Ulica Świętojańska. Kusterhaus, dawna plebania kościoła św. Jana.

Molo i plaża w Brzeźnie. Molo początkowo miało 100 metrów długości. W okresie międzywojennym wydłużono je do 250 metrów i poszerzono do 6 metrów. Obieg 1901 rok.

Panorama Oliwy widoczna ze Wzgórza Pachołek (wys. 100, 8 m n. p. m.). Już w pierwszej poł. XIX w. wybudowano na szczycie tego wzgórza pawilon widokowy, zaś w 1882 r. cesarz Wilhelm I ufundował tamże neogotycką murowaną wieżę widokową. Została ona wysadzona przez niemieckie wojsko 23 III 1945 r. W 1975 r. ustawiono tamże wieżę o konstrukcji żeliwnej, modernizowaną w 2009 r.

Po południowej stronie Doliny Radości, na zboczu wzgórza, podczas jego zalesiania miedzy drzewami iglastymi posadzono brzozy tworzące napis "Danz" (nazwisko leśnika ) oraz datę "1896").

Zameczek Mormonów przy ul. Kwietnej.

Pierwsza wzmiana o Stawowiu pochodzi z XII wieku, ale historia tego miejsca sięga nawet II p.n.e., bowiem odkryto tu groby skrzynkowe z urnami twarzowymi.

Murowana, ceglana, neogotycka wieża widokowa na Wzgórzu Pachołek ufundowana (w miejsce wcześniejszego pawilonu widokowego) przez cesarza Wilhelma I. Wieża ta została wysadzona przez Niemców 23 III 1945 r. W jej miejsce w 1975 r. ustawiono nową, o metalowej konstrukcji (zmodernizowana w 2009 r.).

Dom Zdrojowy stanął w Oliwie na początku XX w. przy dzisiejszej Podhalańskiej (Bergstrasse).

Dolina Schwabego zajmuje obszar do ujścia do Potoku Oliwskiego wód Potoku Czystej Wody. Obecnie stanowi część Doliny Radości. Znajduje się w niej rokokowy dwór z XVIII w. , w którym mieści się Restauracja Dwór Oliwski. Pocztówka w obiegu od 1 IX 1919 r.

Nagrobek rodziny Kosów znajduje się w Archikatedrze Oliwskiej. Pochodzi z lat 1599-1600. Dzieło Wilhelma van den Blocke.

Zameczek Mormonów w Oliwie, nazwa żartobliwa

Gdańsk - Oliwa, widok z terenu ogrodu obecnego Parku Oliwskiego obok ul.Jana Kanapariusza. W głębi po prawej stronie widoczna charakterystyczna sylwetka obecnej archikatedry św. Trójcy (niegdyś kościoła klasztornego cystersów, potem parafialnego katolików, zaś od 1925 r. - katedralnego).

Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. - kiedy to wybudowano tu pierwszą rezydencję opacką. W XVIII w powstał rokokowy park. Dalszych przekształceń dokonano na przełomie XVIII i XIX w. , z inicjatywy opata Karla Hohenzollerna - Hechingena, który sprowadził do Oliwy ogrodnika Saltzmanna. Wtedy to powstały kręte ścieżki, pagórki, altany, mostki, kaskada na Potoku Oliwskim. Na pocztówce widoczna altana wśród zielonych drzew, krzewów oraz kolorowych kwiatów.

Pałac Opatów w Parku Oliwskim (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza) - dawna rezydencja opatów cysterskich. Na pocztówce widoczne jest południowe skrzydło pałacu, którego początki budowy sięgają 1637 r. Jednak dopiero przebudowa w latach 1754 - 56 (z inicjatywy opata Jacka Rybińskiego) nadała mu cechy budowli rokokowej. Pałac został spalony w 1945 r. Odbudowano go w latach 1958 - 65, przeznaczając go na siedzibę Muzeum Narodowego (początkowo Działu Etnograficznego, dziś mieści się tu Oddział Sztuki Współczesnej). Pocztówka w obiegu od 4 V 1916 r.

Pocztówka pokazuje wnętrze Archikatedry św. Trójcy w Oliwie - niegdyś kościoła klasztornego cystersów - konkretnie ambit wraz ze znajdującymi się w nim ołtarzami. Większość ołtarzy pochodzi z fundacji opata Aleksandra Kęsowskiego oraz Michała Antoniego Hackiego. W centrum ołtarza, który widać na pierwszym planie znajduje się obraz Hermana Hana pt. "Ukoronowanie NMP" .

Grota szeptów w Parku Oliwskim im. Adama Mickiewicza, która wraz z drugą grotą, u mieszczoną po przeciwnej stronie alejki stanowi pozostałość z przełomu XVIII i XIX w. Wtedy z inicjatywy opata Karla Hohenzollerna - Hechingena powstawało założenie parkowe - wzorowane na wyobrażeniach o chińskiech ogrodach: z krętymi alejkami, mostkami, altanami, pagórkami. Groty szeptów przetrwały do dziś.

Dom kuracyjny - Luftkurort Strauchmühle założono na początku XX wieku. Leczono tu choroby reumatyczne.

Wzgórze Pachołek (Karlsberg), wys. 100, 8 m wznosi się u zbiegu ulic: Spacerowej i Opackiej. W 1882 r. cesarz Wilhelm I ufundował na nim neogotycką, murowaną wieżę widokową - w miejscu wcześniejszego pawilonu widokowego. Wieża ta została wysadzona przez wojska niemieckie 23 III 1945 r. W 1975 r. ustawiono w jej miejsce wieżę z żeliwnej konstrukcji (zmodernizowana w 2009 r.).

Droga młyńska, dom młynarza w Dolinie Radości, teren Freudenthal. Rozebrany w 1907 r.

Pensjonat w Dolinie Radości, którego właścicielem był Otto Baumann

Most Krowi łączy ulicę Ogarną z Wyspą Spichrzów. Do końca II wojny światowej był to most zwodzony.

Jedna z letniskowych willi na terenie kąpieliska Westerplatte.

Luterański kościół zbudowany przy zbiegu ulic Jana Matejki (Johhanisthal) i Sobótki (Am Johannisberg). Neogotycki świątynię zaprojektował Gotthilf Ludwig Mockel. Poświęcono ją 6 października 1899 roku.Pocztówka jest wizualizacją przyszłego kościoła i jednocześnie cegiełką , z której zyski przeznaczono na budowę świątyni.

W kwadracie przedstawiono restaurację i kawiarnię Forsthaus mieszczącą się w willi z 1884 roku.W prawym rogu widoczne korty tenisowe uruchomione w 1897 lub 1898 roku. W lewym rogu Festynowa Łąka z placem na którym stał słup do wspinania się (Kletterstange).

Budynki przy ul. Jaśkowa Dolina (Jaschkentaler Weg)na wysokości Festynowej Łąki. Po lewej teren kortów tenisowych i restauracja Forsthaus.

Neogotycki kościół luterański zaprojektowany przez Gotthilfa Ludwiga Mockela. Oddana do użytku w roku 1899 świątynia, stanęła u zbiegu ulic Jana Matejki i Sobótki. Dziś kościół pw. św. Apostołów Piotra i Pawła służy katolikom.

Pocztówka wieloobrazkowa przedstawiająca charakterystyczne obiekty na Stogach. Kościół , Willa Gertrud przy ulicy Sokolej (Dorfstrasse) i kompleks kuracyjny przy jeziorze Pusty Staw. Obecnie nie ma śladu po tych obiektach. Obieg 1889 rok.

Plaża w Brzeżnie i wypoczywający ludzie. Obieg po II Wojnie Światowej.

Ruch w gdańskim porcie.

Poczta Cesarska w Nowym Porcie. Obieg 1914 r.

Latarnia na molo wschodnim na Westerplatte została zbudowana w 1843 r.

Automobil i przechodnie zostali doklejeni do pocztówki. Ulica Oliwska to najstarsza, najdłuższa i jedna z najważniejszych ulic w Nowym Porcie.

Na pocztówce widać pruskich żołnierzy stojących przed koszarami przy ul. Kasztanowej 1. W czasach WMG mieścił się tu etap emigracyjny dla Polaków chcących osiedlić się w Wolnym Mieście. 1 września 1939 r. utworzono tu Obóz dla Jeńców Cywilnych. Obieg 1901 r.

Wnętrze kasyna oficerskiego w pruskich koszarach przy Kasztanowej. Ulica Kasztanowa (Hindersinstrasse) była ulica zmilitaryzowaną. Mieściły się tu również policja i straż pożarna. Po wojnie nazywała się Na Gruzach (do 1960 r.). Obieg 1905 r.

Kąpielisko podzielone było na odrębne sekcje plażowe dla kobiet i mężczyzn, przedzielone częścią rodzinną. Długie pomosty z przebieralniami umożliwiały wejście bezpośrednio do wody bez potrzeby przechodzenia w stroju kąpielowym po piasku pomiędzy innymi gośćmi. Obieg 1914 r.

Najchętniej uczęszczana aleja na Westerplatte - aleja Brzozowa (Birkenallee).

Jedna z wielu restauracji na Westerplatte, Zur Plantage, przeznaczona dla mniej zamożnych klientów. Obieg 1907 r.

Kąpielisko na Westerplatte dzieliło się na łazienki damskie z plażą i pomostem (Damenbad), plażę rodzinną (Familienbad) i łazienki męskie (Herrenbad) również z plażą i pomostem. Warmbad to całoroczne uzdrowisko (Dom Ciepłych Kąpieli). Obieg 1915 r.

Ruch w porcie gdańskim.

Śluza Kamienna wybudowana została przez budowniczych z Alkmaar (we Fryzji), pod nadzorem gdańskiego budowniczego, Hansa Strakowskiego w latach 1622 - 23. Początkowo była śluzą o drewnianej konstrukcji w zewnętrznej fosie. Murowane grodzie (zaopatrzone w wieżyczki) tworzące kanał prowadzący do śluzy zbudowano w latach 1649 - 50. Pozwalała regulować poziom wody w porcie gdańskim oraz w fosach miejskich. Śluza ta znajduje się w kurtynie między bastionami Wilk i Żubr, na południe od ob. ulic: Grodza Kamienna i Reduta Wilk.