz leśną - w lesie na wschód od ówczesnej wsi Stogi. Wtedy skierowano do ich obsługi żołnierzy ze wspomnianego oddziału. Stacjonowali oni w specjalnie wybudowanym baraku, widocznym na zdjęciu. W 1916 r. jednostkę tę wysłano do działań bojowych na frontach I wojny światowej.

Pocztówka pokazuje fasadę zachodnią Żurawia - od strony ul. Szerokiej. Żuraw (wzniesiony w XV w.,) pełnił kilka funkcji: dźwigu do rozładowywania statków, bramy miejskiej (jednej z kilku wodnych bram Głównego Miasta) oraz był jedną z budowli obronnych - we wnętrzach baszt mieściły się strzelnice przystosowane do ciężkiej i lekkiej broni palnej.

Brama została zbudowana była w 2 - ej poł. XVI w. zastąpiła gotycka Bramę Kogi. Najpierw budowę nadzorował Regnier z Amsterdamu, następnie Hans Kramer. Nadano jej cechy niderlandzkiego manieryzmu. Miała pełnić funkcję rezydencji królewskiej w Gdańsku, czego zaniechano. Odbyła się tutaj jedynie uczta ku czci królowej polskiej Marii Ludwiki Gonzagi, która przybyła drogą wodną z Francji do Gdańska. Most Zielony został zbudowany w 2 - ej poł. XVI w. wg. proj. Dirca Danielsa w miejscu Mostu Kogi. W 1883 r. drewniany most zastąpiono stalowym, opartym na betonowych podporach, w 1928 r. zmodernizowany.

Gdańsk, Zielony Most - łączący dwa brzegi Starej Motławy - do 1945 r. zwodzony. Dzięki takiej funkcji możliwe było przepływanie większych jednostek, kiedy przęsła mostu były podniesione. W XX w. przez ten most przebiegała linia tramwajowa łącząca Główne Miasto z Długimi Ogrodami i Dolnym Miastem.