Śluza w Płoni Wielkiej wybudowana w połowie XIX wieku po tragicznej powodzi z 1840 roku. Miała za zadanie chronić Gdańsk przed wylewami Wisły. Po wybudowaniu w 1895 śluzy przegalińskiej straciła znaczenie i została zdemontowana.Jak widzimy na zdjęciu pozostał kanał z kładką dla pieszych, którą przesuwano aby umożliwić przepływanie parowcom czy jachtom.

Płonia Wielka-restauracja Keisergarten, której właścicielem był J.Neubeyser

Zlokalizowana na Dolnym Mieście, między bastionami Wilk i Żubr, Kamienna Śluza (zwana też Śluzą Główną), została wybudowano w latach 1622-1623.Jej projektantami byli Wilhelm Jansen-Benning i Adrian Olbrants. Miejsce "wpuszczania" do Gdańska wód Motławy. Służyła do regulacji poziomu wody w fosach i gdańskim porcie.

Sala widowiskowa w klubie Jahnkego. Odbywały się tu koncerty, występy artystyczne, seanse filmowe. Sala wykorzystywana była także jako miejsce spotkań lokalnych organizacji i wynajmowana na uroczystości rodzinne.

Na zdjęciu górnym klub rozrywkowy (etablissement) należący do znanego kupca Jakuba Jahnkego. Przed domem charakterystyczny dla żuławskich wsi staw przeciwpożarowy.Na mniejszym zdjęciu apteka prowadzona przez Brunona Schapera (wcześniej właścicielem był H. Gerlach). Po wojnie do1989 roku mieściła się w tym budynku restauracja Pod kasztanami.

Gospoda Hermana Wiensa w Kiezmarku. Na budynku liczne szyldy reklamowe.Widoczny dystrybutor paliwa i autobus.

Pierwsze zdjęcie przedstawia dzisiejszą ulicę Osadników Wojskowych w Cedrach Wielkich. Na ulicy tej obok kościoła parafialnego i budynków mieszkalnych znajdowało się kilka stawów pełniących funkcję zbiorników przeciwpożarowych. Po lewej stronie widoczny duży dom podcieniowy- własność rodziny Frowerk. Na zdjęciu lewym przedstawiono kościół parafialny z pierwszej połowy XIV wieku. Zniszczony w 1946 roku, został odbudowany pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku. Z dawnego wyposażenia zachował się dzwon odlany 1647roku przez słynnego gdańskiego ludwisarza Gerta Benninga. Na dolnym zdjęciu widzimy duży murowany dom, opisany jako siedziba urzędu obwodowego. Budynek zachował się do dzisiaj (Osadników Wojskowych 53-55).

Pocztówka przedstawia znajdujący się na zapleczu restauracji "Pod Trzema Świńskimi Łbami" zagajnik i drewnianą wieżę widokową z której można było podziwiać panoramę Żuław.

Kościół Świętego Wojciecha (bryła kościoła z przełomu XIV-XV wieku) z zachowanymi we wnętrzu ciekawymi elementami wyposażenia z XVI-XVIII wieku. Przy kościele okazała plebania-dawny dom zakonny misjonarzy Świętego Wincentego a Paulo.

Komary-dawna wieś rybacka na Wyspie Sobieszewskiej, pierwszy raz wzmiankowana w 1614 roku. Na zdjęciu górnym widzimy karczmę G. Blanka. Na dolnej fotografii pokazano nowy budynek szkoły.

Na zdjęciu górnym dom opisany jako St. Anna-Heim, dzisiaj mieszkalny, niegdyś pełnił funkcję przytułku dla sierot. Na zdjęciu środkowym widzimy karczmę J. Friedricha. Fotografia dolna przedstawia kościół pręgowski .

Na pocztówce przedstawiono: dom podcieniowy E. Blecha, mieszczący gospodę i sklep mięsny, Barokowy budynek dawnej plebani, mleczarnię oraz gotycki kościół z późniejszą rokokową wieżą o konstrukcji szachulcowej.

Pocztówka przedstawiająca strażnicę wałową w miejscowości Leszkowy.Budynek ten został przeniesiony w latach osiemdziesiątych XIX wieku w trakcie rekonstrukcji wałów chroniących depresyjne tereny Żuław przed wylewami Wisły. Obok znajduje się przejazd przez wał, który prowadził do dawnego promu łączącego Leszkowy z Ostaszewem.

W lewym górnym rogu okazały dom rodziny Rohde (istnieje do dzisiaj Leszkowy nr 42). W prawym rogu kościół i nieduży budynek z końca XIX wieku, w którym mieściła się szkoła i organistówka (dzisiaj Leszkowy nr 23). Zdjęcie dolne przedstawia gospodę i sklep Gustawa Goergensa. Przedtem działała tu gospoda Gasthaus zur Deutchen Reichshalle (Gospoda pod Niemieckim Parlamentem). Budynek nie zachował się. Stał na parceli Leszkowy nr 31.

Leszkowy wieś na planie ulicowo-placowym, powstała w drugiej ćwierci XIV wieku. Na nawsiu postawiono kościół parafialny o pierwotnie konstrukcji szkieletowej. W czasach nowożytnych obudowano go murem ceglanym. Kościół po roku 1945 był nieużytkowany i ulegał dewastacji. Został odbudowany w latach 1989-1992 i pod patronatem świętego brata Alberta Chmielowskiego funkcjonuje obecnie jako kościół filialny parafii w Cedrach Wielkich. W lewym górnym rogu gospoda Gasthaus zur Deutschen Reichshalle (Gospoda pod Niemieckim Parlanentam). Budynek nie zachował się (jego lokalizacja to obecna posesja nr 31). Na dolnym obrazku widzimy nieistniejący budynek karczmy Gasthaus zum Deutschen Keiser (Gospoda pod Niemieckim Cesarzem). Jego prawdopodobna lokalizacja to dzisiejsza posesja nr 17.

Zdjęcie w lewym górnym rogu przedstawia gospodę Gustawa Goergensa (wcześniej Gospoda pod Niemieckim Parlamentem). Na zdjęciu obok przepiękny, niestety niezachowany do,dzisiaj, dom podcieniowy. Prawdopodobnie to teren posesji oznaczonej współcześnie- Leszkowy nr 19. W lewym dolnym rogu dworek Gustawa Ellerwalda, naczelnika gminy Leszkowy. Dworek nie przetrwał do dzisiaj (prawdopodobnie stał na obecnej posesji nr 30). Na czwartym zdjęciu widzimy neogotycki, ceglany dworek Petera Regiera stojący niegdyś na posesji nr 20.

W lewym górnym rogu karczma Dawida Thissa dawniej będąca własnością Gustawa Goergensa (dzisiejsza posesja nr 31). Prawy górny róg to widok kościoła od strony północnej. Na dole widzimy drewnianą plebanię stojącą kiedyś na północ od świątyni. Na zdjęciu czwartym prywatny dom naczelnika gminy (sołtysa). Prawdopodobnie to istniejący do dzisiaj, mocno przebudowany dom stojący na posesji nr 40.

Dwuobrazkowa pocztówka z miejscowości Leszkowy. Na zdjęciu górnym gospoda Maxa Schatzke (budynek ten mógł być zlokalizowany przy głównej drodze wiejskiej,mniej więcej na terenie dzisiejszej posesji nr 17). Na zdjęciu dolnym zasłonięty drzewami kościół.

Budynek Carskiego Urzędu Pocztowego w Cedrach Wielkich. Wybudowany pod koniec XIX wieku przetrwał do dzisiaj, został jednak niemal całkowicie zmieniony (obniżono dach, zamurowano część okien, całość otynkowano).

Zdjęcie górne przedstawia okazały dom ze zdobieniami neoromańskimi- własność rodziny Ringe (ul. Macieja Płażyńskiego 9). Na zdjęciu dolnym widzimy fragment tej samej ulicy (widok w stronę Pruszcza). W tle zabudowania cukrowni.

Na górnym zdjęciu widzimy dzisiejszą ulicę Osadników Wojskowych. Obok kościół z pierwszej połowy XIV wieku, rozbudowany w późnym średniowieczu (dobudowano boczne nawy). Opuszczony po wojnie, został wysadzony i spalony w 1946 roku. Odbudowany pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku, pełni dzisiaj funkcję kościoła parafialnego pod wezwaniem Aniołów Stróżów. Na zdjęciu dolnym, istniejący do dzisiaj dom (Osadników Wojskowych53-55), będący ówcześnie siedzibą urzędu obwodowego.

Gdańsk - Krakowiec. Trzyobrazkowa pocztówka przedstawiająca restaurację R. Dollowskiego, drogę przez wieś i szkołę w Krakowcu.

Murowany dom bogatego żuławskiego gospodarza.Przed wejściem dwa słupki przedprożowe, być może pochodzące z Gdańska.

Pierwszy obrazek od góry przedstawia neogotycki luterański kościół Świętego Jerzego (obecnie parafialny pod wezwaniem Świętego Jana Bosko). Powstał na miejscu barokowej świątyni spalonej przez kozaków w trakcie oblężenia Gdańska w 1813 roku. Na dużym rysunku droga biegnąca wzdłuż Hoenes Waldschen dzisiaj zwanego Parkiem Oruńskim.W kółku budynek restauracji Zur Ostbahn (Przy Kolei Wschodniej).

Doroczne czyszczenie i pogłębianie Kanału Raduni

Ogródek letni (park) przy kawiarni Kirschbergerów, która mieściła się na parterze eklektycznej willi wybudowanej w 1900 roku. Budynek stał przy Hauptstrasse 25 - obecnie Gościnna 4. W willi funkcjonuje dzisiaj Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Henryka Wieniawskiego.

Część środkowa ołtarza głównego znajdującego się w prezbiterium Kościoła Wniebowzięcia NMP na terenie Głównego Miasta w Gdańsku. W tej części ołtarza została ukazana scena ukoronowania Najświętszej Maryi Panny. Ołtarz został wykonany pod kierunkiem rzeźbiarza Michaela z Augsburga przebywającego w Gdańsku 1510 – 1526. Dzieło zostało ukończone w 1517 r.

Gdańsk, kościół św. Trójcy Danzig St. Trinitas – Kirche Na zdjęciu widoczny jest kościół św. Trójcy wraz z kaplicą św. Anny, w scenerii zimowej. Kościół św. Trójcy został wybudowany w średniowieczu przez franciszkanów przybyłych do Gdańska na początku XV w. Pierwszy ich kościół powstał w latach 1422 – 31 i nosił wezwanie Wieczerzy Pańskiej. W czasie rozbudowy kościoła i klasztoru (na przełomie XV i XVI w., dobudowano trójnawową halę do pierwotnego kościoła, przeznaczając go na prezbiterium. Wtedy też do nawy południowej kościoła dobudowano kaplicę św. Anny, w której odbywały się nabożeństwa w języku polskim (po przejęciu świątyni przez luteran, uczestniczyli w nich Polacy tego wyznania). Jednym z zasłużonych kaznodziejów luterańskich posługujących w kaplicy był Krzysztof Celestyn Mrongowiusz.

Widok na Twierdzę Wisłoujście od strony Nowego Portu. Fotografia wykonana przed 1889 r.

Bazylika konkatedralna pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, dawna fara Głównego Miasta. Początki budowy sięgają 1343 r. Budowę zakończono w 1502 r.  Kościół gotycki, trójnawowy, halowy. Największa ceglana świątynia na świecie. Widoczna na zdjęciu ulica w 1378 r. była określana jako „poprzeczna przy wieży” , zaś od 1416 r. - Szewska (po niemiecku Trippenmachergasse, w 1633 r. - Korkenmachergasse). Nazwa ta stanowiła odniesienie do producentów różnego rodzaju obuwia, w tym drewniaków (Korken lub Trippen) nakładanych na pantofle celem ochrony przed błotem i kałużami. Po wojnie zatwierdzono nazwę ulicy „Szewska”.

Na zdjęciu widoczny jest kościół św. Trójcy (jego fasada zachodnia z charakterystycznym gotyckim szczytem) wraz z kaplicą św. Anny. Kościół św. Trójcy został wybudowany w średniowieczu przez franciszkanów przybyłych do Gdańska na początku XV w. Pierwszy ich kościół powstał w latach 1422 – 31 i nosił wezwanie Wieczerzy Pańskiej. W czasie rozbudowy kościoła i klasztoru (na przełomie XV i XVI w., dobudowano trójnawową halę do pierwotnego kościoła, przeznaczając go na prezbiterium. Wtedy też do nawy południowej kościoła dobudowano kaplicę św. Anny, w której odbywały się nabożeństwa w języku polskim (po przejęciu świątyni przez luteran, uczestniczyli w nich Polacy tego wyznania). Jednym z zasłużonych kaznodziejów luterańskich posługujących w kaplicy był Krzysztof Celestyn Mrongowiusz. Na zdjęciu uwidoczniony jest też dziedziniec utworzony przez otaczające go budynki kościoła i kaplicy św. Anny oraz średniowieczny mur, na którym od strony północnej osadzony jest dom kazalnicowy. Jest to przykład domów galeriowych budowanych niegdyś w konstrukcji szachulcowej dla ubogiej ludności miasta. Ten zaś wzniesiono na potrzeby Gimnazjum Akademickiego funkcjonującego od poł. XVI w. w dawnym klasztorze franciszkańskim.

Okładka zbioru pocztówek, molo spacerowe na Westerplatte

Najprawdopodobniej powitanie pancernika Schleswig - Holstein w Nowym Porcie (25 sierpnia 1939).

Budynek schroniska młodzieżowego na Biskupiej Górce został wzniesiony w latach 1938 – 40 wg projektu Hansa Riecherta, z inicjatywy Alberta Forstera. Kamień węgielny wmurowano 26 VII 1938 r. Schronisko oddano do użytku na początku 1940 r. Mogło zapewnić jednorazowo nocleg 500 osobom. Budowla nawiązywała do architektury gotyckich zamków krzyżackich. Zwieńczona była wieżą zegarową (mierzącą 25 m) z carillonem (składającym się z 22 dzwonów). Zegar wraz z carillonem został uruchomiony w lecie 1940 r. W szerokim oknie poniżej zegara zainstalowano mechanizm, który codziennie w południe uruchamiał walkę okrętów: karaweli „Peter von Danzig” (dowodzonej przez Paula Benekego) z z florencką galerą wiozącą słynny obraz H. Memlinga „Sąd Ostateczny”. Walka okrętów odbywała się przy dźwiękach carillonu. Północno – wschodni narożnik budynku ozdobiono rzeźbą Neptuna wykonaną przez Wilhelma Hasmanna. W marcu 1945 r. po zajęciu tego terenu przez Armię Czerwoną, działaniami jej wojsk dowodził gen. Paweł Batow (dowódca II armii Frontu Białoruskiego). W pierwszych latach powojennych znajdował się w tym budynku akademik dla studentów Politechniki Gdańskiej, następnie przejęła go Milicja Obywatelska. Aktualnie gospodarzem jest policja. 16 ocalałych dzwonów carillonu przeniesiono na wieżę odbudowanego Ratusza Głównego Miasta.

Budynek stał na plaży między Westerplatte a Stogami. Obecnie teren Portu Północnego.

Nawa boczna kościoła św. Jana. Po prawej widoczne wejście po schodach do biblioteki Zachariasza Zappio.

Gdańsk Stare Miasto, ul. Podmłyńska, kościół św. Katarzyny zbudowany w 1227 - 1239, rozbudowany po 1379. Ceglany, trójnawowy z wieżą zwieńczoną barokowym hełmem Jacoba van den Blocke' a.

Gdańsk Dolne Miasto. Bastiony: Królik, Miś, Wyskok, Wilk oraz Kamienna Śluza - fragmenty nowożytnych fortyfikacji miasta z pierwszej połowy XVII W. , które znajdują się nad Opływem Motławy.

Gdańsk Główne Miasto. Brama cmentarna pochodząca z połowy XVI w. , będąca pozostałością dawnego cmentarza znajdującego się przy kościele Wniebowzięcia NMP.

Gdańsk. Październik 1914 r. Odsłonięcie przy bastionie św. Elżbiety drewnianej kolumny (tzw. Kolumny Wojennej) zwieńczonej niemieckim krzyżem, według projektu Hermanna Phlepsa, poświęconej niemieckim zwycięstwom na początku I wojny światowej.