Wnętrze Piwnicy Rajców, tzw. Sala Rady (najważniejszych kupców w mieście).

Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa.

Nocny widok na Długi Targ, w głębi Brama Zielona. Wzdłuż jezdni stoi kolumna dorożek.

Widok na Długi Targ (pierzeja południowa), w głębi Brama Zielona. Wzdłuż jezdni stoi kolumna dorożek.

Południowa pierzeja Długiego Targu. Najwyższa kamienica to Norddeutsche Creditanstalt Bank (po 1908 r.). Po 1920 Deutsche Bank. Na parterze była sala obsługi, w piwnicy skarbiec, a na piętrach pokoje wynajmowane firmom i instytucjom.

Widok na wschodnią część Długiego Targu. Największa kamienica to nr 38. Mieścił się w latach 1898-1927 pierwszy w Gdańsku bank będący własnością żydowską. Należał do spółki adwokata Alberta Meyera, radcy miejskiego i konsula Hiszpanii, oraz bankiera Alberta Gelhorna.

Widok na Długi Targ z okien Ratusza Prawomiejskiego. Na pierwszym planie Studnia Neptuna, a za nim rząd dorożek.

Północna pierzeja Długiego Targu. Największa kamienica (pierwsza z lewej) to nr 38. Mieścił się w latach 1898-1927 pierwszy w Gdańsku bank będący własnością żydowską. Należał do spółki adwokata Alberta Meyera, radcy miejskiego i konsula Hiszpanii, oraz bankiera Alberta Gelhorna. W głębi Dom Angielski.

Długi Targ początkowo zaliczano do ulicy Długiej. Na przełomie XIV/XV wieku nazywano go "zakątkiem ulicy Długiej", ale funkcjonowała już wtedy również nazwa Targ.

Prowadzący z ul. Ogarnej na Wyspę Spichrzów, przeznaczony obecnie wyłącznie do użytku pieszego, Most Krowi należy do najstarszych gdańskich mostów. Przerzucono go przez Motławę po raz pierwszy w latach 1378-1379 jako tzw. Kładkę Krowią, służącą głównie do przepędzenia tędy na pastwiska (przed ubojem) stad bydła należącego do gdańskich rzeźników. Tędy również przeprowadzano na Wyspę Spichrzów psy, które stróżowały nocami wokół magazynów ze zbożem.

Pocztówka przedstawia kawiarnię/resturację Grand Cafe Imperial mieszczącą się przy Długim Targu 13. Odbywały się tu także koncerty.

Długi Targ otacza 46 parcel. Numeracja okrężna zaczyna się od ulicy Ławniczej (w głębi po lewej)

Długi Targ zamyka od strony Motławy Brama Zielona zbudowana w latach 1564-68 przez Regniera z Amsterdamu (projekt Hansa Kramera z Drezna). Wcześniej stał tu most i brama, zwana Domem Mostowym (1357 r.) lub Bramą Kogi (1378 r.)

Długi Targ po polsku nazywany był Długim Rynkiem.

Szkoła Wojenna (Kriegsschule) od strony północnej obecnej ulicy 3 Maja. Szkoła, otwarta w 1893 roku, kształciła kandydatów (chorążych) na oficerów

Pocztówka przedstawia Szkołę Wojenną z 1893 r. i sąsiadujące z nią fortyfikacje Góry Gradowej. Fortyfikacje wzniesiono w latach 1655-68 i zmodernizowana w czasach pruskich (lata 1867-1874 oraz 1880-1882).

Wnętrze restauracji w Domu Strzeleckim (Friedr.-Wilh.-Schutzenhaus) przy Promenadzie (obecnie ulica 3 Maja).

Widok z Promenady (obecnie ul. 3 Maja) na miasto.Współcześnie biegnie tędy ścieżka rowerowa.

Widok otwarty z Promenady na Szkołę Wojenną i starszy od niej Dom Strzelecki. Ten ostatni nie istnieje. Na jego miejscu po wojnie usytuowały się targowisko i baraki Monaru.

Hala Targowa, Plac Dominikański. W głębi Baszta Jacek i kamienice przy ul. Pańskiej.

Dzień handlowy przed Halą Targową. W głębi Baszta Jacek i kamienice przy ul. Pańskiej. Z prawej strony zabudowa ul. Podwale Staromiejskie.

W 1935 r. mieścił się tu krótko Urząd Policji, później Urząd Budowlany.

Widok na kościół NMP z perspektywy ulicy Grobla II.

Kaplica metodystów przy Igielnickiej 1 na Starym Mieście. Gmina metodystów (Das Immanuel-Gemeindehaus Baugesellschaft der Bischöflichen Methodistischen Kirche GmbH Berlin) powstała w Gdańsku w 1895 r. Czteropiętrową kaplicę zbudowano w 1910 roku w stylu gotyku neoanglikańskiego. Znajdowało się tu również mieszkanie pastora i pensjonat dla wyznawców.

Widok na ulicę Kamienna Grobla (Steindamm). Na pierwszym planie budynek przy narożny, w którym mieściła się destylarnia i wytwórnia likierów Franz Gerlach.

Panorama na miasto z okolic ulicy Wapienniczej i Mostu Wapienniczego.Widoczne wieże Ratusza Głównego Miasta, kościoła Mariackiego i św Jana. Z prawej strony ulica Wapienicza. Z lewej strony widoczna elektrownia na Wyspie Ołowianka,

Ruder-Club Victoria Danzig E.V. powstał 21.03.1880 r. W 1905 roku klub liczył 80 członków aktywnych oraz 139 wspomagających. Siedziba klubu w tym okresie mieściła się na Motławie na wysokości Placu Wintera.

Widok na kościół św. Jana z perspektywy ulicy Tandeta. Zabudowa nie istnieje.

Widok na ulicę Tkacką, Wollwebergasse, w kierunku północnym. W głębi Wielka Zbrojownia.

W środkowym kadrze budynek Krajowego Zakładu Ubezpieczeń (Landesversicherungsanstalt). Z lewej strony reprezentacyjne kamienica przy Okopowej (Karrenwall) Z prawej kamienica narożna.

Wnętrze restauracji, która mieściła się na Przeróbce na ulicy Siennickiej 26. Jej właścicielem był August Arndt.

Most Siennicki powstał w 1912 r. Nazwany został na cześć ministra kolejnictwa Paula von Breitenbacha.

Most Siennicki powstał w 1912 r. Nazwany został na cześć ministra kolejnictwa Paula von Breitenbacha.

Na pocztówce ulica Bogusławskiego (dawniej An der Reitbahn) z widokiem na Wieżę Więzienną. Z prawej widoczny fragment synagogi.

Baszta Narożna została zbudowana w 1343 r. w celu wzmocnienia południowo-zachodniego odcinka murów miejskich. Widoczne trzy budynki tworzyły zespół Dworu Miejskiego, od 1857 r. pełniącego funkcję siedziby straży pożarnej.

Ulica Łąkowa (Weidengasse) w kierunku Długich Ogrodów (Langgarten). Z prawej strony widoczne skrzyżowanie z ulicą Stefanii Sempołowskiej (Hirschgasse) Przedwojenna nazwa ulicy Łąkowej pochodziła od wierzb, którymi w połowie XVII w. był obsadzony rów melioracyjny pośrodku tej ulicy. Pozostałością rowu jest alejka biegnąca środkiem ulicy.

Ulica Łąkowa (Weidengasse) w kierunku Długich Ogrodów (Langgarten). Z prawej strony widoczne skrzyżowanie z ulicą Stefanii Sempołowskiej (Hirschgasse) Przedwojenna nazwa ulicy Łąkowej pochodziła od wierzb, którymi w połowie XVII w. był obsadzony rów melioracyjny pośrodku tej ulicy. Pozostałością rowu jest alejka biegnąca środkiem ulicy.

Szpital diakonis ewangelicznych działał przy Nowych Ogrodach od 1860 r. Ogród był miejscem spacerów pacjentów.

Szpital diakonis ewangelicznych działał przy Nowych Ogrodach od 1860 r. Ogród był miejscem spacerów pacjentów.

Zespół obiektów szpitala Bożego Ciała, założonego już w średniowieczu, pełniącego funkcję przytułku dla osób chorych zakaźnie.