Teatr Miejski (Stadttheater) powstał w 1801 r miał szkieletową konstrukcją drewnianą obmurowaną z zewnątrz cegłą i posiadał widownię na 1600 miejsc, głównie stojących. W tym stanie (po wielu niewielkich przeróbkach) przetrwał do roku 1934, kiedy to został wyburzony i wybudowany na nowo.

Widok na Żurawia i Długie Pobrzeże. W oddali widoczny Most Zielony

Pocztówka przedstawiająca makietę pomnika Cesarza Wilhelma I projektu Eugena Boermela. Pomnik docelowo postawiono przed Bramą Wyżynną. Widok na wprost.

Wieża Ratusza Głównego Miasta, widoczny też szczyt Dworu Artusa.

(Sala Rady), Sala Czerwona była mniej reprezentacyjna niż sala biała. Jednakże jej rola była w dawnym ratuszu ważniejsza. W Sali Czerwonej odbywały się obrady Rady Miejskiej.

Schody i portal z herbem Gdańska nad wejściem do Ratusza Głównego Miasta. Widok od strony ulicy Długiej (Langgasse).

Dawny klasztor OO Franciszkanów (Muzeum Miejskie) i kościół św. Trójcy, Widok od ulicy Rzeźnickiej.

Na zdjęciu widoczna jest gotycka ceglana bryła kościoła św. Mikołaja zwieńczona charakterystyczną wieżą nakrytą spiczastym hełmem. Kosciół wznosi się na terenie Głównego Miasta, w północnej pierzei ul. Świętojańskiej. Budynków tworzących pierzeję południową nie odbudowano po II wojnie światowej. Gospodarzami kościoła są dominikanie, którzy posługiwali w Gdańsku od 1227 do 1833 r. Po raz drugi przybyli do Gdańska po II wojnie światowej. Pierwsze dwa nieistniejące kościoły noszące to samo wezwanie wznosiły się w miejscu klasztoru dominikanów, czyli na północ od obecnego. Ten zaś wzniesiono w początkach XIV w. (po zniszczeniu XIII – wiecznego kościoła w czasie brandenbursko – krzyżackich walk o Gdańsk w 1308 r.).