Dawny klasztor OO Franciszkanów (Muzeum Miejskie) i kościół św. Trójcy, Widok od ulicy Rzeźnickiej.

Wnętrze kościoła św Jana. Nawa boczna.

Fragment ul. Świętojańskiej w kierunku ul. Pańskiej, na skrzyżowaniu z ul. Szklary (w lewo) i Lawendowej (w prawo). Z lewej strony nieistniejąca kamienica na rogu z ul. Szklary.

Kościół św. Jakuba, widok od strony południowej.

Widok z Bramy Długoulicznej (Złotej) na ulicę Długą, Widoczny Ratusz Głównego Miasta. Widoczne po obu stronach ulicy nazistowskie dekoracje i hitlerowskie flagi.

Sień Gdańska (Danziger Diele), na parterze kamienicy przy Długim Targu 43. Obieg 1911 r.

Górujący nad kamieniczkami Głównego Miasta Gdańska kościół Wniebowzięcia NMP - największy ceglany kościół w Europie. Halowy (bez wewnętrznych podziałów) z wysoką na 80 m wieżą. Określany był niegdyś mianem fary Głównego Miasta. Jego budowa trwała ponad 150 lat - od połowy XIV w. do początku XVI w. Pocztówka w obiegu od 23 VI 1921 r.

Ul. Żabi Kruk wraz z potężną sylwetką ceglanego kościoła św. Piotra i Pawła, którego początki sięgają schyłku XIV w. Począwszy od 2 poł. XVI w. wieża tego kościoła stanowiła jeden z dwóch punktów obserwacji przeciwpożarowej miasta. Zdjęcie pochodzi z Volkskalender "Danziger Bote".

Wnętrze Teatru Miejskiego (widok na scenę) wzniesionego przy Targu Węglowym na początku lat 30 - tych XX w. Wybudowano go w miejscu całkowicie wyburzonego gmachu teatru z przełomu XVIII i XIX w., określanego jako Teatr Miejski. Wtedy też przemianowano go na Teatr Państwowy.

Na zdjęciu pokazany jest z różnych stron bastion św. Elżbiety, który znajdował się w pasie fortyfikacji nowożytnych otaczających Stare Miasto od zachodu. Zza bastionu wyłania się wieża kościoła św. Elżbiety.

Widok na Starą Motławę wzniesioną w 1649 r. przez Georga Strakowskiego na Wyspie Spichrzów, z fasadą frontową od strony Nowej Motławy. Był to magazyn drobnicy, towarów opakowanych (worki, paczki, bele). Po prawej stronie zdjęcia wylot ul. Stągiewnej z Bramą Stągiewną.

Targ Węglowy z budynkiem Teatru Miejskiego oraz widoczną zachodnią fasadą Wielkiej Zbrojowni. Pocztówka w obiegu od 7 V 1911 r.

Wnętrze bazyliki św. Mikołaja na Głównym Mieście. Widoczna nawa główna wraz z emporą i organami z XVIII w.

Kościół św. Jana wzniesiony w 2 poł. XIV w. na miejscu wcześniejszej kaplicy. Początkowo filialny względem kościoła św. Katarzyny, w 2 ej poł. XV w. parafialny dla północnej części głównego miasta.

Pocztówka dwuobrazkowa przedstawiająca gmach dworca głównego otwarty w 1900 r. oraz nowy budynek Państwowej Rzemieślniczej szkoły Dokształcającej, oddany do użytku w 1897 r. przy ul. Wielkie Młyny 11 /13.

Kościół Wniebowzięcia NMP (Die Marienkirche) - chrzcielnica

Zdjęcie pokazuje kościół św. Katarzyny widziany z ul. Na Piaskach. Początki kościoła św. Katarzyny sięgają czasów Książąt Pomorskich. Ocalał w czasie Rzezi gdańszczan w 1308 r. Następnie był rozbudowywany, dobudowano do niego wieżę, którą w 2 poł XV w. podwyższono. W XVII w. nakryto ją renesansowym hełmem w kształcie podwójnej latarni.

Widok na Główne Miasto z górującą nad nim wieżą kościoła Wniebowzięcia NMP oraz Ratusza Głównego Miasta. Na pierwszym planie widoczne likwidowane nowożytne fortyfikacje miasta, na których miejscu powstaną wkrótce dwie reprezentacyjne ulice: St. Elisabethwall i Dominikswall (ob. Wały Jagiellońskie). Na drugim planie budowa Komendantury Garnizonu Pruskiego.

Wielka Zbrojownia widoczna od strony ul. Piwnej, czyli na zdjęciu pokazana jest fasada wschodnia gdańskiego arsenału. Budowę nadzorował (i zapewne projektował budynek arch. Anton van Obberghen). Głównym budowniczym był Hans Strakowski, zaś wystrój rzeźbiarski jest dziełem Abrahama van den Block' a. Obecnie Wielka Zbrojownia stanowi siedzibę Akademii Sztuk Pięknych.

Panorama miasta Gdańska widziana od południowego zachodu. Na pierwszym planie budynek Prezydium Policji oddany do użytku w 1905 r. Nad Głównym miastem góruje potężna sylwetka średniowiecznego kościoła Wniebowzięcia NMP. Po jego lewej stronie widoczna wieża kościoła św. Jana, zaś po prawej - Ratusza Głównego Miasta. Widoczna również kopuła Wielkiej Synagogi, wychodząca zza Prezydium Policji.

Dwór Bractwa św. Jerzego wzniesiony przez Hansa Glotaua u schyłku XV w. Zwany bywa często Strzelnicą św. Jerzego. Po prawej stronie budynek ten przylega do Złotej Bramy. Po lewej stronie widoczny fragment okazałego Domu Towarowego Braci Freymann.

Grodzisko - wzgórze, a właściwie krawędź wysoczyzny uważane jest za miejsce, w którym znajdował się najstarszy gdański gród. Wzniesienie to wzmiankowane było w 1385 r. jako Góra Gajowa (Hagensberg), potem określane było jako Góra Gradowa (Hagelsberg). Na tym obszarze Georg Strakowski wzniósł trzy bastiony w latach 1655 - 68: Kurkowy, Jerozolimski i Neubauera. W czasie I WMG Francuzi wybudowali tam forty, które były rozbudowywane i modernizowane w czasach pruskich. W czasie II WMG miejsce pierwszej gdańskiej cywilnej radiostacji oraz siedziby bractw studenckich.

Dr. Dasse - przewodniczący, J. Merdes i E. Fentzloff - członkowie honorowi

Ulica Świętojańska. Kusterhaus, dawna plebania kościoła św. Jana.

Kościół franciszkański św. Trójcy zlokalizowany na Starym Przedmieściu, którego początki sięgają pierwszej połowy XV w. i wiążą się z przybyciem franciszkanów do Gdańska. Kościół był następnie rozbudowywany, by osiągnąć na początku XVI w. obecny wygląd. Jest to po kościele Wniebowzięcia NMP największa świątynia w naszym mieście. Pocztówka pokazuje fasadę zachodnią kościoła zwieńczoną późnogotyckim trójdzielnym szczytem wraz z dobudowanym do tej fasady kościołem św. Anny oraz posadowionym w murze klasztornym, domem kazalnicowym.

Górujący nad kamieniczkami Głównego Miasta średniowieczny kościół Wniebowzięcia NMP, którego początki budowy sięgają czasów krzyżackich i lokacji Głównego Miasta. Budowa trwała aż do początku XVI w. Wieża swą obecną wysokość osiągnęła w 2 poł. XV w.

Nowa siedziba Szkoły św. Piotra i Pawła wzniesiona na terenie powstałym w wyniku niwelacji nowożytnych fortyfikacji miejskich ciągu północnego. Gmach wzniesiono w latach 1901 - 04 wg. proj. Karla Kleefelda. Do tej pory szkoła miała swą siedzibę na Starym Przedmieściu.

Gdańsk, Dolne Miasto, narożnik ul. Łąkowej i Kieturakisa (niegdyś Śluza). W 1853 r. w dawnym Dworze Uphagenów otwarto szpital katolicki NMP, w którym do 1945 r. posługiwały boromeuszki. Na potrzeby zakonnic oraz chorych dobudowano do szpitala kaplicę, którą z czasem zaczęto rozbudowywać. W ten sposób powstał kościół Niepokalanego Poczęcia NMP, dostępny także dla katolików niebędących pacjentami. Szpital też był rozbudowywany: powstało skrzydło budynku wzdłuż ob. ul. Kieturakisa.

Gmach szpitala katolickiego NMP na Dolnym Mieście otwartego w 1853 r. w dawnym Dworze Uphagenów znajdującym się przy skrzyżowaniu ul. Śluza (dziś Kieturakisa) i Łąkowej. W kolejnych latach dobudowano nowe skrzydło wzdłuż ul.Śluza (Kieturakisa).

Gmach szpitala katolickiego NMP na Dolnym Mieście przy ul. Kieturakisa, w którym pracowały boromeuszki. Jego początki sięgają połowy XIX w. Został otwarty w 1853 r. w dawnym Dworze Uphagenów, w kolejnych latach rozbudowywany. Pocztówka w obiegu od 16 VIII 1952 r.

Pocztówka prezentuje budynki należące do dworca Gdańsk - Główny wzniesione u schyłku XIX w. Wybudowano je w stylu nawiązującym do renesansu gdańskiego. Kształt hełmu wieży zegarowej był wzorowany na zwieńczeniu gdańskiego kościoła św. Katarzyny. Przed dworcem znajdował się postój dorożek oraz przystanek tramwaju konnego. Pocztówka w obiegu od 7 III 1901 r.

Obecna ul. 3 Maja (Promenade), która wiedzie u podnóża wzniesienia zwanego Grodziskiem - od strony wschodniej. Na pocztówce widoczne są zabudowania Dworca Gdańsk - Główny wraz z charakterystyczną wieżą zegarową. Znajdują się one na wschód od omawianej ulicy, którą wytyczono wzdłuż krawędzi dawnej fosy; w fosie poprowadzono tory kolejowe.

Pocztówka przedstawia na pierwszym planie wagony kolejowe na torach poprowadzonych dawną fosą. Powyżej, wzdłuż krawędzi dawnej fosy biegnie ul. 3 Maja (do 1945 r. Promenade), a przy niej wzniesiony w 2 ej poł. XIX w. gmach Szkoły Wojennej (najpierw mieściły się w nim koszary pionierów).

Pocztówka pokazuje fasadę zachodnią Żurawia - od strony ul. Szerokiej. Żuraw (wzniesiony w XV w.,) pełnił kilka funkcji: dźwigu do rozładowywania statków, bramy miejskiej (jednej z kilku wodnych bram Głównego Miasta) oraz był jedną z budowli obronnych - we wnętrzach baszt mieściły się strzelnice przystosowane do ciężkiej i lekkiej broni palnej.

Brama została zbudowana była w 2 - ej poł. XVI w. zastąpiła gotycka Bramę Kogi. Najpierw budowę nadzorował Regnier z Amsterdamu, następnie Hans Kramer. Nadano jej cechy niderlandzkiego manieryzmu. Miała pełnić funkcję rezydencji królewskiej w Gdańsku, czego zaniechano. Odbyła się tutaj jedynie uczta ku czci królowej polskiej Marii Ludwiki Gonzagi, która przybyła drogą wodną z Francji do Gdańska. Most Zielony został zbudowany w 2 - ej poł. XVI w. wg. proj. Dirca Danielsa w miejscu Mostu Kogi. W 1883 r. drewniany most zastąpiono stalowym, opartym na betonowych podporach, w 1928 r. zmodernizowany.

Gdańsk, Zielony Most - łączący dwa brzegi Starej Motławy - do 1945 r. zwodzony. Dzięki takiej funkcji możliwe było przepływanie większych jednostek, kiedy przęsła mostu były podniesione. W XX w. przez ten most przebiegała linia tramwajowa łącząca Główne Miasto z Długimi Ogrodami i Dolnym Miastem.

Panorama Gdańska (Głównego Miasta) z charakterystyczną wieżą kościoła Wniebowzięcia NMP. Po lewej stronie widoczny gmach, w którym w po utworzeniu II WMG mieściła się siedziba Wysokiego Komisarza Ligi Narodów.

Widok z Bramy Stągiewnej na Most Stągiewny (łączący Wyspę Spichrzów z Długimi Ogrodami) i Długie Ogrody z kościołem św. Barbary w tle. Pod Mostem Stągiewnym płynie Nowa Motława.Pocztówka w obiegu od 21 VIII 1920 r.

Początki kościoła i szpitala Bożego Ciała sięgają 2 poł. XIV w., kiedy poza murami Starego Miasta powstał przy Hagenbergische Gasse (ob. 3 Maja) szpital dla trędowatych. Z czasem przekształcony został w przytułek dla starych, samotnych i niedołężnych. W kolejnych wiekach wznoszono nowe budynki szpitala, rozbudowano kościół. Szpital do 1945 r. pełnił rolę przytułku.

Targ Drzewny na Starym Mieście. Jego centralne miejsce zajmuje Pomnik Żołnierzy odsłonięty uroczyście w 1904 r. wg. proj. Christiana Behrensa. Upamiętniał żołnierzy niemieckich poległych w wojnach, jakie toczyły Prusy w XIX w. z: Danią, Austrią i Francją. Pomnik ten został decyzją Miejskiej Rady Narodowej ściągnięty z cokołu przez czołg w 1946 r. Jego miejsce zajął w 1965 r. pomnik Jana III Sobieskiego pochodzący z Lwowa.